labirent=yeni kız

5. bölüm

Sabah thomas'ın beni uyandırması ile birlikte gözlerimi açtım. Yüzüne anlamsızca bakıyodum.

"Uyan bakalım uykucu bugün labirente giriceksin."

Evet bugün kosuculugu deniycektim ilk kez ve son da olmiycakti bu yüzden çok heyecanlıydım. Hemen kalktım. Newt ve chuck da uyaniklardi.

"Bakıyorum da kosuculugu duyunca keyfin yerine geldi."

Dedi newt.

"Evet çünkü koşucu olmak istiyorum."

Dedim. Bunu dememem gerekiyodu ama ağzımdan kacirmistim bı kere.

"Ne sen ciddimisin gerçekten koşucu mu olmak istiyosun?"

Diye sordu chuck garip bı şekilde bana bakarak.

"Evet ne var bunda."

Dedim. Konu daha uzuycakti belliki ama Thomas uzamasını engelledi. Yani en azından şimdilik.

"Hadi kahvaltıya geç kalıyoruz."

Dedi Thomas.

"Evet bencede çok haklı hadi gidelim."

Diyerek kulübeden çıktım. Diğerleri de peşimden çıktılar.mutfaga gidip kahvaltılarimizi aldık ve masada oturan minhonun yanına gidip oturduk.

"Günaydın."

Dedi minho. Bizde karşılık olarak günaydın dedik.

"Ee heyecanlı misin?"

Dedi bana bakarak.

"Evet hemde çok."

Dedim Bı yandan kahvaltimi ederken. Kahvaltidan aonra hepbirlikte bahçeye çıktık. Hazırlanmak için minho Thomas ve ben  harita odasına gittik. Minho ve Thomas kendi çantalarını aldılar ve Thomas da bana bı çanta uzattı. Koşmak icin ayakkabılar vardı ve onları giydik. Çantama da gerekli bı kaç şey koyduktan sonra bahçeye diğerlerinin yanina döndük.

"Dikkatli olun özellikle de sen Eva."

Dedi Newt. Tam bişey soyliycekken minho atladı.

"Merak etme biz yanındayız."

Diyerek yine ego kastı. Daha sonra üçümüz birlikte labirente koşarak girdik. Kosuyoduk hiç durmadan ve baya uzun bı sure gecmisti. Minho ve Thomas sanki yorulmam gerekiyomus gibi bana baktilar. Benim hiç yorulmadan koştuğumu görünce şaşırıp durdular. Onlarla birlikte bende durmustum.

"Noldu niye durdunuz?"

Diye sordum.

"Yorulmadinmi?"

Dedi minho bana bakarak.

"Hayır neden yoruliyimki daha yeni başladık koşmaya."

Dedim.

"Ne yenisi Eva beş saat oluyo neredeyse."

Dedi Thomas. Ne o kadar gecmismiydi hiç farketmemistim. Onlar anlamasın diye yorulmuş gibi yaptım. Yoksa çok dikkat cekebilirdim.

"Aslında durunca farkettim biraz yorulmusum."

Dedim.

"Oh bı an dedim noluyo."

Dedi minho nefes alarak. Thomas ise tam tersi biseyler anlamış gibi bana bakiyodu. Bir kaç dakikadan sonra tekrardan koşmaya başladık. Bu sefer duyduğumuz sesden dolayı kosmamiz kisa sürmüştü.

"Bu taraftan koşun."

Dedi minho ve koşmaya başladı. Bizde onu takip ediyoduk. Peşimizden ise şu izdirap veren dedikleri canavar geliyodu. Kosmamizin çok anlamsız olduğunu görüp durdum.