LANETLENMİŞ

Ölürsen göremezsin

Tüm cesaretimi topladıktan sonra gözlerimi sıkıca kapattım, korkum yoktu ama yine de kendi kendime "korkma bu bi kurtuluş, kötü olan her şey birazdan biticek, korkma atla hadi" diyerek kendimi gazlıyordum, derin nefesler alırken bi anda kulaklarım tıkandı, otobandan geçen arabaların, rüzgarın, sabah öten o kumruların sesini duyamadığımı fark ettim. Acaba çoktan atlayıp öldüm de anlamadım mı diyerek gözlerimi açtım, hala balkon demirlerinin arkasındaydım, otobandan geçen arabaları görüyordum güneş ilk baktığımdan biraz daha fazla kendini göstermeye başlamıştı ama tuhaf bişey vardı duyamadığım için algım kapanmış gibiydi sanki backroom simülasyonunun içindeymiş gibi görüyordum her şeyi, geçen arabalar, karşımdaki binalar, doğan güneş her şey bi animasyon efekti gibiydi.

Galiba uyuyorum.

Galiba duştayken uyudum ve şuan bu gördüklerim bi rüya galiba dedim, sonrasında çok daha garip bişey oldu, bana hitap eden yankılı bi ses duydum.

- akrep...

Bu sesi duyunca tüylerim diken diken oldu, bu eftalya'nın sesiydi, başımı sesin geldiği tarafa çevirdim, bu eftalya...

- eftalya....Nası....sen rüyasın dimi?

Eftalya balkonun iç kısmındaki mermere oturmuş bi şekilde korkmuş gözlerle bana bakıyordu, onu görünce yaşadığım şoktan dengemi kaybediyordum, atlamaya hazırlandığım için demirleri daha serbest tutarken eftalyayı görünce sıkıca yapıştım demirlere.

- eftalya....rüyasın dimi bişey söyle?

Konuşurken kendi sesim de sanki boşluktaymışız gibi yankılanıyordu.

- evet ben banyoda uyuyakaldım sen rüyasın sesim de duşa kabinin yankısı evet aynen böyle oldu bu gerçek değil.

Yaşadığım şoktan vücudum titriyordu çünkü bunun bi rüya olmadığını biliyordum, hala saçımın o soğuk ıslaklığını vücuduma hafif hafif vuran rüzgarın içine karışmış çam ağacı kokusunu alıyordum.

Eftalya ayağa kalkıp bi kaç adım atarak yanıma yaklaştı, o her yaklaştığında beynime sancı giriyor kalp atışım hızlanıyordu, eftalya durup tekrar yankılı bi sesle konuşmaya başladı.

- ölürsen göremezsin.

- ne? neyi göremem....eftalya bu bi rüya dimi?

- belki bundan sonrasında hayatın hiç beklemediğin şekilde güzelleşicek belki seni çok seven biriyle tanışıcaksın, ama eğer şuan kendine bunu yaparsan bunların hiç birini göremeyeceksin.

- peki ya olmazsa? Artık bu yalana inanmak istemiyorum lütfen kafamın içinden çıkar mısın bana engel olma, zamanım kalmadı birazdan sabah olucak

- eğer şimdi atlarsan yaşadığın bütün kötü şeylere değer bi hayat yaşayamadan ölmüş olucaksın, babanın yaptığı her şey başına gelen bütün kötü olaylar ve insanlar, sence şuan canına kıymana değer mi? Onların mutlu mu etmek istiyorsun?

- bu söylediklerinin hepsi bi ihtimal tamam mı ve ben bi umuda bi ihtimale tutunarak daha fazla bu iğrenç hayatı yaşamak istemiyorum...lütfen beynimden çık uzun zamandır bu an için her gece balkona çıkarak kendimi hazırladım eğer şimdi yapmazsam bi daha aynı cesareti bulamam...ayrıca sen....sen nerde-

kulaklarımın tıkanık olmasından sonra görüntüde gitmeye başlamıştı, bi anda karşımdaki binaların denizin üstündeki ipe bağlı dubalar gibi dalgalandıklarını görüyordum.

- deprem oluyo...DEPREM OLUYOOO!!

Babamdan gördüğüm şiddet esnasında başıma aldığım darbeler ve aşırı kaybettiğim kan yüzünden önce halüsinasyon görmüş, sonrada tansiyonum düştüğü için baş dönmesi ile dengemi kaybedip balkonun iç kısmına sırt üstü sert bi düşüşle kendimi kaybetmiştim.