GEÇMİŞE DÖNENLER, Remus Lupin

GEÇMİŞE DÖNENLER [7] ↓

İstediğiniz şarkıyla dinleyebilirsiniz, ben bunu yazarken playlistimden kullandım bu yüzden sabit bir şarkı öneremem

_______________

Mektup gelmişti.

O lanet mektup, bu sabah bana gelmişti.

"Aurelia, titremesene!" Dedi Remus beni sıkıca tutarken.

"Böyle giderse herşey aynı olacak Remus, kaçalım! Ben kaçmalıyım! Geçmişin tekrarlanmasını istemiyorum, lütfen bırak da kaçayım!" Diye bağırdım onun kollarından kurtulmaya çalışarak.

"Eğer kaçmak istiyorsan ben de seninle kaçacağım, tamam mı? Kendine gel Lia, sakin bir zihinle düşünmeliyiz."

"Düşünecek birşey yok-" işaret parmağını dudağıma koyarak susmamı işaret etti.

"Az kaldı, evleneceğiz ve sen o lanet soyadını değiştireceksin, sonrasını da Sirius düşünecek," sesinin rahatlatıcı etkisiyle, kendimi sakinleşmiş gibi hissettim.

"Ne zaman evleneceğiz?" Diye sordum hipnotize olmuş gibi.

"Sana ne zaman uygunsa."

"Yarın evlenelim," dediğimde bakışları donuklaştı, sonra ise ağır ağır başını salladı.

"Tamam, o zaman ben çocuklara da söyleyeyim. Hem bu gün yeni tatili başlıyor." Dedi.

"Ben evdekilere bu noeli Hogwarts'ta geçireceğimi söyledim," dediğimde hevesle bana baktı.

"Çok iyi yaptın! Bu arada ben annemle senin hakkında konuştum, yani üstü kapalı bilgiler verdik ve evleneceğimizden haberdarlar."

"Ne?!" Gözlerim şokla açıldı. "Annene mi anlattın?"

"Merak etme, annem seni sevdi."

"Tam olarak annene neler söyledin?"

"Anneme Aurelia isimli bir kızla sevgili olduğumu, ve o kızı baskıcı, zalim ailesinden korumak için onunla evleneceğimi söyledim."

Yanaklarım kızardı, ve biraz da sevindim.

"Bu söylediklerim seni tatmin etmiş olmalı Lia, o zaman trenden indikten sonrakı ilk işimiz küçük bir nikah kıymak ve benim evime gitmek olmalı, eğer sana da uygunsa."

"Uygun, ama annen için sorun olmaz mı?"

"Annemle konuştum ve hallettim herşeyi," dedi ve sustu. Daha sonra koluma dokundu.

"Lia, çok emrivaki davranıyorum, değil mi? Ama inan ki senin için yapıyorum. Hiç kimse, gençliğinin baharında, hayallerini kenara koyup evlenmek istemez ama sen ve ben bu genç yaşımızda buna mecbur kalıyoruz. Ama bunun tek iyi şeyi, evleneceğim kişinin sen olması."

Gözlerim doldu, benim yüzünden Remus da kendi hayallerinden mahrum kalacaktı, biliyordum ve onu zor bir duruma düşürüyordum.

"Remus, özür dilerim. Seni hayallerinden mahrum bırakıyorum ve benimle evlenmeye zorlanıyorsun. İnan ki ben de istemezdim böyle olmasını, kim isterdi ki? Eğer bunu istemiyorsan, lütfen, usulca, zaman varken söyle. Başka bir çare buluruz illaki."

Remus'un dudaklarında titrek bir gülümseme belirdi. Nemli gözleri bana dönünce, gözlerimi kaçmaktan başka çarem yoktu

"Aurelia, ben sana seninle evlenmek istemediğimi mi söyledim? Seninle kendi isteğimle evleniyorum ve seni yaşayacağın gelecekten kurtarmak istiyorum. Bu zorunluluğun, mecbur kaldığımız bu seçimin suçluları biz değiliz, bunların suçluları kötüler, seni karanlığa çekmek isteyenler."