IMPOSING COMMANDER • TAEKOOK

24

Haiiii ben geldiiim! 

Bu sabah sabırsızlıkla bekleyip yollarını gözlediğimiz Come Back To Me çıktııı, ayayaya kelimenin tam anlamıyla MV muhteşem ya, aktör Namjoon mükemmel gerçekten, bayıldım. Şarkının sözleri, MV'nin güzelliği, aktör Namjoon'un muazzamlığı aşırı iyiydi. Stream lütfeeen! Xx 

Yazım yanlışlarım varsa affoluna, keyifli okumalar dilerim lokumlarım! <33

+++++

"Komutanım, aman Komutan Kim, kurşunu çıkarmak için elinizi derime sokarak söküp almayacaksınız değil mi?" diye soluduğumda dudaklarında belli belirsiz bir gülümseme görmemle dizlerimden yakalayarak zeminde sürükleyip kendisine atik bir hamleyle çektiğinde nefesim kesildi.

"Gel yamacıma bakayım." dedi derin sesi ve beni bacakları arasına çekerek kucağına oturttuğunda sopa yutmuşum gibi dimdik durdum. 

Taehyung beni belimden yakalayarak hafifçe döndürdü ve sonra üniformamın yakasından çekerek omzumu açığa çıkaracak şekilde sıyırdı.

Avcu tam da kan kaybetmeye devam ettiğim vurulan omzuma kapandı. Bir zehir gibi acıyı iliklerimden sökerek emip alırken, kuş gibi hafiflediğimi hissettim. Kurşunun saplanıp kaldığı kısımdaki o yoğun baskı şimdi kaybolmuştu.

Acımı aldığı gibi bakışlarım omzuma düştüğünde, "Sakın öyle derimden kurşunu sökercesine çıkar-" diye söze atılmışken, sivrileşen tırnaklarını derimin içine saplayarak kurşunu çekip parmakları arasına alarak geri çıkartınca ağzım kocaman açıldı.

Derim koparılıyormuş gibi acı hissetmem gerekirdi çünkü kurşunu çıkarmak için tenimi deşercesine iki parmağını birden içime sokmuştu. Kanlı kurşunun büyüklüğünü bana gösterdikten sonra yere fırlattığı gibi avcunu kanlar fışkıran omzuma geri kapattı.

"İyi ki bir öyle çıkartmayın dedim zaten..." diye kendi kendime mırıldandığımda sırıttı. "Bıraksaydım da hayatın boyunca bir kurşunla yaşamaya devam mı etseydin o zaman?" diye ima dolu bir sesle homurdandığında gözlerimi yuvalarında sağa sola çevirerek yuvarladım.

Gözlerimi belerterek ona bakmaya son verip bakışlarımı yeniden omzuma düşürdüğümde, kanayan derimin tamamen kanamasının durduğunu ve az önce hiç deşilmemiş gibi kurşun yarasının tamamen kaybolduğunu gördüm. 

Başımı kaldırıp , "Teşekkür ederim komutan Kim." diye mırıldandım. Göz göze geldiğimiz anda turkuaz gözleri dalgalanır gibi ışıldadı ve o an zihnime derin sesi sızdı. "Hayatımda ilk defa korktuğumu hissettim."

Kaşlarım çatıldı. Dudaklarına düştü bakışlarım, dudakları kıpırdamamıştı bile. Sesi yalnızca zihnime sızıyordu. O an anladım, düşünceleri zihnime saliselikte olsa sızmıştı. "Başına bir şey geldi ve geç kaldım diye ödüm koptu."

Ve yine oldu. Sesi akıcı bir şekilde zihnime ulaştı. Gözleri kısılarak gözbebeklerime bakarken, onun zihnindeki düşüncelerini okuduğumu fark etmiş gibi öksürdü. Gözbebeklerimdeki turkuazlaşan göz renginin farkına varıp gözlerini hızlıca kırpıştırarak belime hafifçe pat pat vurdu. 

"Zıpla hadi kucağımdan, iyileştin." diye homurdandığında afallamış bir edayla gözlerinin içine aval aval baktım.

Bu nasıl mümkün olabilmişti? Nasıl olmuştu da bir deltanın zihninden geçen düşüncelerini okuyabilmiştim? 

Bu ilk kez gerçekleşmişti ve aslında iç dünyasında benim için endişelendiğini sadece saniyeler öncesinde öğrenmiştim. Korkmuştu. Zarar görmemden, beni kurtarmak için yetişememekten korkmuştu. Hayatında ilk defa benim başıma bir şey gelip ölecek olmamdan korktuğunu düşünmüştü, zihninden geçirdiği cümle tam anlamıyla buydu ve kurdu onu ele vermişti.