"နေတို့တောင်ပြန်လာတော့မယ်နော်...တို့ ဆွေးနဲ့ခွဲရတော့မှာပေါ့နော်"
"ကျွန်မအိမ်ကိုပြန်သွားရုံပဲကို...ရှင် လာတွေ့လည်းရနေတာပဲ"
မသိရင် အပြီးတိုင်ပဲခွဲရတော့မှာလိုလိုနဲ့ တကယ်ပါပဲ။
"လာတွေ့မှာက ဟုတ်ပါတယ်...ဒါပေမဲ့ တို့အိမ်မှာပဲအမြဲထားချင်မိနေတာကို"
သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးလိုက်မိ၏။ သူစကားတတ်တိုင်းလျှောက်ပြောနေတာကို။
"ရှင် ဘာလုပ်တာလဲ"
"နမ်းတာလေ နမ်းတာ"
ပါးကိုသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ မထိတထိလာလာစနေ၏။
"ဘာလဲ မရဘူးလား"
"ကျွန်မကိုအသားယူဖို့ပဲစဉ်းစားမနေနဲ့နော်...အတည်ယူဖို့လည်းစဉ်းစားဦး"
"ဟုတ်ပါပြီ"
သူကရုတ်တရက် ကားအရှိန်ကိုမြှင့်လိုက်၏။ဆွေး ခပ်ကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားမိသည်။သူ့ကွေ့သွားတဲ့လမ်းက သူ့အိမ်ကိုသွားနေတဲ့လမ်းမဟုတ်တော့။
"ဘာလို့ကားကို အဲ့ဒီလောက်ထိမြန်အောင်မောင်းနေရတာလဲ ရှင်ရဲ့"
"မင်းကိုခိုးပြေးမလို့"
"ဟမ်"
ဆွေး ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်သွားရပြန်သည်။သူ့ပုံစံက နောက်နေတဲ့ပုံလည်းမပေါ်ပါ။
"ရှင် အဲ့ဒီလိုလုပ်လို့မရဘူးလေ"
"ဘာလို့မရတာလဲ"
"ရှင်တကယ်ပြောနေတာလား"
"တကယ်ပေါ့ နောက်နေစရာလား"
ပြောနေပုံကမုန်းချင်စရာကောင်းလိုက်တာ။စိတ်ရှိလက်ရှိသာ ထုရိုက်ပစ်ချင်တော့၏။
"ကျွန်မအသက်ကငယ်သေးတယ်လေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးခိုးပြေးလို့ဖြစ်မှာလဲ"
"မင်း၁၈နှစ်ပြည့်ပြီးပြီပဲ..ဘာကိုကြောက်နေတာလဲ ကလေးရဲ့"
"မရဘူးလေ အဲ့ဒီလိုလုပ်လို့"
"မချစ်ဘူးလား တို့ကို"
"ချစ်တယ်လေ"
"ချစ်ရင်လိုက်ခဲ့"
VOCÊ ESTÁ LENDO
ရှင့်ကို ချစ်တယ်
Romanceသိပ်ချစ်တာပဲ ရှင်ရယ်.... ရှင့်ရဲ့ မျက်ဝန်းညိုလေးတွေကိုသိပ်ချစ်တာပဲ ရှင့်ရဲ့စကားပြောဟန်လေးကို သိပ်ချစ်တာပဲ ရှင့်ရဲ့အမူအရာလေးတွေကိုသိပ်ချစ်တာပဲ နှလုံးသားမှာနှစ်ဝင်သွားတဲ့ ဆူးတစ်ချောင်းဟာ ရှင်ပါပဲ ရှင်ရယ် .. ရှင့်ကိုလေ သိပ်ချစ်တာပဲ...သိပ်ချစ်မိတာပဲရှင...
