PSİKOPAT

9.BÖLÜM

Endora savaşı kazanmıştı . Beklenmedik bir sorun olmuştu. Lanet yok olmadi...
Endora
" Senin yüzünden! Senin yüzünden! Ülkemiz kurtulamadı bu yaptigin yanına kalmayacak!!" Dedi. Sinirliydi gözü dönmüştü.
Felix
" Sen bir psikopat savaşı kazandın!" Dedi zorla yerden kalkarken. Nefes nefese endora onu tekrara yere serdi. Felixin boğazı kesilmişti. Kanlar akıyordu. Elini boğazına götürdü gözlerindeki korku herşeyi açıklıyordu baktı eline içinden' bu daha birşey mi alevi kaybettikten sonra' dedi bilinci kapanırken. Diğer insanlar arkadaşlarida dahil ya baygın di ya ölü. Bu hiçbirşeyi değiştirmezdi. Alev öldü. Felix için herkes ölmüştü.

ALEVDEN...

Felix. Endora ona zarar verdi karşımda yatıyor boğazından kanlar gitgide çoğalıyor akmaya devam ediyor.
Hafifledim bedenim öldü ama ruhum hala yaşıyor. Baktım diğerlerine hepsi ya bayılmıştı yada ölmüştü endora kimseye acımamıştı. Sonunda hareket edebiliyordum ama kimse beni görmüyordu.

Uyuyordu saatlerce kıpırdamadan bense karşısında oturuyordum bilmiyorlardı burada olduğumu nereden bileceklerki.

Hâlâ kanlar içindeydi temizlenmemişti öylece buraya kapatmışlar dı. ayna vardı karşısına geçtim yansımam yoktu...
Felix e baktım. Dokundum ona soğuktu bedeni. Hayır! O ölmemeliydi onun kalbine elimi koydum. Bedeni şimdi biraz daha sıcaktı.

EFEDEN...

Soğuktum çok soğuktum o elini kalbime koyana kadar sanki buradaydı. Beni izliyordu ben hâlâ hareket edemiyordum.
Gözlerimi açmaya çalıştım açamadım
Ellimi oynatmaya çalıştım oynatamadım
Konuşmaya çalıştım konuşamadım
Hayatımda bu kadar çaresiz hissetmedim.
Onun sıcaklığını yanımda hissediyordum
Birsure sonra gözlerimi açtığımda onu gördüm gariplik vardı diğer insanlar gibi değildi. Yerinden doğrulup ona dokunamya çalıştım öne doğru sendeledim. Ona dokunamadaim dönüp bana baktı yüzünde tebessüm oluştu.

Felix
" Alev" dedim. Benimde yüzümde tebessüm oluşmuştu
Alev
" Felix "
Felix
" Se - sen yaşıyorsun!"
Alev
" Hayır Felix ben ölüyüm sadece sen beni görebilirsin"
Felix
" Ne " dedim hayal kırıklığıyla. Gözlerim dolmuştu.
Sadece sustu konuşmadı ona dokunmiyordum bile
" Ona bunun hesabini sorucam senin için Alev" dedim gülümsedi.
Yavaşca yok olup gitti. Sanırım tek seferlikti onu görmem.
Olduğum bu odanın içinden çıkmam lazımdı 4 duvarla çevriliydi pencere, kapı bile yoktu.
Donup kaldım karşımda kapı belirdi.
Elim kapının koluna gitti. kilitli değildi?
Dışarı çıktım etraf kapkaranlıktı. Gözümü aydinlattım daha iyi görüyordum
Kötü ki kimse yada birseyler dahi yoktu.
Ne yapacaktım. Daha doğrusu nerede olduğumu bile bilmiyordum.
Sadece ileriye doğru yürüdüm.
Hiçbirşey yoktu yine.
Dahada yürüdüm.
Yine yoktu.
Durdum bi an yanımda bir sıcaklık hissettim bu kendimi iyi hissetmeme neden oldu. Kulağımı fısıltılar rahatsız ediyordu.
İçimdeki ses bana yurumemi söylüyordu devam ettim yürüdüm bunun sonu yoktu berbat bir yere düşmüştüm.
Şimdi de buradan kurtulmam lazım dı endorayi bulup onu yok etmeliydim Alev için.

Yürüyordum öylece sanki olduğum yer git gide sıkışıyordu. Durdum bu sefer yeri dinledim burası gercekten küçülüyor du.
Gözlerim yavaş yavaş kapandı sonrasında yere düştüm.
Bilincimin kapandı.

***

Diğer insanların yaptığı gibi bizde ölüme yürüyorduk yaklaştıkça insanların bağırışları çoğalıyordu. Sadece Felix i merak ediyordum. Kendimi bile düşünmedim hiç, sonuçta abisiyim.
Buraya geleceğimizi düşünmemiştim bu kadar zor olacağını da düşünmemişti.

***

Yavaş yavaş gözlerimi açıyordum bir süre bulanikti etraf tekrar netleşti. ormanın ortasında ne işim vardı benim?
Kalkmaya çalıştım sırtım ı yere çarptıgimdan beri ağrıyordu zorlukla kalktım yerden etrafıma bakındım hiçbirşey yoktu ağaçtan başka. Kulağımda fısıltılar devam ediyordu ne dediği yada ne dedikleri anlaşılmıyordu
Kafamı ellerimin arasına aldım böyle bir kulak çınlaması yoktu çok kötüydü.

   Alev geldi tekrar gözlerim büyüdü ona koştum ellerinden tutmaya çalıştım yapamadım. Ağlamaya başladım
Alev
" Sakın ağlama sen güçlüsün bu durumda böyle olma şimdi git endoradan intikam al "
Felix
" Sana yaptıklarına pişman olacak, peki sen geri dönecek misin? " Dedim. çok ağlıyordum  bu kadar ağladığım asla olmamıştı.
Alev
" Hayır, birdaha dönmeyeceğim Felix buna alışman lazım "
Felix
" Seni ölene kadar sevicem öldükten sonra bile Alev "
Alev
" Şu tarafta işte orda sarayın yolunu bulabilirsin artık " dedi sağındaki yolu göstererek .
Sonrasında ellerimden kayıp gitti. Gücümü toplayıp o yöne ilerledim.

   İçeri girdiğimde burasının çürüdüğünü gördüm. Ne olmuştu bu kadar kısa sürede?

Oraya gittiğimde tekrar insanların bağırışları bitmemişti tam tersine çoğalıyordu. Kendimde gücümü bulmuştum şimdi ise onu bulmakta.

ENDORANIN ANLATIMIYLA...

" Bak görüyor musun! Lanetimiz yok olmadı yanlış kişiyi öldürdük. Şimdi tekrra onu bulmamız lazım"
Alex
" Nereden bulacaksın peki. Daha ülkeni yönetemiyorsun"
Endora
" Hayır! Ben ülkemi gayet güzel bir şekilde yönetiyorum" yönetemiyordum. Bunu kabul etmiyordum lanet uzerinizde oldukça kimse yönetemez.
Şimdi ise o kişiyi bulmak kimin üzerine lanetlendiğini bulmak bunun için burdayiz artık.
Alex
" Asla kabul etmeyeceksin değil mi?"
Endora
" Seni kimin geri hayata döndürdüğünü unutma ben olmasaydım sende yok olacaktın bu ülkede" dedim. Dinlemedi yerinden kalkıp çıktı gitti tek başıma düşünmek zorunda kaldım. Bütün bunların hepsi Felix in yüzünden yine kaçtı elimden ama elbet karşıma çıkacak işte ozaman onun sonu olacak. Yaptıklarına pişman etmeden onu öldürmeyeceğim asla. Alevide bulamayacak o da öldü en büyük acisi işte bu idi.