10. isyandan kurtuluş

60 3 1
                                    

İsyanın elinden kurtuldugumuzdan beri yürüyorduk ama heryer yıkık döküktü ve peşimizde isyanın adamlari vardı.

"Şimdi napicaz?"

Dedi chuck.

"Guvenli bölgeye ulaşmamız lazım sonrası kurtuluş."

Dedi alby.

Hala yürümeye devam ediyoduk. O sırada yanıma maliayla Liam geldi.

"Eva artık gitmemiz lazım."

Dedi malia.

"Ne malia onları böyle bırakıp gidemeyiz."

Dedim.

"Ama gitmeliyiz bizim yapabilicegimiz bişey yok artık kayrandan çıktık bitti."

Dedi Liam.

"Hayır ben hicbiryere gitmiyorum çok istiyosaniz siz gidebilirsiniz."

Dedim sinirle çünkü onları bırakamazdim güvende olduklarını bilene kadar olmaz.

"Hem daha thomasa bile anlatmadık."

Dedim.

"Peki o zaman anlatalım o gidelim derse gidicez ama."

Dedi malia.

"Peki öyle olsun zaten o da bırakmaz diğerlerini."

Dedim. Yürüyorduk neredeyse gece olmak üzereydi. Dinlenmek için biyerde durduk. Biraz sohbet ettik napicagimizi konuştuktan sonra herkes uyumuştu. Bı tek malia Liam Thomas ve ben uyaniktik.

"Thomas gelsene buraya bı."

Dedi malia.

"Noldu?"

Dedi Thomas yanımıza gelerek.

"Sana anlatmamız gereken çok önemli bişey var daha doğrusu onların."

Dedim malia ve Liami göstererek. Thomas da aynı benim gibi heyecanla dinliyodu. Malia ve Liam bana anlattıkları herşeyi detayli bı şekilde thomasa da anlattılar. Baya bı konuştuktan sonra diğerleri uyanmaya başlayınca sustuk. Herkes uyanıp kendine gelince hava da aydınlanmaya başladığı için tekrar yola koyulduk ve yürümeye devam ettik. Thomas malia Liam ve ben en arkadan yürüyorduk.

"Napiyoruz?"

Dedi malia.

"Ne napiyoruz?"

Dedi Thomas.

"Eve dönmeliyiz artık."

Dedi Liam aynı bana dediği gibi.

"Sizi bilmem ama ben dönüyorum güvenli bölgeye varıp onların güvende olduğunu görene kadar olmaz."

Dedi Thomas.

"Thomas haklı benimde dediğim gibi güvenli bölgeye varana kadar olmaz."

Dedim. Thomasla birlikte yürümeye devam ettik. Malia ve Liam ise arkada birbirlerine bakıp iç çektiler ve daha sonra onlarda yürümeye devam etti. Sonunda bı bina gördük çok yıkılmamisti.

"Gelin şuraya bı bakalım."

Dedi alby. Hepbirlikte binaya girdik. İçerisi kapkaranlıkti. Hiç birsey görünmüyordu. O sırada biri ışıkları yakınca bı anda başka insanlarda belirdi. Değişik değişik sesler çıkarıyolardi delirmiş gibilerdi daha doğrusu insan gibi değillerdi. Sanırım bu virüse yakalanan insanlar olmalıydı. Neyseki kafes gibi yerdelerdi ama ordan da kurtulmaları çok uzun surmezdi.

"Koşun hadi binadan çıkın hemen."

Dedi alby. Hepbirlikte son gücümüzle koşmaya başladık. Binadan çıkıp kapıları iyice kapattık ve oradan uzaklaştık.

"Oda neydi öyle?"

Dedi chuck.

"Sanırım virüse yakalananlar olmalı."

Dedim.

"Peki şimdi napicaz nereye gidicez."

Dedi minho.

"Biraz daha yürüyelim belki birşeyler buluruz."

Dedi alby ve yine yürümeye başladık. Ne kadar yürüdük hatırlamıyorum ama sonunda karşımıza başka bı bina daha çıktı.

"Hadi gelin şuraya da bı bakalım."

Dedi alby. Binaya girdik yavaşça burdada aynı diğer binadaki gibi virüse yakalanan insanlar vardı ama zincirle baglilardi. Etrafımıza bakarken karsimiza bı kız çıktı.

"Demek sonunda gelebildiniz?"

Dedi kız.

"Sende kimsin?"

Dedi Thomas.

"Güvenli bölgeye ulsamaya çalışan bı grup var onlardanim hadi beni takip edin."

Dedi kız ve yürümeye başladı. Bizde onun peşinden gittik. Bizi başka biyere götürdü içeri girdiğimizde birsuru insan vardı. Yukarı kata çıkmaya başladık.

"Sence bu ne kadar mantıklı onlara güvenmek yani."

Dedi newt.

"Deneyip gorucez."

Dedi Thomas.

"Sağol ya çok moral verdin."

Dedi minho. Bizden yaşça baya büyük bı adamin yanına gelmiştik. Alby gibi buranın başı da oydu anlaşılan. Onunla konuşmaya başladık. Dışarıdan sesler gelmeye başlamıştı. Evet bu isyandi bizi bulmuşlardı.

"Siz hemen gidin napicagini biliyosun."

Dedi adam kıza bakarak.

"Tamam hadi beni takip edin gitmeliyiz."

Dedi kız. İpe tutunup diğer binalara geçtik ve kaçmaya başladık. Sanki başka bı yere gecmisiz gibi bı anda isyandan kurtulmuştuk. Ama tabi baya bı yorulmuştuk ayni zaman da.

"Galiba kurtulduk."

Dedi Thomas.

"Artık biraz dinlensek mi çok yoruldum."

Dedi chuck.

"Evet bencede yorgunluktan ölücem."

Dedi Liam.

"Bence de biraz dinlenmekten kimseye zarar gelmez."

Dedi kız.

"Peki o zaman hadi biraz dinlenelim."

Dedi alby ve hepbirlikte yerlere oturduk. Herkes çok yorulmustu. Bu yüzden yere oturur  oturmaz uyumaya basladik.

--------------------------------------------------------
Evet arkadaşlar uzun bı ara oldu ama sonunda bölüm geldi yoğun olduğum için çok yazamadım kusura bakmayın herneyse umarım beğenmişsinizdir beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın teşekkür ederim o zaman diğer bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın

labirent=yeni kızDove le storie prendono vita. Scoprilo ora