•• ━━━━━━━━ 𓆉︎ ━━━━━━━━ ••
Çıkış saatine kadar tam anlamıyla ne yaptığını bilmiyordu [Adın]. Kendini çantasınu toplarken buldu. Sonrasında Rintarou'nun eşyalarına baktı. Çantası hiç açılmamıştı. Eşyalarını spor salonuna dolayısıyla Rintarou'ya götürmeye karar verdi. Sınıftaki öğrenciler birer birer sınıftan çıktılar. Osamu çıkarken Rintarou'nun çantasına baktı.
"Götürsem sen ne alaka demez mi.. [Adın] mı götürecek acaba.. Napsam?"
Mal gibi bakakaldığını fark edince [Adın]a gülümsedi.
"Tsumu, Aran ve Kitayla seni kapıda bekliyoruz."
"Tamam."
Başını sallayıp çıktı. Atsumu da çantasını eline alıp [Adın]a hiç bakmadan kapıya doğru ilerledi.
"Görüşürüz."
"Görüşürüz?"
Atsumu kapıyı ardına kadar açıp çıktı. [Adın] ise derin bi nefes alıp hem Rintarou'nun hem de kendisinin eşyalarını aldı ve çıktı. Atsumu, Osamu, Kita ve Aran spor salonunun önünde sohbet ediyorlardı. Atsumu duvara yaslanmış, elleri cebinde gayet keyifli bir halde sohbet ediyordu. Onun gülümsemesi nedensizce [Adın]ın hoşuna gidiyordu.
Elinde çantalarla gelen [Adın]ı ilk Atsumu fark etmişti. Ama sadece [Adın]ın gelişini izledi. Sonrasında diğerleri de fark etmiş olacak ki Osamu koşa koşa [Adın]ın yanına geldi.
"Rintarou içerde. Yardım edeyim mi?"
"Teşekkür ederim Osamu, ama onunla konuşmam gereken bi konu var.."
"Oh anladım. Pekala biz dışardayız o zaman."
Gülümseyip geri döndü Osamu. [Adın] da gülümseyip spor salonuna girdi. Rintarou'yu filenin yakınlarında bulmayı bekliyordu [Adın]. Lakin Rintarou kenarda, bağdaş kurup oturmuş, elindeki voleybol topunu sektiriyordu. [Adın] derince nefes alıp yanına gitti. Rintarou'nun eşyalarını yanına bıraktı ve ondan bir tepki bekledi. "Tanrım, Rin gerçekten mi? Sana ne yaptım ben? Bu tepkisizliğini hakedecek.."
Arkasına döndü [Adın], ondan bir tepki alamayınca, adım atmak üzereyken nihayetinde sesini duyabilmişti:
"Özür dilerim."
[Adın] Rintarou'ya döndü. O ise çoktan ayağa kalkmıştı. Elleri cebinde [Adın]'a bakıyordu. Genelde gözlerinde çok bir duygu göremezdiniz Rintarou'nun. Ama şuanda gözlerinde pişmanlık parıltıları vardı.
"Rin"
"Sarılmama izin var mı?"
"Ne zaman benden izin alır oldun.."
Cevap vermedi Rintarou. Sıkıca sarıldı [Adın]a.
"Rin, iyi değilsin. Hadi anlat bana."
"Sen bunları hak etmedin. Dünkü hiçbir sözümü-"
"Sarhoş değil miydin sen?"
"Kafam gidikti ama ettiğim laflar.. Fazlasıyla ağırlardı [Adın]. Unutamadım."
Geri çekildi [Adın], Rintarou'ya baktı.
"Neden tekrar bu haldesin?"
"Bir şey yok. Gerçekten. Beni daha once de arada sırada bu hallerde bulmaz mıydın zaten?"
YOU ARE READING
The best way for two of us- Love..
Fanfiction"Gün geçtikçe sana daha çok çekiliyorum. Yanımda oldukça daha çok bağlanıyorum. Eğer bi gün gidecek olursan ben ne yaparım... bilmiyorum. Ve bu durum benim canımı çok sıkıyor..." ♡︎Atsumu x reader♡︎ + Texting! Bölümler düzensiz gelebilir, hikaye bi...
