Paper Memories

Chapter 29-III

"Baril lang yan, Gregory."

"Makakapatay ka nyan ha."

"Weh? Kung walang baril ihahagis mo yun sa building!" He suddenly joke, leaning closer to me. Mas pinalakasan niya ang stereo para kunware hindi ko rinig! "Diba six pack ka naman?"

"Do I look like I can do that?" Taas kilay kong sabi. Halos matameme ako. He's grining as if saying I shouldn't deny anythin.g " Atleast I m-meant morally---di nga ako papatay ng tao."

He evaded his gaze."Basta sabi mo, Madam..."

His low tone is back."...Malapit na ba tayo?"

"Pagbinalikan ka nun, bayaran mo sila Kenneth para rumeskbak! O diretso ka sa pulis ha!"

"I already told you----I'd handle this legally-----Malayo pa ba?"

I thought Gregory's back to his tomfoolery but I was mistaken. Bagsak balikat siyang napabuntong hininga. Sinulyapan niya ako bago niya inabot ang kanyang jacket sakin. Now his both hands are on the wheel." Naamoy mo na yun? Malapit na tayo, Madam. Tapos malamig, ito na lang gamitin mo kaysa yang pang celebrity."

I accepted jacket." Thanks dito------at sa pagsundo mo sa akin."

I travelled my gaze around us.

Nagpaiwan ako sa loob ng kotse habang bumibili si Gregory sa mga foodstalls. Marami tao din dito pero konti lang ang nakaparadang kotse. Hindi dito katulad sa seaside night market na napuntuhan ko dati. Here most people I see are college students from public school and workers.

It's full of life here, eventhough the day is already ending

My eyes closed a little and when I opened them again Gregory is already back. Ipinatong niya ang mga pinamili niya sa hood ng sasakyan----- mga streetfoods kagaya ng barbeques, fries at kung ano-ano pang tingin kong ginagawang pangpulutan.

He started to smile at me mischievously.

"Inom tayo, please. Ngayon lang." Pagmamaktol niya sabay abot sakin ng lata na binili niya." Hindi naman matapang yung sayo."

"At pati ako gusto mo rin uminom?" I enunciated, gosh he's a drunkard." Bahala ka, pagnasobrahan ka ng inom at naaksidente tayo kasalanan mo.Actually, it won't matter I could pay for everything."

His pleading grin is supposed to be useless to me but I gave in.

I was sipping only a few drops of beer he bought for me, pero siya tingin ko malayo pa siya bago malasing kahit ilang lata na ang naubos niya inumin. Pasinok-sinok na siya pero kinukulit pa rin niya ako. As always Gregory was snacking some sweets and was chatty as usual.

Pero maya-maya kinalabit niya ako.

He look somewhat serious, parang siyang ewan."May galit ka ba sa mundo, Sheena? Nakakatangina naman talaga tong buhay natin, pero akala ko hindi ka kasali sa mga miserable. Mayaman ka eh, pero kanina parang grabe ang dagok na meron ka...Hindi ka pa ba kontento?"

Nanibago ng given name ko ang itawag niya sakin."... Tingin mo pag may pera, ayos na ang lahat? Marami pa rin kulang at sufferings na mapupunta kahit sa may mga privilege. Tingin mo kasi na pagmayaman nandyan lang sila para manglamang o maging source ng jealousy sa iba."

Napaawat siya."Wala naman akong iniisip na ganyan.

I titled my head." Mula nung umpisa ganyan ka makitungo sakin."

"Hindi ko naman sinabing maging santa ka. Na dapat tumulong ka o ano pa man. Buhay mo yan, pribillehiyo mo yan." Sumandal siya at tinaas ang kamay niya na parang nakikipagtagay sa langit." Akala lang naman eh, mukha naman kasi mabait mga magulang mo, pati ibang nakapalibot sayo maliban dun sapat na yung pagkagalante mo."

"Alam ko kung anong klase ugali ang meron ka, Gregory."

"K-kampi mo ako! Gusto lang ako naman makinig sayo..."

"Nagpapakabait ka sakin ngayon para makauha loob ko, pero pagtataksilan mo pa rin ako sa huli.Uulit-ulitin mo lang ang mga pagkakamali mo, hahanapan mo na naman uli ako ng butas. Ang dali mong makalimot at galing mong umaktong wala kang nagawang kasalanan sa akin. Pero--ganyan ka eh, manghihila na lang pababa."

He didn't expect my outburst.

I saw his brows furrow momentarily, yet what remained for long is his dejected facial expression."...Grabe hindi naman, Madam. Nasabi ko lang yun kasi----Basta. Pero kung ganyan talaga iniisip mo sakin sige lang, pero pangako talaga tapat na ako sa'yo."

"Yung nakita mo kanina sa party, hindi ako yun.Nadala lang ako ng galit ko..."

"Apat na taon lang pagitan natin, pero ibang-iba takbo ng buhay at isip mo---- hindi nga talaga sa edad ang basehan." He solemnly said, as he tries his best to seek glances to me." May kababata din kaming ganyan dati na nakatira sa lugar natin, sobrang talino nun kaya maagang nakapagtapos, kaya parang iba talaga talaga ang pananaw ng magagaling ano?"

I bit my lips." Siya na naman..."

Gregory confused." Kilala mo ba siya, Madam?"

"Nakwento lang ni Kenneth. Kikumpara niya ako sa kababata ninyo." I was grasping the beer can hardly." I don't like being compared or seen at the image of others."

"Ah. K-kaso...Pareho lang talaga kayong---iba. Iba kayo. Hindi sa masamang paraan ah! Siguradong hindi lang ako nakakalala sa kanya dahil sayo. Pero lalake yun! Bulinggit---parang bata na nga tingnan---pero sa ugali talaga niyo!" Gregory motioning his hands to try to describe his childhood peer appearance." Kaming naiwan dito, d-dito na lang talaga."

"Bakit ganyan tono mo? So you're also reminiscing the past?"

"Hindi po, ikaw yung mahilig mag-ungkat ng mga kwento-kwento eh."

I sip my beer again." Nagkataon lang na magkapareho kami."

He nodded." Maasahan siya----pero hindi siya mapagkakatiwalaan gaya ko.

"Alam ko kung saan ka tapat Gregory, sa pera." I whisphered just loud enough for him to hear and moments later my hand travelled towards him and I started caressing his hair. He seems to regret bringing up that childhood peer that he desperately want the conversation back to him." Hanggat meron ako nun alam kong nasa tabi pa rin kita."

"Ano ba ang dapat kong gawin para pagkatiwalaan mo ako?" Sinsero niyang tanong, pero hindi pa rin siya makatingin sa akin." Hindi naman talaga ako nakabawi sayo mula nung sinubukan kitang iblackmail diba?"

"Ah, do you want me to test you?" Pagbibiro ko." Hindi naman diba?"

"Tapat ako sayo, Sheena."

"Patunayan mo, Gregory."

He finally locked gaze with me, he just smiled blankly as he shook his head. Then he pointing at where my hand is as I'm still caressing his head. As if its weird, as if he's not having a weird expression too." Ano yan Madam? Para naman akon aso"

I just shrugged." Somebody I know used to do that a lot."