•• ━━━━━━━━ 𓆉︎ ━━━━━━━━ ••
Saat 19.15 olmuştu. Hala hırsızdan bir haber yoktu ve [Adın] endişelenmeye başlamıştı. Evini ve Rin'i özlemişti. Kendine oraya varınca Rin'e sıkıca sarılma sözü vermişti. Atsumu onun bu stresli halini fark etmişti ve eskisi kadar neşeli olmayan suratıyla ona döndü.
Tam ağzını açmıştı ki vazgeçip tekrar önüne baktı. [Adın] buna pek anlam vermemişti ama çok da umurunda değildi açıkçası. Ne de olsa onu hayatında ilk ve son kez göreceğini düşünüyordu.
O sırada bir polis memuru yanlarına yaklaştı. Elinde [Adın] 'ın çantası vardı.[Adın]' la konuştuktan ve gerekli olan bilgileri aldıktan sonra iyi akşamlar dileyip yanlarından ayrıldı. [Adın] derin bir nefes aldı ve bavuluna uzandı. Atsumu ve Osamu da onunla beraber kalktı. Atsumu asık suratla ona döndü.
"Ben de biletini halledeyim o zaman.."
Yere bakarak bilet almaya ilerledi. Osamu da [Adın]'ın yanına yaklaştı.
"Tsumu hep böyledir."
"Anladım."
"Peki.."
Osamu [Adın]' ın pek konuşmak istemediğini anlamıştı. Daha fazla uzatmadan geri çekildi ve onlara yaklaşan Atsumu'ya baktı.
"Çabuk hallettin-"
"Evet, pek sıra yoktu.."
Yere bakarak elindeki bileti [Adın]' a uzattı. Atsumu'nun bu davranışı [Adın]'ın pek umurunda değildi ama cidden Atsumu' nun neden böyle davrandığını merak etmişti.
"İyi misin Atsumu-san?"
"Evet iyiyim.."
Atsumu gülümsemeye başladı. [Adın] iç çekti ve biraz ilerledikten sonra İkisine baktı.
"Teşekkürler, kendinize iyi bakın."
El salladı ve ilerlemeye başladı.
"HEY! MIZUNO-CHAN!"
[Adın] aniden arkasına döndü ve ona seslenen Atsumu'ya baktı. Atsumu koşturarak yanına geldi.
"Nu-numaranı vermedin.."
"Ne gerek var ki?"
Atsumu'nun tekrar yüzü düştü, Osamu ise [Adın]'ın numarasını vermediğini anlayarak sırıtmaya başladı.
"Üzgünüm, öylesine aklıma gelmişti.."
[Adın] iç çekti ve çantasından telefonunu çıkartıp ona uzattı. Atsumu biraz şaşırdı ve heyecanla numarasını girdi ve telefonunu çaldırdı. O an [Adın]' a dalmıştı ve telefonunun çaldığını duymadı. Daha sonrasında kendine gelip telefonunu cebinden çıkarttı ve [Adın]' ı kaydetti. Ardından gülümseyerek [Adın]'a baktı.
"Teşekkürler.."
"Sorun değil."
Atsumu aptal aptal telefonundaki numaraya bakarken [Adın] Osamu' ya el salladı. Osamu ona kaş göz yapınca [Adın] iç çekti ve önüne dönüp uçağın kalkacağı piste doğru ilerlemeye başladı.
Kısa bir süre sonra kalkış saati 20.00 olan uçağa bindi. Ayrılacağı bu şehre uzun süre gelmemeyi dileyerek son kez baktı. Kısa bir süre sonra uçak Kansai Uluslararası Havalimanı'na doğru havalandı..
•• ━━━━━━━━ 𓆉︎ ━━━━━━━━ ••
---------------------------------------------------------
Asırı hos bir bölüm oldu bence bundan sonrasında Rin ile devam edeceğiz ve işte onun hayatı vesaire ve baya eğlenceli olacak. Rin ile aramızdaki ilişkiyi falan göreceksiniz. Dediğim gibi lütfen voteeee lütfenn eğer önerileriniz olursa lütfen yazın!
YOU ARE READING
The best way for two of us- Love..
Fanfiction"Gün geçtikçe sana daha çok çekiliyorum. Yanımda oldukça daha çok bağlanıyorum. Eğer bi gün gidecek olursan ben ne yaparım... bilmiyorum. Ve bu durum benim canımı çok sıkıyor..." ♡︎Atsumu x reader♡︎ + Texting! Bölümler düzensiz gelebilir, hikaye bi...
