လူစားထိုး zawgyi font

027

　　027

      " Hi ~Dear~ မေသဘူးမလား ? "
　　
    ဖုန္းလက္ခံနားေထာင္လိုက္တာနဲ႔ အထဲကေန ဒီလိုေမးခြန္းထြက္လာတယ္ ၊ အသံက ခပ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ ခပ္ညိဳ႕ညိဳ႕ေလသံျဖစ္သည္။

　　စူးယီးေမာ့ မသိလိုက္ပဲ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔မိတယ္ ဘာမွမေျပာဘူး ။

　　
    ဒီဘက္စကားျပန္မေျပာတာေတြ႕ေတာ့ ၊ဟိုဘက္က ဆက္ေျပာတယ္
  " ငါ အပ္တဲ့အလုပ္ကို မင္း ဘယ္လိုစဥ္းစားထားၿပီလဲ ?"

　  အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ လ်န္ဖုန္းေကားကိုယ္ေပၚကို 　စူးယီးေမာ့ရဲ႕ အၾကည့္ေရာက္သြားတယ္ ‌သူ႔ကို အလုပ္အပ္ခ်င္တဲ့ သူရွိေသးသလား ?

　　ဟုတ္တာပဲ ၊ သူက ေ႐ႊအဆင့္လူစားထိုးေလ ၊ နာမည္ဒီေလာက္ေက်ာ္ၾကားတာ သူ႔ကို ရွာတဲ့သူ မနည္းေလာက္ဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ဖုန္းဆက္တဲ့သူက သူ႔ကိုေအာင္ျမင္စြာ အလုပ္မအပ္ႏိုင္သလိုပဲ !

　　" မင္းကို ဒဏ္ရာရေစတာ အားနာပါတယ္ , ဒါေပမဲ့ ငါက တကယ္မင္းကို အလုပ္အပ္ခ်င္တာပါ , ငါတို႔ေတြ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္လည္း ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖူးေနတာကို အဲ့ေလာက္သံေယာဇဥ္မျပတ္နဲ႔ေလကြာ ၊ မင္းက ေ႐ႊအဆင့္ လူစားထိုးမလား ? တေယာက္တည္း ႏွစ္မ်ိဳးသ႐ုပ္ေဆာင္ရလည္း ျပႆနာမရွိပါဘူး ! အခ်ိန္ မတိုက္ေနရင္ ရၿပီေလ ။ အကယ္၍ မင္း တခုပဲ ေသခ်ာလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုလည္း မင္းအခု လက္ခံထားတဲ့ အလုပ္ကို ျငင္းလိုက္ေလ ! စာခ်ဳပ္ေဖာက္ဖ်က္ခ ငါ မင္းအစားေပးေပးမယ္၊ တကယ္ ၊ ပိုက္ဆံက အေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး "
  ဖုန္းရဲ႕ ဟိုဖက္က အန္းခ်န္က ေဂါက္ကြင္းရဲ႕ နားေနခန္းရဲ႕ ပက္လက္ကုတင္ထိုင္မွာ လွဲေနတယ္ ၊ လွပတဲ့ မ်က္ဝန္းက အသာေမွးထားကာ သိပ္မေဝးတဲ့ ေနရာမွာ ေဂါက္႐ိုက္ေနတဲ့ စမတ္က်က်နဲ႔လူကို လွမ္းၾကည့္ေနတယ္ အၾကည့္ေတြက အႏၲရာယ္မ်ားၿပီး ေျပာင္တင္းတင္း၊ အမည္မသိေသာ အပိုင္စီးလိုမူမ်ားပါဝင္ေနတယ္ ။
　 " ဘာလို႔ စကား‌မေျပာတာလဲ ? "
အန္းခ်န္ က ဖုန္း‌ကအသံထြက္သည့္ေနရာမွ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အသက္႐ူသံကိုသာ ၾကားရၿပီး အေတာ္ၾကာကို စကားမေျပာဘူး ၊ သူ တည့္တည့္ထိုင္လိုက္ၿပီး မေရမရာေမးလိုက္တယ္
  " တကယ္ စိတ္တိုသြားၿပီလား ? ငါ တကယ္ လက္‌ကိုေလ်ာ့ထားၿပီးၿပီ ၊ မင္း တုံ႔ျပန္မူ ေႏွးတာေလ ၊ ၿပီးေတာ့ ဒဏ္ရာက မနက္ပါဘူး ...."
　　စူးယီေမာ့က တဖက္သူရဲ႕ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေျပာေနျခင္းကေန တခ်ိဳ႕ ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔ရလိုက္တယ္ ။