Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
"Nasıl görünürse görünsün yüzünü seveceğim; çünkü o senin yüzün."
22/11/63 - Stephen King
"Leman!" Kemal Bey, esmer kadının kolunu tutuğu gibi çalışma odasına getirmişti.
Aşağıdaki kalabalığı oğluna bırakmıştı ama oğluna da güvenemiyordu. Oğlunun kalabalıkla birlikte kudurma potansiyeli daha çoktu.
Esmer kadın eniştesine bakarken gözlerini devirmişti.
Kemal Bey baldızına bakarken çenesi kasılmıştı. Hala kendisine söylediklerini hatırlıyordu. Oğlunun aslında onun oğlu olmadığını pişkinlikle söylemişti.
"Enişte..." Leman Hanım'ın sözünü Kemal Bey kesmişti.
"Enişte deme bana! Oğlum anlamaz ama ben senin neden burada olduğunu biliyorum Leman! Çocuğun toplum tarafından katil olarak damgalandığını anladığın an ortaya çıktın! Hisseleri sana vermeyecek. O kırk tilkinin dolandığı aklına mukayyet ol. Bir rapor yazdırırım sana hayatını kaydırırım!"
Leman eniştesini ilk defa bu kadar sinirli görüyordu. Yutkunurken zorla gülümsemişti.
"Sen çok yanlış anladın enişte. Ben gerçekten de Serhat'ın serbest kalışını kutlamak istemiştim." Derken sesindeki zorlamayı Kemal Bey çok rahat bir şekilde yakalamıştı.
Kemal Bey inanamayarak baldızının koyu gözlerine bakarken elleri yumruk olmuştu. Karısının kardeşinin ne kadar ilet bir insan olduğunu bilmeseydi bu sözlere inanabilirdi ama ciğerlerini biliyordu. Karısının kardeşi Leman tam bir sülüktü. Yapışır bütün her şeyini kurutana kadar da yakandan ayrılmazdı.
"Leman," Kemal Bey iç çekerken gözlerini kısmadan edememişti. "Sen en iyisi, gitsene. Hayatımızdan, komple. Hem Serhat'a seni sevmiyor. Teyze anne yarısıdır diyeceksin ama benim oğlum yarı şeylerle yetinecek bir insan değil."
Kemal Bey bu kadar sert olmak istemezdi ama karşısındaki kadının ne mal olduğunu biliyordu.
Leman Hanım içinden öfkeli olsa bile dışardan sadece gülümserken, Kemal Bey'in karizmatik yüzüne bakıyordu.
"Öyle olsun enişte. Yine benim masum kalbimi kırdın haberin olsun." Diyerek odasından çıktığında, Kemal Bey'in yüzü iğrenmiş gibi buruşmuştu.
"Oyle olşun enişteğe! Kalbini kırmış! Bir yerlerini kırmadığıma şükret sen!"
Kemal Bey sinirle odasında volta atarken, Leman Hanım merdivenleri inerken merdivenin dibinde oturan Serhat'ı gördüğünde gülümsemeden edememişti. Ablası yaşarken, Serhat'la çok ilgilenmişti. Serhat'ın bu kadar mutlu olmasının sebebinden birisi de Leman Hanım'dı. Leman Hanım dünyadaki en gamsız kişiydi.
