Just For A Moment

22-★

Yatağımda bağdaş kurmuştum ve belime bakıyordum. Gerçekten rüyada gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyordum da.

Taehyung'un bu olay hakkında ne düşündüğünü bilmiyordum, öğrenmeye de korkuyordum açıkçası.
Benim hakkımda ona hissettiğim şekilde hissetmiyorsa bu benim için bir hayal kırıklığı olurdu ama onu kazanmak içinde her şeyimi ortaya koyardım.

O gün dudaklarımızın masum temasından sonra boynundaki elimin altından gelen minik ışık ve belimde hissettiğim minik sızı ile hemen ayrılmıştım ondan.

Sızının nedenini görmek için hemen üstümdeki gömleği sıyırmış ve belimi açmıştım.

Belimin açık kısmından hafif parıltı ile gözüken mor çiçeklere büyülenmişcesine bakıyordum. Üstelik sadece ben değil, Taehyung ve koridorda tek tük bulunan diğer öğrencilerde belimdeki çiçeklere bakıyordu. O an aklıma birkaç saniye öncesi gelmişti, benimde ellerim Taehyung'un boynunun iki yanında sabitti.

Hızla bakışlarımı gövdesinden boynuna çıkarmıştım. Onunda boynundaki yeşil çiçekleri gördüğümde gerçektende rüyada olduğumu hissetmiştim.

"Jungkook..." sessizce adımı mırıldandığında gözlerim normalde koyu kahve olan ama anın getirdiği heyecan ile siyaha bürünen hareleriyle buluştu.

Bakışmamız sırasında koridorda bulunan öğrencilerden olaya şahit olanlar birkaç dakika bile sürmeden koridoru tamamen doldurduğunda gerçekten bunalmıştım. Neden bizim yaşadığımız herhangi bir şey onları ilgilendiriyordu?

Taehyung ile hızla arama mesafe koyarak son kez gözlerine baktım ve merdivenlere yönelerek üst kattaki lavaboya ilerledim.

Kendine gelmek ve olaynı şokunu atlatmak için elimi yüzümü yıkamaya başladığım sırada lavabonun kapısı sertçe açıldı. İçeri giren Jimin ile sessizliğe bürünmüştük.

"AY CİDDİ OLAMAZSIN!" diyerek hızla bana koştu ve boynuma atladı. Beklemediğinden dolayı sırtım bükülmüş ve yere çökmüştük aynı anda.

Diklenerek onu kendimden uzaklaştırdım.

"Kook inanamıyorum gerçekten, tamam sizin birlikte olmanızı hepimiz istiyorduk ama hiç birimiz ruh eşi çıkacağınızı düşünmemiştik." ellerini çırparken aynı anda sürekli olarak parmak uçlarına çıkıp zıplıyor gibi gösteriyordu kendini.

"Hepiniz derken?" kendisini ele verdiğini fark ederek elini hızla ağzına götürdü.

"Ay onu söylemeyecektim... Aman canıım şu saatten sonra önemi yokki!"
diyerek tekrar aynı haraketlerini yapmaya başlamıştı.

O gün tamamen Taehyung'tan uzak kalmaya çalışmıştım. Gerçekten hazmetmem gerekiyodu çünkü.

Akşama kadar köşe bucak kaçmıştık birbirimizden. Şuan düşününce gerçekten saçma bir şey yaptığımızı fark etmiştim.

Birbirimizden kaçsakta kurtlarımız ruh eşi olduklarını bildiklerinden dolayı uzun bir süre ayrı kalamazdık ki.

Telefonuma gelen mesaj sesi ile komidinin üstünde ters duran telefonumu alarak mesaj atan kişiye baktım.

Taehyungie hyung
Kook
(Görüldü)

Jungkook
Hyung?
Bir şey mi oldu
|Benimkisi de soru mu amk
|Neler oldu neler ben bir şey mi oldu diyorum

Taehyungie hyung
Yani oldu gibi ama sen bilirsin|
Aşağı insene
(Görüldü)

Camdan aşşağı bakarak gerçekten orada olup olmadığına bakmak istesem de oturduğum daire o kadar yüksekteydi ki baksamda anlamazdım sanırım.