Ev kalabalık bu bölümü ancak sabaha karşı bitirebildim diyebilirim.
Umarım bölüm hoşunuza gider!
Yorum yapmayı ve Vote'a basmayı unutmayın canlarım!
İyi Okumalar!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"İnsanoğlu bu, kimin içinde ne var bilinmez."
İnce Memed 1 - Yaşar Kemal
"Serhat Bey, evinize yeniden hoş geldiniz!" Erhan Bey'in sözleriyle Serhat kocaman sırıtıp karşısındaki amcası gibi gördüğü adamın üstüne direk atlamıştı.
"Erhan Amca, seni çoook özledim!"
Erhan Bey, kucağındaki genç adama sarılırken, "Belimi ağrıtacaksınız Serhat Bey." Demesiyle, Serhat Erhan amcasının gözlerine dikkatlice bakmıştı.
"Ciddisin sen? Baba ben özledim diyorum adam belim ağrıyacak diyor!" Serhat sitemle Erhan Bey'den ayrılırken, Kemal Bey'de oğlunun dediklerine göz devirip yalının içine girmişti.
"Bırak adamı Serhat. Çocuk gibi adamın üstüne çıkma." Kemal Bey'in sözleriyle Serhat yüzünü buruşturup.
"Erhan amca görüyor musun bana resmen kilolusun dedi ya!" derken babasının arkasından yalıya girmeyi unutmamıştı.
"Evim gibisi yok yemin ederim ya! Hastane gibi kokuyorum. Hemen bir duş alacağım." Derken koşarak merdivenlere yöneldiğinde, Kemal Bey oğlunun enerjik hallerine endişeyle bakmadan edemedi.
"Koşma oğlum. Dikişlerin patlayacak!"
Serhat babasının sözleriyle merdivenlerin korkuluklarından gövdesini sarkıtıp babasının koyu kahverengi gözlerine baktı.
"Yorgan diker gibi dikmişler baba beni, ne dikişi açılması. Açılmaz bu dikişler!" diyerek merdivenlerden kaybolduğunda Kemal Bey iç çekmeden edememişti.
Oğlu onca yaşananları yine görmezden geliyordu. Kendisi psikiyatrist olduğu halde oğluna derman bulamıyordu. Oğlunun her yaşanan kötü olayı arkasına atıp umursamamasını güçlü bir olay olarak görmek istese de bunun elinde sonunda patlayacağını biliyordu. Sadece zaman meselesiydi. Ne zaman patlardı muallaktı ama Serhat'ın biraz daha bu durumları görmezden gelmesine dayanamayacaktı. Az kalsın ölümden dönmüştü. Karaciğeri tamamen iflas etmiş organ nakli gerekmişti.
"Hala şaka yapıyor ya." Kemal Bey sitemle konuşunca arkasında duran Erhan Bey'de iç çekmeden edememişti.
"Bunun acısının çok pis çıkacağını düşünmeden edemiyorum efendim." Derken kahverengi gözleri endişeyle boş merdivendeydi. Serhat'ı babasından daha iyi tanıyan birisi varsa o da evin kahyası Erhan Bey'di. Erhan Bey Serhat'ı asıl büyüten kişiydi. Bütün huyunu suyunu bilirdi, Serhat'ı hiç ağlarken görmemişti ama o da korkuyordu. Taş bile elinde sonunda çatlarken, Serhat'ın çatlayacağından emindi.
