သနားစရာကောင်းတဲ့ ဗီလိန်လေးကိုကယ်တင်ခြင်း

Chapter 23

“ယင်းချန်း ခင်ဗျား ကျွန်တော့်အမေကို နောက်တစ်ခေါက်ထပ်ရိုက်မယ်ဆိုရင် ခင်ဗျားကို ကျွန်တော် အလျှော့ပေးမှာမဟုတ်ဘူးနော်”

“ဘယ်ကလာမှန်းမသိတဲ့ခွေးကောင်က ငါ့ကို ခြိမ်းခြောက်ချင်နေတာလား” ယင်းချန်းက ယင်းမင်ကျန်းနှာခေါင်းကို သူ့လက်ညှိုးဖြင့်ထိုး၍ မျက်နှာပေါ်တွင်လည်း ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်သည့်အကြည့်က ရှိနေသည်။

“လာလေ အဲဒီလိုဆိုလည်း ငါ့ကို အလျှော့မပေးနဲ့ပေါ့ မင်းဘာလုပ်မှာလဲ ဟမ် ခွေးကောင်”

ယင်းမင်ကျန်းက သူ့ကို အေးစက်စွာဖြင့် စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်နေသည်။ ယခုတော့ ထိုလူနှင့် ဘာသွေးသားမှ ချည်နှောင်ထားခြင်းမရှိကြောင်းကို သိပြီးသည့်အတွက်ကြောင့် သူ့ကို နောက်ဆုတ်စေစရာ ဘာအကြောင်းမှ ထပ်မရှိတော့ပေ။ သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ယင်းချန်းက သေသင့်တာကြာပြီဖြစ်သည့် ရုပ်ဆိုးသည့် ခွေးမသားကြီးသာဖြစ်ပေ၏။

ထိုကဲ့သို့သောကောင်းမွန်သည့်အရာများက သူ့ဆီတွင်ဖြစ်လာသည်ကို မယုံနိုင်လုနီးနီးပင်ဖြစ်ခဲ့သည်။

ထိုချီးထုပ်လူကြီးက သူ့အဖေမဟုတ်ဘူးတဲ့။

ထိုသည်က ရာစုနှစ်ပေါင်းများစွာတွင် သူကြားသိခဲ့ရသော အကောင်းမွန်ဆုံးသတင်းသာဖြစ်ပေသည်။

ယင်းချန်းက ရယ်လိုက်ပြီး “လာလေ သတ္တိမရှိဘူးလား ခွေးကောင်”

သူက ရောက်လာပြီး ကျိုးကျွမ်၏ဆံပင်ကို ထပ်ဆွဲပြန်သည်။ “ခွေးမ ငါမင်းကို ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်ချပြီး သောက်လမ်းမပေါ်ကနေ ဆွဲခေါ်သွားပစ်မယ် အားလုံးကို မင်းက ဘယ်လိုမိန်းမပျက်လဲဆိုတာ သိစေရမယ်”

သူက ပြောနေရင်းနှင့် ကျိုးကျွမ်၏ အဝတ်အစားများကို စတင်ဆွဲချွတ်တော့သည်။

ကျိုးကျွမ်က ရုန်းကန်နေသည်။

“ယင်းချန်း ကျွန်မမလုပ်ခဲ့ဘူး ကျွန်မ ရှင့်ကို သစ္စာမဖောက်ခဲ့ပါဘူး ကျွန်မပြောတာကို နားထောင်ပါဦး”

သို့သော်လည်း ယင်းချန်းက ဒေါသများနှင့် မွှန်ထူနေခဲ့သည်။ သူမပြောတာကို လုံးဝ မကြားသလိုပင်ဖြစ်နေ၏။