ÖLÜ AĞAÇ DALLARI

16. ŞEFKAT

Yıldıza basmayı unutmayın 🎀💗
Umarım hikayeyi beğeniyorsunuzdur, bazen çirkin mi yazıyorum diye çok düşünüyorum.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──

Hazırlanmış, glossumu sürmüş ve arabama atlayıp gezmelere çıkmıştım. Bugün tatilimizdi ve ben kendime vakit ayırmak için kaçamak yapmıştım.

Arkada Gökselden bi seni konuşurum çalıyordu, bende şarkıya eşlik ederek enerjili şekilde Artvin sokaklarında ilerliyordum.

"Bende senden bahsettim, anlatırken farkettim, senle başlar biterim, ben senden ibaretim.. aşkından esaretim." Direksiyona parmaklarımla vurarak ritme tutturmaya başladım.

Avm'nin önüne geldiğimde arabayı parkedip indim. Hava bugün çok güzeldi, en sevdiğim yaz havası vardı.

Avmye girip dükkanları dolaşmaya başladım, yeni ürünler gelmişti ve hepside birbirinden güzeldi.

Dükkanın bir tanesinin reyonunda çok güzel siyah bir elbise vardı. Kırmızı ve siyah aşkımdan olsa gerek görür görmez dükkanın içine girdim.

Elbiseyi iyice incelemeye başladım, bacak kısmında yırtmacı olan ve göğüs dekoltesi olan bir elbiseydi, hastasıydım böyle elbiselerin.

Elbisenin benim bedenime göre olanını elime alıp kasaya gittim, denemeye gerek yoktu harika olacaktı emindim bundan.

Kasada ücretini ödeyip mutlu bir şekilde dükkandan çıktım. Artık yeni fıstığım bu elbiseydi.

Telefonum çalmaya başladı, cebimden çıkartıp kimin aradığına baktım. Dursun arıyordu, nadir anlardan birisini yaşıyorum şuan bir dakika.

"Alo?" Merakla telefonu açtım.

"Cüneşumm, napaysunn?" Sesi oldukça neşeli geliyordu, gene ne işleri düşmüştü acaba eşşeklerin.

"Gezeyrum Dursun efendi, sen napaysun?"

"Evdeyum bende da, sana şey diyecektum, ufacuk bir işim varidur beni alır mısın evden diyecektum."

"Bi kerede hal hatır sormaya arayın be kardeşim, kapat telefonu."

"E napaysun dedik ya daha ne isteyeysun."

"Geliyorum kapat." Telefonu kapatıp sabır çekerek Avm'den çıktım. Kendime kaçamak ayarlayayım dedim, gezemeden gene bunların yanına dönüyorum, fıttıracak derecedeyim artık.

Arabayı çalıştırıp eve doğru ilerlemeye başladım, evde buraya çok uzaktı, bir saate ancak giderdim eve kadar. Ulan Dursun, ulan Dursun.

Eve gittiğimde beni Nebehatin yanına bırak diyecekti kesin, her işim var dediğinde o işi onun yanına gitmek oluyordu çünkü.

Şu kızlar yüzünden evlatlıktan reddecektim bunları, çok az kalmıştı.

Telefonum tekrardan çaldığında ekrana baktım, Arya arıyordu. Gözlerimi yoldan ayırmayarak telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Efendim Arya."

"Selam Güneş, bugün akşam bana gelsene tek başımıza oturamadık hiç, vakit geçiririz."