Kuru öksürükleri durmadı bir süre. Boğazının acısını ben hissetmiş gibi yüzümü buruşturdum. Hastalığı benden kaptığı için kendimi iki kat kötü hissediyordum. Üstelik final haftasıydı onun.
"Ateşin düştü mü bir bakalım," diyerek ateş ölçeri elime al...
Tezat'ın ilk bölümü paylaşıldı, profilimde bulabilirsiniz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Görmem sanmıştım seni, yanında o adamla Gündüz bi' şey hissetmedim, gece bıçak karnıma
BÖLÜM YİRMİ DOKUZ
Son bir haftadır her şey fazla yolundaydı. Yaman ile her gün buluşuyorduk. Beni derse bırakıyor, çıktığımda almaya geliyor en kötü Süvari'nin kapısının önünde gelmemi bekliyordu. Her an yan yanayken sıkılmak şöyle dursun birkaç saat görmeyince onu gözüm aramaya başlamıştı.
Şimdi de Poyraz'ın evindeydik Gökçe ile beraber. Sena gelmemişti. "Aradın mı sen onu?" diye sordum Poyraz'a merakla. Poyraz ciddi şekilde hasta olmuştu, hala daha da hastaydı. Hastaneye gitmemekte ısrar ettiği için en son Yaman'ı ona getirmiştim. Yaman basitçe muayene edip birkaç ilaç almaya gitmişti ona şimdi. Birbirlerini öyle çok sevmiyorlardı ama benim için bunu dile de getirmiyorlardı.
Poyraz yattığı koltuktan "Hayır" dedi sadece. Sesi de çok hasta çıkıyordu. "Gelmek istese gelirdi."
"Sena'dan bahsediyoruz oğlum niye gelmek istemesin?" dedim kaşlarımı çatarak. Vardı bir haller Poyraz'da ama ne olduğunu anlamamıştım. Umursamazca omuz silkti yattığı yerden. Hasta olduğu için ona fırlatacağım yastığı bir kenara bıraktım. Gökçe salona girdiğinde elinde bir kupa vardı.
"Hadi paşam kalk biraz şu ıhlamuru sıcak sıcak iç." Poyraz kupayı burnuna götürdüğü gibi geri bıraktı. "Hayatta içmem bunu ben."
Oflayarak yanlarına gidip diğer tarafına oturduğumda geri yatamayacağı için surat asıyordu. "İçeceksin, iyi gelir. Baksana kız o kadar uğraşmış."
Yine burun kıvırdı. "Sesin de hala çok kötü, ne olacak böyle?" Gökçe bana şikayet edercesine eğildi. "İyileşmemek için her şeyi yapıyor resmen. Bir insan hastayken kendine hiç mi dikkat etmez?"
"İlaçların gelince düzgün kullan bari" dedim sıkıntıyla. Poyraz'ın annesi küçük yaşta vefat etmişti. Babası da birkaç sene önce kalp krizi geçirmişti. Kardeşi de yoktu, anne babasından kalan yüklü mirasla para içinde yapayalnız yaşıyordu. Maddiyata önem veren bir tip değildi. Bize nazaran çok zengindi ama yaşadığı hayat oldukça stabildi. Gösterişi sevmezdi Poyraz.
Hasta olduğunda kendine dikkat etmediği için biz ona dikkat ediyorduk. Bir an önce iyileşmesi için her gün birimiz gelip yemek yapmıştık. Bitki çayları yapıyor, limonlu zencefilli karışımlar hazırlayıp zorla içiriyorduk.
