SOFTCORE | hoofdstuk 1; adem.

339 17 1
                                    

Daar ligt hij dan, in het veelste groote bed. Buisjes zitten vast aan zijn lichaam, zijn ogen gesloten en hij lijkt vredig nu.

Matthy kijkt naar zijn borst die op en neer gaat, dat doet hij de hele dag al, zo dat die zeker weet dat hij nog ademt.

De piepjes die de hele tijd hoorbaar zijn vertellen hem dat ook, maar hij vind het fijner om het met eigen ogen te zien.

Hij ademt. Misschien nog niet helemaal zelfstandig, maar zijn borst gaat op en neer, zijn hart klopt. Hij ademt.

Hij ligt nu twee dagen in een coma, maar het voelt zoveel langer. Het voelt alsof hij al weken niet meer bij hun thuis rond loopt.

Hij mist zijn gepraat, zijn accent, zijn lach, het in slaap vallen met hem in zijn armen. Hij mist het allemaal.

Elke dag zit hij hier, soms zijn de andere er ook, maar Matthy is hier standaard elke dag.

Hij hoopt zo dat hij gewoon zijn ogen opent, dat hij wakker wordt. Hij mist zijn beste vriend momenteel zo erg.

Hij wil gewoon Robbie weer in zijn armen kunnen sluiten, maar voor nu is dat onmogelijk.

-

"Nog steeds het zelfde?" Vraagt Raoul die zachtjes de kamer in loopt.

Matthy zit naast het het bed op een hele oncomfortabele stoel. De hand van Robbie die hij beet had liet hij meteen los.

De blond kijkt op naar de man en knikt. "Yep. Geen verandering."

Raoul schenkt hem een waterige glimlach. "Dat betekent dat hij in ieder geval niet slechter is geworden."

Daar heeft Raoul wel een punt. "Ik wil gewoon dat hij wakker word."

Raoul knikt. "Dat willen we allemaal, Matt. Maar het is wachten tot hij uitzichzelf wakker wordt."

Matthy zucht, terug kijkend naar de jongen in het bed. "Ik mis hem. Nu al."

Kan je iemand zo snel missen? Al helemaal als die momenteel naast je ligt?

"Je vind hem leuk, he?" Vraagt Raoul voorzichtig.

Matthy kijkt meteen op naar Roel voor die zucht. "Is het zo overduidelijk?"

"Als je er op let wel. Ik zie hoe je naar hem kijkt, Matt. En ik weet ook dat hij de laatste weken de hele tijd bij jou sliep. Hadden jullie iets of?"

Matt schud zijn hoofd. 'Nee. Hij sliep bij mij zodat hij hem zelf s'nachts niks aan kon doen. Robbie valt niet eens op mannen."

"Heeft hij dat ooit gezegt?" Vraagt Raoul.

"Nou, nee. Maar dat betekent niet dat hij gelijk op mannen valt."

"Maar dat betekent ook niet dat er een kans is dat hij niet op mannen valt."

Ja daar heeft Raoul wel een punt, maar het is een kleine kans. En zelfs als hij mannen leuk vind betekent het niet dat hij Matthy leuk vind.

"Matt, we weten allemaal dat Robbie niet van zijn gevoelens delen houdt, en toch laat hij jou toe. Dat zegt al heel wat. Rn je bent echt niet de enige die de hele tijd staard."

Matthy zijn ogen worden groter, is er dan toch een kans? Een kans dat Robbie hem leuk vind. "Wat probeer je te zeggen, Roel?"

"Ik denk dat hij je leuk vind, Matthyas."


SOFTCORE || mabbieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu