PSİKOPAT

11.BÖLÜM

Karşımda kılıcınını kuşanmış duruyordu.
Endora.
Ben ise ona öylece bakıyordum.
Felix
" Hadisene savaş benimle"
Endora
" Senden yılların intikamını Alicam Felix ölmeye hazir ol" evet, bu lanetin sebebi bendim. Bebekken lanetlenmiş biri ne kadar dayanabilirki? Kimse tarafından sevilmemiş biri olarak kimsenin sevgisine inanmamıştım. O hariç...
Şimdi bu ülkeyi yok etme zamanı gelmişti başarabilirdim Alev için
Felix
" Onları neden getirdiğini sorabilirmiyim ?"
Endora
" Onlarda ölücek ama Felix"
Felix
" Hayır! Onları bırak sadece ikimiz varmisin yokmusun?"
Endora
" Varım " dedi net bir cevapla. Koşmaya başladı bana bende koştum kilicalrimiz birbirine dediğinde o an anladım kaybedecektim.

ALEVDEN...

Onlar durmadan savaşıyordu. Felix güçlü biriydi inanıyordum kazanacaktı o endora ölücekti. Bunu biliyordum Felix beni görmedi ben onları izlemeye devam ettim Alex ise digerlerinin başında bekliyordu.
Felix endorayi yere sermişti işte o an düsünmeden sapladı kılıcı kalbine
Endora acı çığlıklar içinde oldu cesedi ise yavaş yavaş yok oldu. Felix kazanmıştı bu svasi etrafındaki işkence gören insanlar Alex i görmezden gelerek felixe gidip sarıldı. Felix de onalra sarıldı
" Kurtardın bizi Felix yaşa Felix" diye bağırışları duyuyordum. Felix dönüp bana baktı başından beri biliyormuydu onu izlediğimi? Savaşırken yara olmuş olan kolunu gördüm boydan boya kılıç çiziği vardı. Kurumuş kan kokusu buraya kadar gelmişti. Felix koluna baktı ' birşey yok' dercesine bakış attı olan endişeli gözlerle baktım. Sonrasında normale döndüm.

EFEDEN...

Herkes kurtulmuştu. Alex e döndüm ona doğru yürüdüm.
" Sen benimle geliyorsun bu zamana kadar ne biliyorsan hatta o sakladigin cesedi bana getireceksin anladın mı?" Dedim sadec kafa salladı bı kac kişiye onu sıkı tutup getirmesini söyledim. Artık kendi ülkemdeydim. Alexi Bodrum'da olan bir zindana kapattım artik orada olacaktı.
Ülke eski haline dönmüştü. Periler, prensesler,prensler geri dönmüştü svastan sonra koşturup oynayan küçük prensesler etrafa neşe saçıyordu.
Çok hata yaptım geçmişte. Neden böyle biri olduğumu sorguladım çoğu kisnin canını yakmıştım şimdi ise pişmandim diyebiliriz. Artık onlar bile beni seviyordu
Sevmek ve sevilmek ne kadar güzel bir şeymiş bunu işte tam bu an öğrendim. Abim bile yanımdaydı. Yanına gittim
Felix
" Abi, konustumu o herif"
David
" Konuşmuyor orospu çocuğu"
Felix
" Tamm bana bırak ben konuşturmasını bilirim" dedim omzuna dokunarak sonra arkasından içeri girdim.
Bodruma indim en sondaki odadaydı.
Yerde yatıyordu bana döndü burnu kan içindeydi
Sinir dolu bakislarim onun üstündeydi korkmusa benzemiyordu. Abimin dövmesi işe yaramamıştı. Onlara anlattığının daha fazlası lazımdı Bana.

Felix
" Bana bak bundan sonrasında benim elimdesin ne dersem ne sorarsam cevaplayacak ve yapacaksın. Ne biliyorsan analat."
Alex
" Gerçekten bilmek istiyor musun?"
Felix
"Evet."
Alex
" Bunun kötü bir yanıda var sana anlatacağım Alev i geri getiremezsin ama "
Felix
" Şunu açık açık söyle!" Diye bağırdım.
Alex
" Geriye gitmek ileriye gitmek mümkün"
Felix
" Anlamaliydim zaten. O gün bana göstermediğin o ceset, aniden ortadan kaybolmalar falan değil mi? Sadece Alev i geri getirmek istiyorum bunun için bana ne bikiyirsan anlat." Dedim kükredim resmen ona. Cevap vermedi başını kaldırıp kendime çevirdim salladım kafasını.
Felix
" Cevap ver bana!"
Alex
"Anlamıyor musun Alev i geri getiremezsin artık bu mümkün değil. ölmüş birini geriye giderek geri getiremezsin sen "
Felix
" Ozman neden yaptınız? Neden öldürdünüz onu?" Dedim gözümden bir damla yaş süzülürken.
Alex
" Ülkemiz için yaptım..." Diyebildi sonrasında kafasını yana savurarak çıktım. Birşeyler diyordu ben duymuyordum ne dediğini abimin yanına gittim.
David
" İyi misin sen?" Dedi sakin bir ses tonuyla
Felix
" Sadece yalnız kalmalıyım,"
David
" Tamam ben gidiyorum sen kafanı dağıt sonrasını düşünürüz" dedi çıktı yanımdan.

***

Saat kaçtı? Ah, gece olmuş. Saate baktım 4 idi. Uykum vardı tekrar yumdum gözlerimi.

Uyandığımda etraf sessizdi garip görünüyordu heryer şeffaflaşıyordu sanki kalktım yerimden abime bakmaya gittim odasında yatiyordu. Ama kıpırdamadan yanına yaklaştım nefes alış verişi düzensizdi.
Uayndirmaya çalıştım olmadı.
Koşarak yağızın odasına gittim merveyle birlikte uyuyorlardı. Onlardada aynı nefes alış verişi düzensizdi. Hayır! Neler oluyor bana sanki gerçekliğe dönüyormuş gibi ama zaten gerçek değil mi bunlar. Sanırım birazdaha uyumam lazım dı.gidip yattım

Saat öğlendi, en son ben uyanmıştım mutfağa gittiğimde yemekler hazır değil di tabii ya ben öğlen uyanmıştım.
Odama gidip biraz daha uyumak istiyordum öylede oldu.

***