"ပေး တို့သယ်ပေးမယ်"
"ရပါတယ်..ကျွန်မဘာသာပဲသယ်မယ်"
သူက ဆွေးလက်ထဲက ကျောပိုးအိတ်ကိုတောင်း၏။ဆွေး အားနာသဖြင့်ငြင်းလိုက်ပါသည်။ကိုယ့်ဘာသာ သယ်လည်းရနေတဲ့ကိစ္စကိုလေ။
"အင်းပါ ဒါဆိုလည်း..ဒါနဲ့လေ ဆွေးက
တို့အခန်းထဲမှာနေရမှာသိလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်မကဘာဖြစ်ဖြစ်အဆင်ပြေပါတယ်"
အဆင်ပြေတယ်ပြောလိုက်ပေမဲ့ အဆင်ပြေမယ်မထင်မိပါ။အနေရခက်မှာတော့ သေချာပါသည်။ကိုယ်ချစ်နေရတဲ့သူနဲ့ ရည်းစားလည်းမဖြစ်သေးတဲ့အခြေအနေရယ်၊ဖွင့်ပြောခံထားရတဲ့အခြေအနေမှာ ဘယ်လိုမှတော့ စိတ်ပေါ့ပါးနိုင်မှာမဟုတ်ပါ။
"လာ တို့နောက်ကလိုက်ခဲ့"
ဆွေးခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး သူ့နောက်ကလိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ယာလည်းမဟုတ်သလို၊ဧည့်သည်အနေဖြင့်လာခဲ့ရတာမို့ ရှိန်သလိုတော့ဖြစ်မိသည်။
"မေမေ...လှိုင်းနောက်ရက်တွေကျရင် ဆိုင်မလိုက်ဖြစ်သေးဘူးနော်"
လှေကားသို့တက်ခါနီးတွင် သူက သူ့အမေကိုဦးတည်ပြောလိုက်ဟန်ရှိ၏။ဆွေး သူ့အမေကိုရှာကြည့်ပေမဲ့ မတွေ့မိပါ။
"ရတယ်လေ သမီး"
ထိုအခါမှအသံလာရာကိုကြည့်လိုက်မှချောင်ကျကျနေရာလေးကနေ သူ့အမေထွက်လာ၏။ဆွေး သူ့အမေအားကြည့်လိုက်မိသည်။
သူ့ရုပ်က သူ့အမေနှင့်ဆင်သည်။မအေတူသမီးလို့ပြောလို့ရသည်။အသားအရေကတော့ သူ့အဖေကိုတူတာဖြစ်ရမည်။ဘာကြောင့်ဆို သူ့အမေဟာ အသားညိုသည်လေ။သူကတော့ဖြင့် တူမတူအောင်ဖြူနေသည်။
သူ့အခန်းထဲအရောက်တွင် ဆွေး ကျောပိုးအိတ်အားခုတင်ပေါ်သို့
ချလိုက်သည်။
"ဆွေး..နားချင်ရင်နားနော်..အိပ်ချင်လည်းအိပ်ပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"ရှင် ..နောက်ရက်တွေကျရင်ဆိုင်မသွားဘူးဆိုတာ ကျွန်မကြောင့်လားဟင်"
"မဟုတ်ပါဘူးဆွေးရဲ့..တို့ဘာသာ မသွားချင်လို့ပါ"
"ဪ..ဟုတ်ကဲ့"
YOU ARE READING
ရှင့်ကို ချစ်တယ်
Romanceသိပ်ချစ်တာပဲ ရှင်ရယ်.... ရှင့်ရဲ့ မျက်ဝန်းညိုလေးတွေကိုသိပ်ချစ်တာပဲ ရှင့်ရဲ့စကားပြောဟန်လေးကို သိပ်ချစ်တာပဲ ရှင့်ရဲ့အမူအရာလေးတွေကိုသိပ်ချစ်တာပဲ နှလုံးသားမှာနှစ်ဝင်သွားတဲ့ ဆူးတစ်ချောင်းဟာ ရှင်ပါပဲ ရှင်ရယ် .. ရှင့်ကိုလေ သိပ်ချစ်တာပဲ...သိပ်ချစ်မိတာပဲရှင...
