Hastanelerde Bir Ömür

11

merhaba arkadaşlar kitap okunmuyor diye uzunca bir ara vermiştim şimdi tekrar kaldığım yerden devam ediyorum ama sizden tek ricam iyi ya da kötü herhangi bir yorum yazmanız siz kitabı sevmedikçe ya da düşüncelerinizi söylemedikçe ben boş yere yazmış olurum benim tek amacım şu sıkıcı günlerde sizi güldürmek :)))

Sabah uyandığımda saat 8'e 10 vardı hemen elimi yüzümü yıkadım ve üstüme rahat bir şeyler giyerek 2.kata indim zili çaldım. Kapı açıldı ancak gördüğüm manzara karşısında bir kahkaha patlatmamak elde değildi kağan abi de yeni uyanmış olacak ki saçı başı dağınık gözleri çok hafif aralık ve pembe bir pijama ile çok komik bir durumdaydı

Beni içeri davet etti ancak ben ilk oturduğum yerde uyuyacağımı bildiğimden dolayı davetini kibar bir şekilde geri çevirmek zorunda kaldım kağan abinin hazırlanmasını beklerken bende okulu düşünüyordum okulların açılmasına çok az bir zaman kalmıştı ve ben liseye geçtiğim için gidip ailemle kayıt yaptırmam gerekiyordu fakat annem çok yoğundu babam da bu kadar basit bir iş için yurtdışından gelmezdi o yüzden iki seçeneğim vardı ya gidip kendi başıma kayıt yaptırmayı deneyecektim ya da annemin bir şekilde 1-2 saatlik izin almasını sağlayacaktım.

Ben bunları düşünürken kağan abi de nihayet giyinmişti apartmandan çıktığımızda saat 8 30 'a geliyordu uykum henüz tam olarak açılmadığından dolayı sersem gibi yürüyordum ama Kağan abi de benden farksız değildi

Uykulu ve riskli bir yolculuğun ardından nihayet hastaneye varmıştık içeriye girer girmez kağan abi beni boş bir odaya çıkardı odanın yatağı gerçekten çok rahat görünüyordu mert abinin biraz işleri olduğundan dolayı bugün hastaneye geç gelecekmiş onu burada beklememi söyleyerek odadan ayrıldı ben de o gittikten sonra sıkılmamak için yatakta video izlemeye başladım ama tabi ki videonun başında uyuya kalmıştım

Uyandığımda başımda mert abi dikiliyordu sanki beni uyandırmaya kıyamıyor fakat aynı zamanda da benim uyumamdan çok sıkılmış gibiydi uyandığımı fark edince dalgacı bir ses tonuyla "ooo prenses daha saat çok erken ya birazcık daha uyusaydın" bende karşılık olarak gücenmiş bir ses tonuyla "yaa Mert abi ne yapayım çok uykum vardı kendi tutamadım" biraz üzülmüştüm gerçekten de ben öyle deyince özür dileme ihtiyacı hissetmiş olacak ki şaka yaptığını söyledi ve özür dileyerek konuyu kapattı

Bu konu kapanınca hemen işine döndü ve ilk gün yapması gereken işi bugün yaptı makinenin nasıl çalıştığını, bu tedaviyi neden gördüğümü, makinenin ne işe yaradığını anlattı. kanül denilen şeyi burnuma taktı ve makineyi çalıştırdı ancak bu sefer yanımda durdu. aslında durmasının sebebi bana açıklaması gereken bir şey varmış fakat nasıl söyleyeceğini bilmiyormuş ve tepkimden korkuyormuş aradan 2 dk geçmişti çok şükür ağzındaki baklayı çıkarabildi kağan abi sabah beni çok halsiz gördüğünden dolayı takviye için bir serum taktırmak istiyormuş

arkadaşlar bu bölüm de böyle idi okuduğunuz için teşekkür ederim bu arada ara verdiğim için zaman farkı var o yüzden 1 ay geriden geliyor ona göre okursanız sevinirim