Gözlerimi açtığımda biraz daha iyi hissediyordum, yataktan kalkmak üzereyken camın önüne dikilmiş ağlayan Felix'i gördüm. Hemen yataktan kalkarak yanına geldim.
"Felix ne oldu? Sen okulda değilmiydin, neden ağlıyorsun?"
Felix tek kelime etmeden boynuma sarılıp ağlamaya devam etti, kollarımı sırtına sarıp bende ona sarıldım. Bir süre sonra kendiliğinden ayrıldı gözleri kıpkırmızıydı ne zamandır ağlıyordu kim bilir.
"Felix?"
"Jisung ben bugün Hyunjin'le öpüştüm"
Hyunjin'in adını duyunca aklıma gördüğüm şeyler geldi ama şimdi hiç sırası değildi.
"Ee bunun için mi ağlıyorsun?"
"Ben tekrar yanına gittiğimde, kucağında bir kız oturuyordu öpüşüyorlardı jisung"
Kucak fantazileri vardı piçlerin. Bıkkın bir nefes verip yatağa oturdum, neden şaşırmadım acaba. Ben nasıl söyleyeceğimi düşünürken Felix kendi öğrenmişti. Böylesi daha iyiydi tabi ben ona söylemeye cesaret edemezdim.
"Jisung ilk aşkım beni ilk günden aldattı"
"Aynı şeyleri bende yaşadım Felix benimle yattığının ertesi günü başka biriyle yattı"
"Benden hoşlanıyor gibi davranıyordu"
Derin bir nefes verip kendimi arkamdaki yatağa bıraktım, daha nasıl boktan bir hayat yaşayabilirdik, en azından Felix'in kıyısından dönme şansı vardı, ben herşeyimi kaybetmiştim.
"Ona gününü göstereceğim bana bunu yaptığına pişman olacak"
"Yorma kendini Felix, biz onlara hiç birşey yapamayız"
"Sen öyle san jisung, çabuk kalk yatma"
"Neden?"
"İntikam pilanları yapacağız"
"İstemiyorum Felix, bir daha yüzünü görmeyeyim yeter"
"Yüzünü göreceğin kesin, hmm bir düşüneyim. Buldum!"
"Ne buldun?"
"Bize aşık olacaklar jisung'
"Ben kimsenin aşkını istemiyorum Felix"
"Bize öyle bir aşık olacaklar ki onlar bizim peşimizden koşacaklar"
Bıkkınlıkla gözlerimi kapattım, yaptığı onca şeyden sonra bana aşık olsun diye peşinden koşmayacaktım, fazlasını kendime yediremiyordum artık. Sessiz kalıp unutmaya çalışacaktım yapabileceğim başka hiç birşey yoktu, eğer annemden izin alabilirsem kendi evimde bile yaşamayı düşünmüştüm, evet bunun için kesinlikle uğraşacaktım.
"Felix sen ne yaparsan yap senin yanındayım ama ben Minho'nun bana aşık olması için uğraşmayacağım yaptığı son şeyden sonra nasıl kabullenebilirim onunla birlikte olmayı"
"Haklısın özür dilerim, peki operasyondan seni çıkartıyorum ozaman, offf bende istemiyorum. Zorla aşık olacaksa olmasın daha iyi değil mi jisung"
"Öyle sanırım"
"Ozaman unutacağız"
"Unutacağız" dedim. Her saniyesini tekrar tekrar yaşıyor gibi hissettiğim son geceyi nasıl unutacağımı bilmiyordum.
