"Matt?" Koen loopt zijn kamer in na die een aantal keer had aangeklopt zonder een antwoord gekregen te hebben.
De kamer is donker, zijn licht is uit en gordijnen zijn dicht, hij spot Matthy in zijn bed. Hij ligt op zijn zij met de deken opgetrokken tot zijn kin.
"Matt? Ben je wakker?" Hij krijgt geen verbaal antwoord, maar de blond beweegt wat onder de dekens. "Wil je vandaag nog naar Rob?"
Het is vandaag weer zijn beurt om bij Rob te blijven slapen in het ziekenhuis, normaal was die er al in de ochtend geweest, maar hij is nog niet eens zijn bed uitgeweest.
En als Matthy eerlijk is heeft hij daar ook geen behoefte aan, hij ligt eigenlijk wel prima in zijn bed, in zijn kamer afgesloten van de mensen om hem heen.
Waar die wel behoefte aan heeft is om Robbie weer te zien, en dus begint hij langzaam overeind te zitten.
Matthy schraapt zijn keel. "Ik ga."
Koen knikt, hij hoopte op wat meer reactie aangezien hij de laatste dagen zo afgesloten is maar dit is beter dan helemaal niks. "Oké, ik ga Raoul zo halen dus dan breng ik je wel."
"Oké." Zijn stem is schor door het feit dat zijn keel zo droog is als wat.
"Is alles oké, Matt?" Vraagt Koen voorzichtig.
De blond zucht waarna die wat met zijn mouw begint te prutsen, hij trekt hem over zijn hand voor die zijn mouw los laat.
Tuurlijk is die niet oké, zijn beste vriend waar die al langere tijd gevoelens voor heeft ligt in een coma om hij een poging heeft gedaan, hoe kan hij nu oké zijn?
"Ik mis Rob gewoon."
-
Zachtjes gaat de deur open, maar Matthy kijkt niet op, hij blijft met opgetrokken knieën tegen zijn borst aan daar zitten, rode ogen gericht op de vloer.
"Matt?" Vraagt een lieve stem zachtjes waarna er een lichaam in zijn zicht verschijnt.
Het was weer één van de nachten dat Matthyas een berichtje verstuurde naar Robbie, en nu staat die in zijn kamer.
De brunet hurkt neer voor Matthy, zijn hand legt die op zijn schouder, hopend op een soort reactie van hem, maat dat is niet het geval.
Matthy blijft dwars door hem heen staren alsof die er momenteel niet is. "Matt? Wat is er aan de hand?"
Nog steeds niks, en met een zucht haalt hij zijn hand van zijn schouder af en gaat naast hem op de vloer zitten, schouder tegen schouder.
Robbie weet dat die Matthy nu gewoon even moet laten, maar hij appte hem niet voor niks. Hij wou hem hier.
En dus blijft die daar zitten in stilte tot dat Matthy weer 'wakker' is.
Dat duurt enkele minuten tot er beweging in komt.
Robbie voelt een hoofd op zijn schouder landen gevolgt door snikken.
Rob slaat een arm om zijn schouders heen en die zelfde hand laat hij door zijn haren gaan, hopend dat het hem wat rustiger maakt.
"Het is oké, Matt." Fluistert hij lief. "We hoeven pas te praten als je er klaar voor bent. Tot dan blijven we gewoon even zo zitten, oké?"
Dit vind Matthy fijn aan Robbie, hij weet wanneer die klaar is om te praten en wanneer die wat tijd nodig heeft. Dit is de reden dat hij altijd Rob appt.
"Ik uh," fluistert Matthy na die wat op adem is gekomen. "Ik heb het weer gedaan."
Robbie kijkt naar Matthy's armen, hij draagt een trui maar bij eentje is er een donkere vlek te zien in de stof.
Voorzichtig pakt hij zijn hand en brengt die omhoog waarna die zijn mouw opstroopt. Twee strepen.
Hij was net twee weken clean, en Robbie was zo trots op hem. Maar trots is die nog steeds, trots dat hij hem dit verteld.
"Dat is oké. Ik ben blij dat je me dit vertelt, maatje. Als jij even op bed gaat zitten en je trui uit doet maak ik je arm even schoon."
Matthy knikt en met wat hulp van Robbie gaat die op zijn bed zitten en trekt zijn trui over zijn hoofd.
Robbie is ondertussen al naar Matthy's badkamer gegaan waar die weet dat alles wat die nodig heeft daar ligt.
Zodra die alles heeft wat nodig is loopt hij terug naar Matthy's bed en gaat naast hem zitten en begint hij zijn wonden schoon te verzorgen.
Zodra die klaar is staat hij op en pakt de spullen weer op, ook pakt hij de trui die Matt zojuist uit has gedaan.
Hij bergt alles weer netjes op en gooit de trui in de wasmand. Als hij terug de kamer in loopt pakt hij een schoon shirt voor Matthy uit de kast.
Hij weet dat hij liever niet heeft dat anderen zijn lichaam zien, en dus geeft hij het shirt aan Matthy zodat die zich kan aankleden weer.
"Moet ik bij je blijven?" Dat verschilt heel erg, de ene keer wil hij juist niet alleen zijn en de andere keer wel.
Zodra Matt het shirt aan heeft knikt die en klopt naast hem op het bed.
Rob stapt naast Matthy het bed in en se blond schuift meteen naar hem toe en kruipt in zijn armen.
In zijn armen liggen geeft hem comfort, een gevoel van veiligheid.
Robbie laat hem veilig voelen.
YOU ARE READING
SOFTCORE || mabbie
Fanfiction"Are we too young for this?" Robbie en Matthy hebben in de afgelopen periode gevoelens voor elkaar weten te ontwikkelen. Alleen heeft geen één van hun er iets over gezegt, bang dat het hun vriendschap zou verpesten. Maar nu dat er een kans is dat Ma...
