ප්‍රේමයට කාරණා

06

හාහ්.... මහන්සි කියන්නේ... කොච්චර මහන්සිද කියනවා නම් දැන් මේඝවට ඕනි වෙලා තියෙන්නේ අම්මගෙ අතින් හදපු රසම රස කිරිකෝපි එකක් බීලා මෙහෙම්මම ඇදට වැටෙන්න.. ඒ වැටුනා කියන්නේ ආයෙ ඉතින්, දවසක්ම කොල්ලා සැපට දොයි තමා..

ඒත් කොහෙද... තාම බොරැල්ලේ.. හරි ඉතින්... බොරැල්ලේ කියන්නේ ගෙදරටම තව විනාඩි කීයද.. 5ක් වත් නෑනේ.. ඇයි ඉතින් කොල්ලගේ ගෙදර තියෙන්නෙ කොටා රෝඩ්නෙ...

ඒ කියලත්, ගෙදර ගිය ගමන් නිදාගන්න පුලුවන් වෙයිද අද... අද උදේම නුවර ඉදන් කොළඹ ආවට මොකද කොලඹත් සේරම වැඩ ටික ඉවර කරගන්නකොට සෑහෙනම දවල් වෙලා... ඒ අස්සෙන් අද මේඝවව ගෙනියන්න කොල්ලගේ ගෙදරින් වාහනේ ඇවිත් නෑ.. පෙරේදා උදේ වැකේශන් ආව පහන්දි, මේඝවගෙ අක්කා යාලුවො එක්ක කොහෙද ගිහින්ලු.. ඉතින් ගෙදර යන්න කැබ් එකක් දාගන්න හදපු කොල්ලගේ ක්‍රිකට් බෑග් එකත් බලෙන්ම වගේ උදුරගෙන එයාගේ වාහනේට දාගත්තු නිරුද් මේඝවව ගෙදරට ඇරලවන වැඩේ බාරගත්තේ ස්වකැමැත්තෙන්මයි කිව්වොත්, ඔව්!

කොහොමත් පොර හිත හොද අපේ කැප්ටන් නෙ!

ඉතින් මේඝව නම් දැන් කල්පනා කරන්නේ ගෙදරට පැනගත්තු ගමන් මූව එලවගන්න විදියක්.. ඇයි ඉතින් කොල්ලට පුදුම මහන්සියිනෙ..

ඒ කියලා එයාවත් ගෙදරටම එක්කන් ආව එකාව එලවන්නද..

"දකුණු පැත්තේ තුන් වෙනි ගෙදර අයියේ"

වැඩි කතා බහක් නැතුවම ආව අපේ කොල්ලා දෙන්නාගෙන් වාහනේ අරන් ආව නිරුද් කොටා රෝඩ් එකට හරවනවත් එක්කම මේඝව ඒ කිව්වේ එයාගේ අතත් දික් කරලා ගේ දිහාව පෙන්නන ගමන්..

"මෙතනින් නැවැත්තුවට අව්ලක් නෑනෙ මේඝව.. ශේප්නේ.."

"නෑ නෑ ශේප් ශේප්..."

කියාගෙනම මේඝව නම් දැන් වාහනෙන් බැහැලත් ඉවරයි.. දෙයියනේ මෙතන ඉදනුත් කොල්ලට නිකන් ඇද පේනවා පේනවා වගේ! ඉතින් කොහොමද තව ඉවසන්නේ.. නිරුද් වාහනේ හරියට නවත්තන්නත් කලින්ම වාහනෙන් බැහැපු පොඩි එකා දැන් පිටිපස්සේ තිබුන එයාගේ බෑග් එකත් කරේ එල්ලගෙන ඒ දොරත් වහන ගමන් එහෙමම ඩ්‍රයිවින් සීට් එක පැත්තට වාහනේ ඉස්සරහින් ඇවිදගෙන ඇවිත් නැවතුනා...