13.BÖLÜM

3 0 0
                                    

" Bu zamana kadar bana soylememenin sebebi ne?" Dedim ona yaklaşarak.

" Senin hasta olduğunu biliyorum. Sana soyleseydim belkide... Alev i kurtarabilirdin."
Ona dahada yaklaştım gözlerimi kapattım sadece.
" Bunu keşke daha önce soyleseydin. Şimdi de ' onu kurtaramazsin' diyorsun bana hatırlatıp duruyorsun!" Dedim güçlükle yüzüne döndüm.

" Aklından çıkmadı ki unutup hatirlayasin..." Dedi yakasına yapıştım.

" Sen sadece onun dediklerini yapan bir kolesin seni kolesi gibi kullandı ve sende bunu birşey zannettin dedikelrini yaptın! Dönüşü olmayan şeyleri..."iki eliyle tutup geri ittirdi beni. Yere savruldum. Elimle kendimi yerden kaldırmaya çalıyordum adimalrinin bana geldiğini hissettim, duydum.

" Psikopat olduğunu kabul etmiyorsun kendini haklı görüyorsun!"
Yerden kalkarken ayağını göğsume bastirdi kafamı yere vurdum.
Tek gördüğüm abimin beni yerden kaldırmaya çalıştığıydı...

***

Onu gördüm bana doğru geliyordu. Ona doğru koşmaya başladım. Ama o gittikçe uzaklaşıyordu. Anladım ki bu gerçek değildi nedensizce dahada kosuyordum bir yandan gözlerimden akan yaşları silmeye koluma silmeye uğraşıyordum.

" Felix , Felix! " Kan ter içinde nefes nefese beni uyandıran abim oldu.

" İyi misin?" Diye sordu bira endişeli gibiydi.

" Kalbim acıyor..."
Kafamdaki sargı bezini bile görmemişti hissetmemişti bedenim sadece kalbim acıyor du abim sarıldı bana birşey demedi.

Bı anda herşey yok olmuştu sanki gündüz karanlığa bürünmüştü bense tektim bu karanlık yerde tek basimaydım yanımda kimse yoktu.

Abimin sesini duyuyordum
"Sen öldürdün, sen öldürdün, sen öldürdün, sen öldürdün" yankılanıyordu bu ses başımın dönmesine neden olmuştu.

Kendime baktım yer ayaklarımın altından kesiliyordu bense yavaş yavaş yok oluyordum bu yerde. Anladım ki hiçbirşey gerçek değildi.

ALEVDEN...

O benim herşeyimdi artık bense bunu çok geç analfim öldükten sonra bakıyorum onada beni geri getirmeyeceğini anlamıyor bundan vazgeçmiyor. Aklından hiç çıkmıyorum kabuslarina giriyorum. O ise bunu gerçek zannediyor. Kendime engel olamıyorum karşıs8na çıkmak istemiyorum bu ona acı veriyor... Ama kendimi tutamıyorum.
Onunla olmak onunla yaşmak istiyordum.
Onun acısı çok fazlaydı hemde çok fazla...

***

PSİKOPATWhere stories live. Discover now