Testing the Waters

Chapter 10

Ethan chuckled and messed with her hair.

"You're too innocent, Keira. Ang cute mo," natatawang anito.

Matagal siyang pinagkatitigan ni Ethan sa mga mata habang kagat nito ang pang-iibang labi na tila sinusupil ang nagbabadyang ngiti.

"Of course, a time will come that we will get there—again. It's normal because we're married. But we're not just going to have sex, we're going to make love the next time we'll do the deed, Keira."

Namula na parang kamatis ang buong mukha ni Keira dahil sa sinabi ng kaniyang asawa. Oo nga naman, bakit hindi niya naisip ang bagay na iyon? Tulad nga ng sinasabi ng kaniyang inang si Irene kapag nagbibiro ito, hindi pupuwedeng magtitigan lang sila ni Ethan. Mag-asawa na sila at normal lang naman kung may mangyayari sa kanila.

"Ethan!" nahihiyang saway ni Keira.

Napatakip siya ng mukha saka tinampal ang balikat ni Ethan.

"What? Ano'ng masama sa sinabi ko?" natatawang tanong nito. "But don't think about it for now . . . We'll do it once you are ready, and we already love each other. Maybe in the near or far future. Basta kung gagawin man natin 'yon, we'll do it right. Sa ngayon, dito muna tayo mag-focus," anito saka inabot ang kaniyang baby bump at marahan iyong hinaplos. "We will give this baby a secure and loving home, saka na lang natin pag-usapan ang susunod."

Keira pursed her lips and nodded in agreement.

One thing was for sure, Ethan would be a great and loving father. Kung bibigyan man sila ng maraming mga anak ay alam niyang magagabayan nang maigi ni Ethan ang mga ito.

Who would have thought that her life would turn this good? Higit isang buwan na ang nakalilipas ay nilapitan niya si Ethan para hingiin ang tulong nito sa pagbubuntis niya. Suporta lang ang hiningi niya mula rito ngunit buong pamilya ang ibinigay nito sa kaniya.

Hindi na siya muling nagkomento pa sa topic dahil nahihiya siya kay Ethan. Noong unang beses na may nangyari sa kanila ay kapwa wala sila sa huwisyo kaya hindi talaga maiwasan ni Keira ang mailang sa topic.

"The mansion must be expensive. I know you can and able to provide, but you should spend your money in a more practical way."

Napangiti si Ethan bago inalis ang pagkakahawak sa tiyan ni Keira.

"You really sound like a wife, but you should use 'we' instead of 'your'. Lahat ng sa akin ay sa 'yo na rin. This mansion, my money, assets, and everything . . . Pati ako, sa 'yo na rin."

Nanlaki ang mga mata ni Keira sa mga sinabi ni Ethan dahil sa gulat—lalo na sa huli nitong sinabi.

"Ethan . . . You don't have to. I mean, I-I can't take what's yours," aniya nang makabawi mula sa pagkagulat.

She felt bad. She did not want to take what's his. May pera din naman siya at mga ari-arian. Hindi siya sanay manguha ng hindi sa kaniya.

"No, you won't take things from me. We will share. That's how marriage works."

Inalis ni Ethan ang braso nito mula sa pagkakaakbay sa kaniya saka hinawakan ang kaniyang kamay.

"Bakit ang dami mong alam tungkol sa marriage?" Keira asked curiously.

Tulad niya ay first time lang naman din nitong pumasok sa kasal ngunit nagtataka siya kung bakit napakarami nitong alam tungkol doon kaysa sa kaniya.

"I've learned it from church and from reading the bible. Gusto mo bang sumamang magsimba Sunday? Let's attend a Sunday Service, then we'll buy new clothes for you and things we need for the baby."

Sandaling napaisip si Keira. Hindi naman kasi siya palasimba ngunit mukhang mapapasubo siya dahil kay Ethan.

Hindi kalaunan ay tumango si Keira bilang sagot. Bagot na bagot na kasi siyang maiwan sa bahay. Kung sakaling aalis sila sa Linggo ay iyon ang unang beses niyang makakapaggala pagkatapos ng ilang linggong pagkakakulong sa bahay.