Hastanelerde Bir Ömür

42

Gelen mesajda şöyle yazıyordu

-Abicim naber nasılsın sanırım annen evde yok eğer karnın falan acıkırsa yanıma gelebilirsin

Yani gece gece bu teklifle karşılaşmak biraz acayipti düşünülmek hoşuma gidiyordu ancak annemin nöbette olduğunu anlaması ve şimdi mesaj atması garibime gitmişti

-Teşekkür ederim Akın abicim

-Rica ederim her zaman bu arada Kaan abin seni aramış ama ulaşamamış sanırım bir mesaj at ya da ara istersen

-Akın abi ne diyeceğini sen biliyor musun

-Yok abicim inan ki bilmiyorum

-Peki tamam

-İyi geceler o zaman görüşürüz

-Görüşürüz Akın abicim

Kaan abinin ne diyeceği yine bir muammaydı sürekli olarak böyle olaylar yaşadığım için artık alışmıştım hatta kendi kendime fikir yürütüp eğlenmeye bile başlamıştım yine de içimde ki merak duygusunu bastırmak için yazmaya karar verdim

-Kaan abicim iyi geceler beni aramışsın sanırım Akın abi söyledi önemli bir şey yoktu inşallah

Kaan abinin son görülmesi 21:30'du uyumuş olma ihtimali yüksekti fakat beklemekten zarar gelmezdi

Onu beklerken biraz daha instagramda dolaştım nereden geldi bilmiyorum ama aklıma bir anda Ayşe geldi aynı okulda olduğumuzu söylemişti fakat bu gün onu hiç görememiştim daha nasıl olsa yatmamıştır diye düşünerek ona da yazdım

-Kanka iyi geceler nasılsın bu gün okula gelmedin de merak ettim seni biraz dolu bir gün geçirdim kusura bakma anca kafam yerine gelince hatırladım

-Olsun sıkıntı değil iyiyim merak etme uyuya kalmışım da o yüzden gelemedim

-Anladım o zaman sabah beraber çıkalım mı

-Olur

-Şey yalnız benim bir arkadaşım var adı Berk o da gelse sıkıntı olmaz değil mi

-Yok yok olmaz

-İyi o zaman yarın 8 de apartmanın kapısının önünde buluşuruz

-Tamamdır

Bu meseleyi de halletiğime göre tekrar video izlemeye dönebilirdim tam whatsapp dan çıkmıştım ki Kaan abi mesaj attı

-Yok öylesine aramıştım Mert abinle gününün nasıl geçtiğini sormak için yani

-Anladım güzel geçti bayağı eğlendik

-İyi sevindim

Kaan abiyle konuşurken burnuma sigara kokusu gelmeye başladı normalde annem kullanmazdı çünkü feci halde yakıyordu boğazımı ve nefes alamayacak gibi oluyordum hemen mutfağın kapısını örttüm ancak çok geçti yanmaya başlamıştı bile bütün camları açtım fakat fayda etmiyordu ben de aklıma ilk gelen çözüm olarak Kaan abiye yazdım

-Kaan abi benim sigara dumanına karşı hassasiyetim vardı şu an çok zor nefes alıyorum ve çok başım ağrıyor sersem gibiyim camları da açtım fayda etmiyor

-Abicim panik yapma biz evde değiliz ama Akın abinin yanına çıkabilirsin o halleder giderken camları açık bırak ama

-Tamam teşekkür ederim Kaan abi

-Ne demek ama dikkat et kendine beni de merakta bırakma

-Tamam

Kaan abinin söylediği gibi camları açık bırakıp ışıkları söndürdüm ardından kapıyı kilitleyip yukarı çıktım Akın abi de az önce içine düşmüş gibi yazmıştı