Kendime gelmeye başladığımda bı odanın içinde yatakta yatıyordum. diğerleride buradaydı. Newt Thomas minho chuck tava clint Liam malia alby yani herkes. Küçük bı oda gibi biyerdi. Ranzalar vardı ve herkes yatiyodu benim dışımda kimse uyanmamisti. Yataktan kalkıp kapıya doğru gittim ama kapı kilitliydi. Nerdeydik biz böyle kim bizi buraya getirmişti bizi alan kimdi yada kimlerdi. Kapıya bı kaç kez vursamda hic birşey degismiycegini anladıktan sonra vurmayı bıraktım. Malia ve liamda yavaş yavaş uyaniyolardi.
"Sonunda uyandiniz?"
Dedim yanlarına gidip.
"Nerdeyiz biz böyle."
Diye sordu liam.
"Hiç bir fikrim yok."
Dedim.
"Tamam bı sakin olun anlarız birazdan."
Dedi malia. Diğerlerini de uyandirdik.
"Noluyo."
"Neredeyiz?"
"Kim getirdi bizi buraya?"
Herkesden bı ses çıkıyordu. Herkes endiseliydi.
"Tamam yeter bı susun düşünelim önce."
Dedi alby. Herkes sustu. Napicagimizi bilemez bı sekilde küçücük odada gezerken birden kapının kilidi açıldı.
"Bunu öğrenmenin tek bı yolu var hadi gidelim."
Dedi Thomas. Odadan çıktık yemekhane gibi biyere geldik. Hertaraf da korumalar vardı ve herkesi grup grup masaya oturtmuslardi. Bizede masanın birine oturmamizi söylediler. Geçip oturduk önümüzde yemekler vardı. Sonra bı adam geldi yanında korumalar ile sanırım başları buydu.
"Evet arkadaşlar oncelikle hepinize merhaba burası sizin güvenli yeriniz dışarısı tehlikeli olduğu için sizi buraya getirdik ve sizi grup grup güvenli yerlere gondericez hafta hafta o yüzden biraz sabretmenizi istiyorum burda rahatınız yerinde olucak buna emin olabilirsiniz herneyse şimdi afiyet olsun yedikten sonrada odalarınıza gidin lütfen."
Diye bı konuşma yapmıştı adam. Ama ben buna inandimmi hiç sanmıyorum. Diğerleride benimle aynı şeyi dusunuyo olmalilardi çünkü bakislarindan öyle anlamıştım. Hiç konuşmadan yemeklerimizi yedikten sonra odaya geri döndük.
"Ee napiyoruz?"
Diye sordu minho.
"Burdan kurtulmamız lazım bı an önce."
Dedi Thomas.
"Evet Thomas haklı burdan bı an önce çıkmalıyız buranın gizli bı çıkışı olduğuna eminim."
Dedi malia ve kapıyı açtı.
"Hey dur nereye?"
Dedim. Hepimiz şaşkınca maliaya bakiyoduk.
"Bı çıkış yolu aramaya tabiki gece de gideriz hepbirlikte."
Dedi malia.
"Tek başına olmaz."
Dedi Thomas.
"Olur bişey olmaz ayrıca kalabalık olursak yakalaniriz."
Dedi malia.
"Tamam o zaman birlikte gidiyoruz hadi diğerleride burda kalır."
Dedim.
"Tamam ama dikkatli olun."
Dedi newt.
"Merak etme."
Dedi malia ve malia ile ikimiz odadan çıktık.
"Şimdi napicaz eve dönmeliyiz."
Dedi malia.
"Nasıl yani onları böyle birakamayiz güvenli yerde olana kadar onlarla birlikteyiz malia sonra döneriz ama şimdi olmaz."
Dedim. Biz burdan çok kolay bı şekilde yani malianin dediğine göre kendi evrenimize gidebilirdik. Ama tabi onları bu şekilde bırakamazdim en azından herkesin güvende olduğuna emin olana kadar. Malia ile birlikte bı çıkış aramaya çalışıyorduk laboratuvar ortamı gibi biyere geldik. Birkaç çocuk sedyelerde yatiyolardi ve başlarına bişey baglamislardi.
"Bu da ne böyle onlara napiyolar."
Dedim. Tedirgin olmuştum.
"Şhh sessiz gel şöyle."
Dedi malia ve beni duvarın arkasına çekti. Konuşan adam gelmişti ve telefonda biseyler konuştu biriyle ışıl virüsümü nedir ondan bahsetti. Ama tam anlamadık o çıktıktan sonra bizde çıktık. Sonunda havalandırma gibi bi yer bulduk içeri girdik. Biraz dolandik ve evet burası çıkıştı hemen yakalanmamak için geri döndük. Bu havalandırma yerine bizim odadan da girebilicegimiz yer vardı. Odaya girdik.
"Sonunda neler oldu buldunuzmu bişey?"
Dedi alby.
"Evet bı çıkış yolu bulduk ve çok ilginç bir şey gördük."
Dedim.
"Ne gördünüz?"
Diye sordu Liam. Bizde gördüğümüz şeyi anlattık hepsini. Gerçi tam olarak ne olduğunu bizde anlamamıştık ama biseyler döndüğü çok belliydi. İyice gece yarısı olana kadar herbirimiz yataklarimizda biraz da olsun dinlendik. Gerçi düşünmekden dinlenebildik mi bilmiyorum ama en azından bedenlerimiz dinlendi diyebiliriz. Sonunda gece yarısı olmuştu. Hepbirlikte havalandırmanin kapağını açıp içeriye girdik daha sonra yürümeye başladık.
"Ee nerden?"
Dedi chuck.
"Şu taraftan hadi gelin."
Dedi malia. Tam kapıya ulasmamiza az bı mesafe kalmıştı ki karşımıza o adam ve korumaları çıktı.
"Hiç bir yere gidemezsin?"
Dedi adam.
"Minho kapıya doğru hızlıca koşun yanında düğmesi olması lazım siz çıkın burası bizde."
Dedim maliaya bakarak.
"Hayır olmaz öyle şey."
Dedi Thomas.
"Hadi Thomas lütfen bizde gelicez hemen."
Dedim. Hızlı olmaliydik çünkü korumalar silah çekmişti bile.
"Acele etmeniz lazım kapı kapanmadan geçmeniz lazım."
Dedi minho.
"Tamam."
Dedi malia.
Diğerleri kapıya doğru koşmaya başladılar biz ise Malia ile adamları oylamaya çalışıyorduk. Malia adamın elinden silahını bı hamlede alarak onu duvara itti diğer adamı da ben halettmistim ama arkadan yine adamlar cikiyodu. Onlarida halediyoduk ama kapıda kapanmaya başlamıştı.
"Hadi acele edin."
O telaşla kimse bizim özel gücümüz olduğunu ferketmemisti.
"Hızlı olun."
"Yapabilirsiniz hadi."
Diye sesler geliyodu. Adamları bırakıp hızla kapıya koşmaya başladık. Tam kapanmak üzereyken altından hızla geçtik ve kapı kapandı. Adam içeride kalmıştı biz ise kapının ardından adama bakıp gülüyoduk ve daha sonra yürümeye başladık. Dışarıya çıkmıştık dünyaya ama televizyondaki kadının dediği gibi şu anda dünyanın çölden pek bı farkı yoktu. Hepimiz dünyanın o halini gorur görmez olduğumuz yerde kalmıştık.
🔓
____________________________________
Evet uzun zaman sonra yeni bölüm geldi vakit buldukça atmaya çalışıyorum bir bölümün daha sonuna geldik umarım beğenmişsinizdir beğenip bol bol yorum yapmayı unutmazsaniz sevinirim o zaman hepinize iyi okumlar ve teşekkür ederim diğer bölümde gorusmek üzere kendinize iyi bakın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
labirent=yeni kız
Fanfiction~Dokuzuncu hikeyem~ ya labirente son gelen kisi Teresa olmasaydı Teresa öldükten sonra başka bı kız daha gelseydi ama bu kız normal biri olmasaydi işte karşınızda Eva
