The best way for two of us- Love..

34

Bölümün Müziği
NADİR - Sen Biraz Tehlikelisin
Ahmet Balci, KANSU

•• ━━━━━━━━ 𓆉︎ ━━━━━━━━ ••

Sabahın ilk ışıklarıyla uyanan [Adın] önce nerede olduğunu kavrayamadı ancak birkaç saniye sonra dün gece hep beraber oldukları aklına geldi. Hafifçe kalkıp diğer koltuğun bir köşesine kıvrılmış Rintarou'yu ve öbür köşesinde uyuklayan Osamu'yu gördü. Bu esnada beline dolanmış olan güçlü kolların kendisini çekmesine engel olamadı. Kolların sahibine döndü böylece. Atsumu kafasını [Adın]'ın boynuna gömerken bir şeyler homurdandı.

"Gitme, biraz daha uyuyalımm"

"Erken kalkmaya alışıksın sanıyordum."

"Bugün off-day"

"Ama okul var"

Atsumu omuz silkti ve [Adın]' ın boynuna küçük öpücükler kondurmaya başladı. Bu sırada da tişörtünün altından sırtını okşuyordu. [Adın] buna karşılık Atsumu'nun saçlarını okşamaya başladı. Saçları alışılmışın aksine dağınıktı ancak bu haliyle bile oldukça tatlı görünüyordu. Dudaklarını saçlarına götürüp küçük bir öpücük bırakmak istedi, bu sırada da saçlarının kokusunu içine çekti. Asla yapmam, asla olmaz asla asla... dediği şeyler bir bir kendisini bulsa da yeter diyip sitem etmiyordu artık [Adın]. Çünkü Tanrı ona Atsumu'yu vermişti.

Atsumu hakkında, onun yanında, bu kadar düşünmüş müydü daha önce? Muhtemelen hayır. Genellikle yaşadıkları olayların üzerinde durmuştu. Sonra da en basit tabirle onu sevdiğine karar vermişti. Atsumu'nun çabalarının da bunda payı büyüktü elbette. Bu çocuğun başkaları hakkında bir endişesi yoktu. Unursamazdı, kendisi ise tam tersiydi. Atsumu birisi ona bir şey dediğinde (ki diyemezler genelde) hadlerini bildirmekte zorlanmazken kendisi 2 kere düşünürdü. Atsumu dışadönük biriyken kendisi yine içedönüktü..

Bunun gibi özelliklerinin birbirini tamamlıyor olması [Adın]ı iyi hissettiriyordu. Atsumu'nun vücut dili, konuşması sanki ona "Hiçbir şeyin eksik ya da kusur değil, çünkü seni ben tamamlıyorum" diyordu. Bu da [Adın]a oldukça güven veriyordu, sonsuz bir güven ve aşk. Çünkü Atsumu bundan asla gocunmazdı. Cesurdu, kararlıydı. Belki bazen yüksek özgüveni başına dert olabiliyordu ancak bu onun karakterinde vardı.

Onun hakkında düşünmeyi artık daha çok seviyordu. Ne kadar normal davranıyormuş gibi gözükse de hatta ona kızsa da içten içe seviyordu. Belki de bunu belli etmek için çabalamalıydı. Çünkü Atsumu dıştan gösterilmediği sürece onun sevgi olduğuna inanmayanlardandı.

Atsumu'nun istediği gibi bir kız arkadaş olmalıydı. Çünkü o bunu kesinlikle hak ediyordu. İleriyi düşündü, seneye mesela.. Atsumu büyük ihtimal kariyerine voleyboldan devam edecekti. [Adın] ise son aylarda biraz gömülüp ortalama bir üniversiteye gitmeyi planlıyordu. Antrenman çıkışı onu aldığını ve vakit geçirdiklerini hayal etti. Sonra evlendiklerini hatta belki çocuklarını? Mutlu bir aileyi kim istemezdi ki..

"Noldu?"

"Bir şey olmadı Tsum. Uyu.."

Atsumu boynundan kafasını kaldırdı ve altında olan [Adın]a uykulu gözlerle bakmaya başladı.

"Hayır bir şey oldu nabzın arttı"

"..."

"Ne düşünüyordun? Söyle bana"