"Broken Pieces" (On- going)

Части XII

Unedited.

.....

Feire POV

Ngayon ang araw kung kailan ako madidischarge sa hospital, sa nakalipas na araw ay labis ang tuwa ko dahil nakasama ko uli si Eli. Nagulat ako dahil sa pagkabukas palang ng mata ko ay siya na agad ang bumungad sakin akala ko pa nga nanaginip ako. Pero totoo nga she's here beside me that night sleeping peacefully.

*FLASHBACK*

So I touch her hair, and planted kisses on her head. How I miss this girl?. Akala ko pa nga hindi ko na siya makikita pa knowing hindi niya ako maalala. Ang dami kong question about her pero saka na, knowing I got a clue what is happening?. Wala pa akong move na gagawin sa ngayon, dahil unti-untiin ko ang pagpapahirap sa kanila. they will meet their biggest enemy. And that will be ME. Hindi ko papalagpasin LAHAT.

Sa sobrang lalim ng nasa isipan ko ay naramdaman ko naman na gumalaw na gumalaw siya. Nagising ko ata siya, kaya lang bigla siyang tumayo at natamaan nito ang baba ko.

"A-ray naman misis ko. Ganyan mo ba ako kamahal dinadaan mo sa pananaket" ungot kong biro sa kanya, pero nakita ko nalang na natulala siya habang nakatitig sa'kin, dumadaloy nadin ang luha sa mga mata nito.

"Hala bakit umiiyak ka? May masakit ba sa'yo?" Tanong ko but she just hug me tightly na parang ayaw niya na akong bitawan. Napangiti naman ako dahil sulit din ang pagkakabaril sa'kin kung makikita ko siya sa ganitong pagkakataon. I was so happy. Very happy.

"Usap muna kayo. Anything you want Feire" ghe asked me.

"Her Favorite food" alam kong alam na nila ano yuon. Kaya tumango nalang sila at iniwan kami.

"I-m just.. h-appy that you were awake now. A-kala ko hindi ka na magigising pa dahil sobrang sakit makita kang.. N-akahiga jan at wala man lang ako magawa para maalis lahat ng sakit, kirot at paghihirap mo nang dahil sa'kin". She said to me while crying so hard. Oh! My God! My misis is kinda cute.

So I cup her face and wipe her tears with my fingertips. She place her hands with my hands on her face, I see how she close her eyes. So I close my eyes too feeling the warmth that I longing for years. The feeling that I wanted to feel when she's around. She's the only person can make me feel the fullness inside my chest, with happinesses and contentment. Kaya pinagdikit ko ang noo namin sabay bigay ng mumunting halik sa kanyang ilong at mata. Thank God binalik mo uli siya sa aking bisig. Sobra ang saya ko, Sa pagtataon na ito hindi ko sasayangin ang bawat Segundo at minuto na nandidito siya.

''Cause I know it won't be last longer'.

Biglang bumigat ang pagkakadagan niya sa'kin, napatingin naman ako sa kanya. Natulog na palang umiiyak ang misis ko. Kaya kahit kakagising lang ay binuhat ko na ito patabi sa kama ko. Buti malaki ito kakasya kami. Nang maiayos ko siya ng higa ay kinumutan ko na at niyakap ito. Bago makatulog ay hinalikan ko ang labi nito. I smiled kase finally we're in peace again kahit na saglit lang. At dinalaw na ako ng antok.

*End of Flashback*

Habang inaalala ko iyon ay nakatitig lang ako sa kanya ngayon, wala pala sila ghe bumili ng pagkain bago daw kami umalis dahil mamaya pa naman ako madidischarge dito sa hospital. Parang ang haba ng araw na nandito ako at nabuburyo na ako, magaling nadin ang sugat ko sa tagiliran. Pero ang mga kupal kong kaibigan at asawa ayon ayaw akong pagalawin. Para kamo akong lumpo dine.

"Gusto ko na lumayas dito sa hospital sobrang buryo dito walang magawa" ungot ko dito sabay pout.

Lumapit naman ito sa'kin and gave me a peck on my lips. Napangiti naman ako, Imiss this side of her. She loves kissing me without a warning sino ba naman ako para tumanggi diba. At saka Ilove her kisses more than anything food you serve in front of me.