ရစ္သန္သည္ ေရခ်ဳိးၿပီး၍ ယူလာေသာ ဖက္ထုပ္ေပါင္းႏွင့္ နံ႐ိုးကင္ကို စားပစ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ စာလုပ္ရန္ စားပြဲတြင္ထိုင္လိုက္သည္။
ရစ္သန္တို႔ယူထားေသာ ေမဂ်ာသည္ စီးပြားစီမံ ျဖစ္ပါ သည္။ Private uni ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာနဲ႔ပတ္သက္လွ်င္ စည္းကမ္းအရမ္းႀကီးပါသည္။
ပြဲတစ္ခုခုဆိုလည္း အရမ္းအကုန္အက်ခံၿပီး ျပင္ဆင္ေပးသည့္အေလ်ာက္ စာေမးပြဲေတြဆိုလည္း အရမ္းခက္ပါသည္။
ဒီေက်ာင္းက ဘြဲ႕ရၿပီးလွ်င္ လန္ဒန္ႏွင့္ အေမရိကားတို႔လို အေနာက္ႏိူင္ငံက ကုမၸ ဏီေတြမွာ အလုပ္ တန္းဝင္ခြင့္ရပါသည္။
ၿပီးလွ်င္ ေက်ာင္းက အမွတ္ေတြ ကိုၾကည့္၍
ရာထူးျမင့္တာေၾကာင့္ ရစ္သန္ တို႔ အေနႏွင့္ အမွတ္ေကာင္းလွ်င္ ကိုယ့္အတြက္အဆင္ေျပမည့္ ကုမၸဏီကိုသာ ေရြး႐ံုပင္။
အျခားႏိူင္ငံ မသြားပဲ ကိုယ့္ႏိူင္ငံမွာဆိုလွ်င္လည္း
လစာ ေကာင္းပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ ႀကိဳစားဖို႔သာ လိုပါသည္။
သူမ်ားေတြလို သီခ်င္းဖြင့္ၿပီး စာမလုပ္တတ္သည့္ ရစ္သန္
စာ လုပ္လွ်င္ တိတ္တိတ္ဆိတိ္ဆိတ္ေလးသာ လုပ္တတ္ပါသည္။
သီခ်င္းဖြင့္လွ်င္သာ စိတ္က သီခ်င္းဆီ ေမ်ာပါသြားၿပီး စာလုပ္ေနရင္း ေခါင္းေတြမူးကာ စာ နည္းနည္းေလးမွ လုပ္လို႔မရေပ။
ေက်ာင္းက ျပန္ လာကတည္းက ေရခ်ဳိးၿပီး စာထိုင္လုပ္ေနတာ ။နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ 8 နာရီပင္ ထိုးေနေလၿပီ။
ေညာင္းေနေသာ ဂုတ္ကို တစ္ခ်က္ဆန္႔ကာ ထမင္းစားရန္ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
ထမင္းစားၿပီး မယ့ ္နဲ႔ စကားေျပာရင္း မယ့္နဲ႔ အတူ tvခဏ ထိုင္ၾကည့္ကာ အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ 9နာရီပင္ ေက်ာ္ေနၿပီ။
စာကလည္း လုပ္ၿပီးၿပီ ျဖစ္၍ အားသြင္းထားေသာ ဖုန္း ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ လိုင္းဖြင့္လွ်င္ပင္ ႏိုတီေတြ တစ္ေတာင္ေတာင္နဲ႔။
ဘယ္သူလဲ သြားမေမးပါနဲ႔ ထို မက္ေဆ့ေတြ အားလံုးသည္
ဘုန္းျမတ္လင္းထြန္းဆီက...
"ရစ္သန္ ငါျပန္ေရာက္ပီ "
"မင္းေရာဘာလုပ္ေနလဲ"
