Hastanelerde Bir Ömür

60

Böyle böyle ağlayarak uyuya kalmışım uyandığımda saat 06.21'di güneş yeni doğuyordu annem nöbete gitmek için hazırlanıyordu ben de tuvaletim geldiği için banyoya gidiyordum elimi yıkarken kafamı kaldırdığımda harap hâldeydim gözlerim şişmiş kan çanağına dönmüştü bu durumda Mert abinin yanına gidersem kesin ne olduğunu anlatırdım Akın abiyi tanımasa kendi açımdan iyi olabilirdi fakat onun görüşlerini değiştirmek istemezdim alışmanın acilen bir yolunu bulmalıydım

Hâlâ uykum olduğundan tekrar yatağıma dönüyordum ruhsal durum olarak biraz daha iyi olduğum söylenebilirdi terliklerimi çıkarıp yatağa girerek yorganı üstüme çekmiştim ki annem geldi

_Beste

_Efendim 

_Annecim ne oldu sana böyle 

_Boş ver anne konuşmak istemiyorum 

_Bak dün için gerçekten özür dilerim öyle bir anda söylemem doğru değildi biliyorum zamana ihtiyacın var anlayabiliyorum seni ama lütfen bana böyle davranma içine atma duygularını anlat istersen sarıl ya da birlikte anne kız günü yapalım işe gitmiyim izin alayım ne dersin 

_Gerçekten bak iyiyim boş ver kalma işinden atlatırım 

_Yok yok itiraz kabul etmiyorum 5'e kadar evde ne yapıyorsan yap ama işten geldikten sonra seninle alış verişe çıkıyoruz sonra yemek yemeye gidiyoruz ne istersen serbest üstüne de güzel bir tatlı gömüp lunaparka gideriz nasıl fikir

_Çok güzel olurr teşekkür ederim annem iyi ki varsın diyip yataktan fırlayarak boynuna sarıldım

_Sen de iyi ki varsın bebeğim hadi üzme artık kendini yat dinlen güzelce istersen pansuman için hiç zahmet etme Mert abine de sonra anlatırsın olanları

_Yok yok iyiyim biraz uyuyayım giderim hem ne kadar çabuk anlatırsam o kadar çabuk kurtulurum derdimden

_Tamam sen bilirsin ama ne olur yorulma çok fazla

_Taamamm merak etme beni hadi geç kalacaksın

Bu sözümden sonra annem alnımdan öperek çıkmıştı bense tekrar yatağıma dönmüştüm hafiften başım ağrımaya başlıyordu nasıl olsa uyuyunca geçer diye düşünerek ağrı kesici almayıp hayal kurmaya çalışarak zihnimi yorup rüyaya dalmaya çalışıyordum tam bilincimin gittiği sıra kapı çalmıştı

Sabahın bu saatinde gelen kişiler genelde pek hayır getirmiyordu ondan içim ürpermişti açıp açmamak konusunda kararsız kalmıştım çalıp çalıp gider mi diye beklemeyi de düşünmüştüm ancak kapıdaki kişi sanki evde olduğumu biliyormuş gibiydi en sonunda pes ederek kalkıp açmak zorunda kalmıştım 

_Günaydın abicim 

_Me-Mert abi se-se-senin burada ne işin var

_Akın abinde kalmıştım dün gece de şimdi hastaneye gidiyorduk annenle karşılaştık seni sordum iyi olmadığını söyleyince uğramak istedim ne oldu neyin var

_İyi ki gelmişsin odama geçelim mi 

_Geçelim bakalım

İÇ SESİM

Arkadaş nedir bendeki bu şans ya hayır yani neden neden daha karga bokunu yemeden kapıma dayanırlar ki tamam Allah razı olsun beni gitme derdinden kurtardı ama hani öğlen arası var hem de kocamann 1 saat arabayla buraya gelmek en fazla 2 dakika hadi çok trafik var diyelim taş çatlasa 10 dakika yani annem senin de alacağın olsun doğrular her zaman her yerde söylenmez ki yalan söylemek istemiyorsan geçiştir bari ne olsun falan diyiver şimdi bunlarla uğraşacam