လူစားထိုး zawgyi font

056

　　009
   
      လ်န္ဖုံးေကား ေျခမၿငိမ္လက္မၿငိမ္စြာျဖင့္ စူးယီေမာ့ေနာက္ကလိုက္ရင္း စႀကႍရဲ႕ အဆုံးတဖက္ကို ေရာက္သြားေလၿပီ စူးယီေမာ့က လိုအပ္ရင္သုံးဖို႔ ငွားရမ္းထားတဲ့ အခန္းပိုတံခါးကို တြန္းဖြင့္ကာ လ်န္ဖုံးေကားကို ဝင္လာဖို႔ အခ်က္ျပတယ္ ။ လ်န္ဖုံးေကား ေျခလွမ္းခ်႐ုံသာရွိေသး စူးယီေမာ့က အခန္းတံခါးကို ပိတ္ၿပီး ေလာ့ခ္ပါခ်လိုက္တယ္ ။

　　လ်န္ဖုံးေကား ႏွာေခါင္းေလးပြတ္ရင္း
   " ထပ္ခ်ၾကဦးမွာလား ? "

　　စူးယီေမာ့ကေတာ့ ကိုယ္ကိုလွည့္လာၿပီး လ်န္ဖုံးေကားကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္ စကားမေျပာဘူး ။ အၾကည့္ကလည္း ခဏကေလာက္မေအးစက္ေနဘူး ။

　　လ်န္ဖုံးေကားမွာ စူးယီေမာ့ရဲ႕အၾကည့္ေအာက္မွာ မေနတတ္တာမို႔ အထဲကို ႏွစ္လွမ္းခန႔္ ဝင္သြားေတာ့ စားပြဲကိုေတြ႕တာနဲ႔ ခုန္တက္ထိုင္လိုက္ၿပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို လႈပ္ရမ္းေနတယ္၊ စူးယီေမာ့ကို လည္း ‌မၾကည့္ပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ေျခထိပ္ကိုပဲ ၾကည့္ရင္း ေမးတယ္
   " ဘာကိစၥမ်ားလဲ ? "

　　" ငါ မင္းကို ကိစၥတခု ေတာင္းဆိုခ်င္လို႔ပါ "

　　" ေအာ္၊ ဒါက ပါး႐ိုက္ၿပီး အခ်ိဳေကြၽးတာလား ? "
  လ်န္ဖုန္းေကား  မလုပ္ခ်င္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္တယ္ ။

　　" မင္းက အရင္ဆုံး ဘာမေျပာညာမေျပာ ဝင္တိုက္ခိုက္တာေလ "
စူးယီေမာ့ ေသခ်ာေအာင္ ထပ္ေျပာတယ္ ၊
   " ငါ က ခံစစ္ဘက္က ကာတာ "

　　" က်စ္ !"
   လ်န္ဖုံးေကား မ်က္ျဖဴလွန္ျပရင္း စုပ္ပါသပ္လိုက္တယ္
  " မင္းတကယ္ စိတ္ရင္းနဲ႔ဆို ငါ ႐ိုက္တာကို မလႈပ္ပဲ ခံရမွ မွန္တာ "

   " ငါ ဘာလို႔ ရပ္ၿပီး မလႈပ္ပဲ မင္း႐ိုက္တာ ခံရမွာလဲ ? "

　　" ...အဲ့ဒါေၾကာင့္ မင္း စိတ္ရင္းမပါပါဘူးဆို ! "
လ်န္ဖုံးေကားက ပတ္ကာေဝွ႔ကာ ေျပာေနၿပီး ကိုယ္က စူးယီေမာ့ အေယာင္ေဆာင္ၿပီး က်င္ခ်ိဳးဟန္ကို လာညာလို႔ စူးယီးေမာ့က ကိုယ့္ကို လာထိုးမွာ ေၾကာက္လို႔ဆိုတာကို ဝန္မခံရဲေနဘူး ဒါ့ေၾကာင့္ အရင္ဆုံး တိုက္ကြက္ဝင္ၿပီး သူ႔နဲ႔ခ်တာေလ။