Hastanelerde Bir Ömür

22

Arkadaşlar deprem hepimizi felaket büyüklükte etkiledi farkındayım bu zor günlerde bir çeşit destek olması amaçlı yazıyorum hepimiz haberlerden etkilenmiş durumdayız belki kafamız dağılır

Kan alma işi de bittikten sonra tekrar Kaan abinin odasına çıktık Berk gitmişti Kaan abi de dalgın görünüyordu

-Mert makineyi getirsene

Sanırım iğneden daha çok nefret ettiğim bir şeyi buldum bu makine gerçekten gürültülüydü ve benim sese karşı tahammülüm yok denecek kadar azdı

İşim bitene kadar benimle yine konuşmadı gerçi sonrasında da pek farklı sayılmazdı sanırım gözleriyle konuşmayı tercih ediyordu

Ben artık kendimi hastaneden dışarı atmaya bakıyordum ve öyle de yaptım ancak macera yaşamadan çıkmam ne mümkün bu sefer de çıkarken Kerem abiye çarptım

-Ov sana da selam ufaklık

-Merhaba Kerem abi

-Hayırdır ne bu acele

-Hiçç

-İyi bakalım öyle olsun görüşürüz o zaman

-Hoşçakal

Allah'ım bir günde buradan macerasız çıksam olmuyor mu

ONE WEEK LATER
1 HAFTA SONRA

Nihayet artık okul başlamıştı okulda ki ilk günüm olduğu için çok heyecanlıyım annem de benimle aynı zamanda işe başlamıştı yer kapmak için Berk'le sabah erkenden gittik ben öğretmen masasının hemen önündeki sıraya oturdum o da benim bir arkama geçti

Biraz sonra herkes gelmeye başladı benim yanıma çok tatlı bir kız oturdu benden biraz kısa gözlüklü zayıf bir kızdı

Bir süre sonra öğretmen geldi tek tek bizim sıradan başlayarak isimlerimizi sordu sonra da kendi ismini söyledi zaten ders işlenmediği için biraz okuldan falan bahsetti

Teneffüs zili çalar çalmaz kendimizi dışarı attık okul çok güzel ve büyüktü ama iki okul beraberdik çünkü deprem tehlikesi olduğu için diğer liseyi yıkmışlardı

Tekrar geldiğimizde dersimiz İngilizceydi 1 70 boylarında saçı az ve beyaz olan gözlüklü bir hoca geldi önce hiç konuşmadı saatini masaya bıraktı sonra

-Good afternoon

Sınıfça-Good afternoon teacher

-Good afternoon

-Good afternoon teacher

Önce bende herkes gibi iyi öğlenler dedim ama sonrasında uyandım benimle birlikte birkaç kişi daha good morning dedi hoca da iyi birkaçının uyandı dedi sonrasında ise tekrar good afternoon a döndüler onlar yüzünden 15 dakika kadar ayakta bekledik deli olmuştum içimden sövüp sayıyordum

Biraz sonra kapı çaldı gelen nöbetçi öğrenciydi

-Hocam dersinizi bölüyorum özür dilerim Beste Aksun müdür yardımcısı çağırıyor çantasını da alacakmış

Korkudan neredeyse ağlayacaktım çünkü annem artık çalışmaya başlamıştı ve gelmesi imkansızdı yine de sanki daha önceden haberim varmış gibi davrandım odaya gittiğimde Kaan abi karşımda duruyordu geliş nedenini gerçekten çok merak etmiştim ama kimin geldiğini öğrenmek az da olsa içimi rahatlatmıştı