Al Dente | Aldan

İlk Randevu

Yazardan

"Çıkmadan önce bir sorun mu oldu?"

Sürücü koltuğunda oturan Danilo şefin sorusuyla birlikte gördüğü tanıdık yüz sebebiyle canı sıkılan Alican bu durumun dışarıdan belli olduğunu fark etmemişti.

Bir sorun olduğunu belli etmemeye çalışarak "Hayır nereden çıktı şimdi bu?" dedi sakin bir tavırla.

"Bilmem suratın bir düşük gibi geldi. Yoksa yanlış bir şey mi yaptım?"

Restorandan çıkıp Danilo şefle birlikte arabaya bindiğinden beri düşünceli olan ifadesi elbette Danilo şefin gözünden kaçmamıştı. Ama şuan için Alican'ın önemsediği tek şey yanında oturan adamla birlikte geçireceği vakitti. Bu yüzden bir anca bu düşünceli modundan sıyrılıp tüm odağını ona vermeliydi.

"Hayır sizinle ilgili değil sadece biraz yorgunum sanırım." diyerek yanıtladı şefin sorusunu.

Direksiyonu kavrayan parmaklarıyla bir yandan keyifli bir şekilde ritim tutan Danilo şef "Yoksa patronun seni çok mu yoruyor?" dedi gülerek.

"Sormayın kendisi tam bir baş belası."

Buna karşılık "Ayıp oluyor ama." dediğinde gülmeye başladı Alican.

"Neden ki arkadaşımla patronumun dedikodusunu yapamaz mıyım?"

Danilo şef gözünü yoldan ayırmayarak "Yoksa siz restoranda boş zamanlarınızda bizi mi çekiştiriyorsunuz?" dedi.

Alican gülmemek için üstün bir çaba gösterirken "Bu soruya cevap vermem doğru kaçmaz." diyerek yanıtladı Danilo'yu.

"Demek öyle. Bunu bildiğim iyi oldu bundan sonra konuştuklarınıza daha çok dikkat ederim."

Alican bir gözüyle camdan nereye gittiklerini anlamaya çalışırken yaklaşık bir saattir yolda olduklarını fark etti.

Meraklı gözlerle tekrar direksiyon başındaki Danilo şefe dönerek "Nereye gittiğimizi hala söylemediniz bu arada." dediğinde "Az kaldı merak etme." cevabını aldı.

Gecenin bir yarısı şehir merkezinden epey uzaklaşmış olan ikili son virajı da döndükten sonra nihayet varış noktasına ulaşmışlardı. Arabanın kontağını kapayıp farları söndürürken yanında hala meraklı gözlerle kendisine bakan Alican'a döndü.

"İşte geldik." dedi gülümseyerek.

Arabadan inen Alican gecenin karanlığında nereye geldiklerini anlamaya çalışırken Danilo şefse restorandan çıkmadan hazırladığı sandviçleri bagajdan çıkardı.

Elleri belinde olan Alican "Hiçliğin ortasına mi geldik bana mı öyle geliyor?" dedi başına yana eğip şefe bakarken.

Elindekilerle birlikte arabayı kitleyen Danilo şef Alican'a yaklaşırken "Mızmızlanma burayı seveceksin gel hadi." diyerek boştaki eliyle bileğini kavradı ve onu da peşinde sürükledi.

İkili yavaş adımlarla geldikleri tepedeki banka otururken manzaranın güzelliği Alican'ın dilinin tutulmasına sebep olmuştu.Bir tarafta geceye karışmış olan mavi deniz bir taraftaysa gecenin karanlığında oldukça belirgin duran yıldızlar vardı.

Gördüğü manzara karşısında büyülenmiş olan Alican şaşkınlıkla etrafı incelerken Danilo şefse aynı büyülenmiş gözlerle Alican'ı izliyordu. Belli ki ikisi de manzaranın tadını çıkarıyordu.

"Şehrin bu kadar içindeyken yıldızları hiç bu kadar yakından görmemiştim." dedi Alican gökyüzüne bakarken.

Danilo şef gülümseyerek "Bakıyorum da hiçliğin ortasında olduğun için artık mutlu gibisin." dedi