လူစားထိုး zawgyi font

122

　　075
       
      စူးယီေမာ့ ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ မ်က္လုံးကို ေမွးခ်လိုက္ၿပီး လ်န္ဖုံးေကားရဲ႕ အၿငိမ္မေနတဲ့လက္ကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္ၿပီး အသံခပ္နိမ့္နိမ့္ျဖင့္
    " ဆုေတာင္းပါတယ္ဆို ေျပာထြက္လာရင္ ဘယ္‌ျပည့္‌ေတာ့ပါ့မလဲ ! "
　　
       လ်န္ဖုံးေကား ႏႈတ္ခမ္းမဲ့ကာ ထပ္မေမးေတာ့ဘူး အမွန္ေတာ့ မစဥ္းစားလည္း သိတယ္ ဟို ခ်စ္သူေလးနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ဆုေတာင္းပဲမဟုတ္လား ?
　　
         မ်က္လုံးပင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စူးယီေမာ့က ကိုယ့္လက္ေခ်ာင္းေတြ ဆုပ္ကိုင္ထားတာေတြ႕ေတာ့ လ်န္ဖုံးေကားရင္ထဲ တုန္သြားကာ အျမန္ျပန္ဆြဲသိမ္းလိုက္ၿပီး ဓါတ္ေလွကားဘက္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္ ။
　　
        ဓါတ္ေလွကားက အျမန္ဆုံးပဲ ေရာက္လာၿပီမို႔ လ်န္ဖုံးေကား အရင္ေျပးဝင္သြားၿပီ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ျဖင့္
   " ဓါတ္ေလွကား ေရာက္ၿပီ ! "

　　စူးယီေမာ့ ျဖည္းျဖည္းျခင္းလွမ္းဝင္သြားၿပီး ဓါတ္ေလွကားနံရံက နံပါတ္ေတြကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ....အသက္ဆက္ေအာင့္တယ္ ။

　　႐ူ႕ခင္းၾကည့္ေမွ်ာ္စင္က အထပ္သုံးဆယ္ေက်ာ္မွာ အခု အထပ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဆုေတာင္းရင္ ျပည့္ေလာက္တယ္မလား ?

　　ဒီအေျပာက သိပၸံနည္း က်က်မက်က် မခက္ခဲဘူးဆိုရင္ စမ္းၾကည့္လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ။

　　လ်န္ဖုံးေကား လက္ပိုက္ၿပီး တဖက္က ဓါတ္ေလွကားနံရံကို ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းအသာငုံ႔ကာ ဘာေတြစဥ္းစားေနတယ္ မသိဘူး ။

　　ႏွစ္ေယာက္သား စကားတလုံးမွ မေျပာၾကပဲ ဓါတ္ေလွကားက ဒင္ကနဲ အခ်က္ျပသံၾကားမွ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေလ အရွည္ႀကီး ထုတ္လိုက္ၾကတယ္ ၊ တၿပိဳင္တည္းပဲ နားလည္လိုက္ၾကတယ္ ---လက္စသတ္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး အသက္ေအာင့္ေနၾကတာပဲ !

　　လ်န္ဖုံးေကား စူးယီေမာ့ကို မေျပာင္ႏိုင္ရွာေတာ့ဘူး ကိုယ္တိုင္လည္း ခပ္အအေတြ လုပ္မိတာေၾကာင့္ ဓါတ္ေလွကားတံခါးဖြင့္တာနဲ႔ ေျပးထြက္သြားေလၿပီ ။

　　အရင္ဆုံး ျမင္လိုက္ရတာက မွန္အျပည့္ျပတင္းနံရံေပါ့ မွန္ျပတင္းကေန ၿမိဳ႕ျပညအလွနဲ႔ ‌ညရဲ႕ေကာင္းကင္ကို ျမင္ေနရၿပီး တိတ္ဆိတ္ေနတယ္ ၊ Aၿမိဳ႕ထက္ စာရင္ အလုပ္ရႈပ္ေနသူေတြနည္းတယ္ ၊ ပိုၿပီး သပ္ရပ္တဲ့ၿမိဳ႕ပဲ။