Genç ve Güzel

Patiayak

"Artık bir şeyler deseniz?"

Kayalıklara gelmiş, Karagöl'ün dalga seslerini dinliyorduk beş dakikadır. Mart ayı çoktan geldiği için havalar açılmış, biraz da olsa ısınmıştı. Potter cebinden bir parşömen parçası çıkararak önümüze serdi.

"En başından başlayalım; bu, Çapulcu Haritası."

"Harita mı?"

Bir şeyler mırıldanmasıyla parşömenin üzerinde izler oluşmaya başladı. Bu izler uzayıp birleşerek Hogwarts'ın kusursuz bir haritasını çıkarınca hayran kalmaktan alıkoyamadım kendimi. Çok zekice tasarlanmıştı ve duvarların içini bile gösteriyordu. Asıl güzel olan şey ise, her yerdeki ayak izleriydi. Hayranlığımdan fazla sessiz kalmış olmalıyım ki Potter yine söze girme ihtiyacı duydu.

"Crouch'u hasta olmasına rağmen çoğu kere bu haritadan gördük. Snape'in kilerinde, Moody'nin odasının yakınlarında, yasak ormanın sınırında. Bildiğin gibi Uluslararası Sihirsel İşbirliği Dairesi başkanı ve son haberlere göre de evinden çıkamayacak kadar hasta."

"Sirius Black'le de konuştuk."

"Ne?"

"Hermione!"

"Ne var? Bari tamamıyla öğrensin. Güvenilemeyecek biri değil."

"Siz baya baya kaçak Black'ten bahsediyorsunuz? Uzun işimiz var desene."

"Bak şimdi kısaca, Sirius masum. Sırtutucu değilmiş ve suçlanmış. Kılkuyruk -evet haritadaki- arkadaşlarına ihanet etmiş ve bunu sanki Sirius yapmış gibi göstermiş. Geçen sene öğrendik biz de bunların hepsini, Kılkuyruk'u yakalayacak güzel bir planımız vardı ama Profesör Lupin'in kurtadama dönüşmesiyle elimizden kaçırdık. Sirius yakalanınca da zaman döndürücüyle hem Şahgaga'yı infazdan hem de Sirius'u ruh emicilerden kurtardık. Ama tabi aklanmadığı için şu anda kaçak gözüküyor, aynı zamanda da Harry'nin vaftiz babası."

"Bir dakika izin verir misiniz?"

Duyduklarımı sindirmek için istemiştim bu izni, kim bilir daha neler duyacaktım. On üç yıldır katil sandığım adam arkadaşlarını korumak isteyen biriydi sadece, şimdi de vaftiz oğluna yardımcı olmak istiyordu belli ki.

"Sırtutucu derken?"

Hermione derin bir nefes aldı, yine geliyordu güzel bir hikaye. Soracağım sorular olduğu için Aritmansi dersini kaynatmayı göze almıştım, ki bu kırk yılda bir görebileceğiniz şeyler arasındaydı.

"Şöyle ki, Sirius Black, James Potter, Remus Lupin ve Peter Pettigrew gençken arkadaşlarmış, bu haritayı da onlar yapmış."

"Şu an Profesör Lupin'e olan hayranlığım arttı."

"İsimleri de Animagus oldukları için böyle: Kılkuyruk, Peter fareye; Patiayak, Sirius büyük bir köpeğe; Çatalak, James bir geyiğe dönüşüyor. Aylak da Lupin kurtadam olduğu için. Kılkuyruk sonradan ölüm yiyen olmuş. James ve Lily Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in Harry'nin peşinde olduğunu öğrenince Dumbledore onları Godric's Hollow'a saklamış, yerlerini de sırtutucuyla mühürlemiş. Sırtutucu Sirius olacakmış fakat o Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in Kılkuyruk'un peşine düşmeyeceğini düşünerek olmamış. Kılkuyruk da gidip yerlerini söylemiş işte. Sirius da ona sinirlenip konuşmak için yanına gitmiş fakat Kılkuyruk her yeri havaya uçurmuş ve kaçmış, suçu da Sirius'un üstüne kalmış."

"Vay şeref yoksunu-"

"Sakin ol dur, böyle işte hikaye kısaca. Sirius bize önceki Hogsmade gezisinde Bartemius Crouch hakkında bir şeyler söyledi."

"Sihir Bakanı olmak üzereyken oğlu ölüm yiyen çıkmış, Azkaban'a yollamış. Orada ölünce de karısı kederinden ölmüş, adamın aile itibarı bozulmuş yani. Şimdilerde sürekli belirip belirip yok oluyordu, Quidditch Dünya Kupası'nda da yerinde yoktu."

"Yani adam delirmiş?"

"Aynen öyle."

Şu ana kadar hiç konuşmamış Ron söze girince üçümüz de ona döndük.

"Ne var, delirmişti işte."

Hermione onu göz ardı ederek konuşmaya başladı.

"Dünya Kupası'nda ölüm işaretini çıkaran asayı evcini Winky'nin elinde bulduğu için de onu oracıkta kovdu!"

"Hermione yine başlama-"

"Ama Winky şu an mutfakta kendini suçlayıp duruyor!"

"Kafasını şömineye sokmaya çalışan o muydu? Vah vah, Dobby de sürekli teselli etmeye çalışıyor."

"Sen, Dobby'yi nereden tanıyorsun?"

"Hogwarts'a ilk geldiğinde karşılaşmıştık, sohbet edip ona kıravatımı verdikten sonra da her gidişimde bir şeyler ikram eder oldu."

"Geçen gün Winky'ye Crouch hakkında soru sormaya gittik."

"Ah Winky, hıçkırıp duruyordu."

"Pek bir şey öğrenemedik, sırları olduğu dışında-"

"Ki bu da gayet tahmin edilebilirdi."

"Evet, öyle."

Kendimi işin içine kaptırmış, zihnimde olasılık trenleri kuruyordum. Bartemius Crouch hakkında, ölen oğlu ve karısı, sırlarını saklamış Winky hakkında binbir düşünceye dalmıştım. Yerine. oturmayan parçalar vardı.

"Oğlunun adı neydi?"

"Barty Crouch Junior diyorlar, kendi adını vermiş."

"Her neyse, geçen gün Krum'la beraber Yasak Orman sınırında Crouch'a rastladık. Günlerdir yoldaymış gibi bitik bir haldeydi. Ağaçlarla falan konuşuyordu, karşısında Percy varmış gibi. Sonra da Dumbledore'u görmek istediğini söyledi."

Potter gördüklerini hatırlamış olacak ki titredi. Ron çantasından suyunu uzattı.

"Bertha Jorkins'in öldüğünü, oğlunu sayıkladı. Voldemort'un güçlendiğini söyledi. Ben de Krum'u onunla bırakıp Dumbledore'u çağırmaya gittim. Geri gittiğimizde Krum sersemletilmişti, Crouch da kaybolmuştu. Dumbledore da beni Hagrid'le Hogwarts'a geri gönderdi."

"Tamam, bu günlük bu kadar yüklenseniz?"

"Evet, daha önemli konular var, mesela üçüncü görev."

"Üçüncü görevi açıkladılar mı?

"Labirent olacakmış, içinde bir sürü engellerle. Biz de yeni büyüler çalışıyoruz."

"Annie, sen de bize katılmak ister misin? Akıl akıldan üstündür sonuçta."

"Tabii Hermione, ama bana bunları sindirmek için biraz zaman tanıyın. Aritmansi'yi de kaçırdım zaten."

"Ah dersler vardı değil mi?"

Bunu söyleyenin Hermione olması biraz şaşırtıcı olsa da bugün öğrendiklerimin yanında ağacın meyve vermesi gibi kalıyordu. Alelacele kalkarak binaya geri girdik. Büyük salonunun önünde ayrılarak ben binanın güney cephesine, onlar batı cephesine gittiler. Yolda kendime gelebilmek için yanaklarıma hafif hafif vuruyordum. Sıradaki dersime girmeden önce de bir lavaboya girerek ellerimi ve yüzümü yıkadım. Yansımamla göz göze gelince de kafamı iki yana salladım.

"Yine bulaştın boyundan büyük işlere, hadi hayırlısı."