ចូលមកដល់ខាងក្នុងរាងតូចក៏ចូលមកអង្គុយចុះផ្ទាល់និងឥដ្ឋការ៉ូហើយថេយ៉ុងក៏អង្គុយនៅលើសាឡុងឈើដ៏ប្រណិតលើកជើងគង់អន្ទាក់ខ្លាយ៉ាងសង្ហា។
«ឯងសម្រេចចិត្តច្បាស់ហើយមែនទេថាមកធ្វើជាទាសកររបស់យើង?»ចូលមកដល់ខាងក្នុងថេយ៉ុងក៏សួរបញ្ជាក់ទៅកាន់រាងតូចឲ្យបានកាន់តែច្បាស់។
«បាទខ្ញុំច្បាស់ហើយ»រាងតូចឆ្លើយតបទាំងឱនមុខចុះមិនហ៊ានងើបមុខឡើយ។
«ហ្ហឹក!យើងមិនដែលឃើញអ្នកណាចង់ធ្វើជាទាសករដល់ថ្នាក់នេះនោះទេមានតែគេចង់ធ្វើការរំដោះខ្លួនចេញពីពាក្យថាទាសករតែឯងបែរជាចង់ធ្វើជាទាសករ»ថេយ៉ុង គេមិននឹកស្មានថាមានមនុស្សដែលចង់ធ្វើជាទាសករចឹងនោះទេលើកទីមួយហើយនេះ។
«ខ្ញុំគ្មានជម្រើសទេពុករបស់ខ្ញុំត្រូវព្យាបាលតែខ្ញុំគ្មានប្រាក់ការងារក៏បានប្រាក់មិនគ្រប់និងព្យាបាលជម្ងឺពុករបស់ខ្ញុំទេដូច្នេះមានតែជម្រើសនេះប៉ុណ្ណោះ»រាងតូច រៀបរាប់ប្រាប់ទៅកាន់ថេយ៉ុងទាំងឆួលចុងច្រមុះ។
«ហុឹម!ហើយឯងប្រុងយកពីយើងប៉ុន្មាន?»ថេយ៉ុងផ្ដេចខ្លួនឱនមកមុខបន្តិចដៃទាំងពីរច្រត់និងក្បាលជង្គង់ផ្ទៃមុខសង្ហាក៏លោរទៅរករាងតូច។
«ប...ប៉ុន្មានក៏បានដែរឲ្យតែលោកម្ចាស់ឲ្យមកខ្ញុំ»រាងតូចនិយាយត្រដិតព្រោះតែមានអារម្មណ៍ដឹងថាផ្ទៃមុខសង្ហាកំពុងតែនៅជិតមុខខ្លួនស្ទើរតែគ្មានចន្លោះកែវភ្នែកមុតស្រួចក៏កំពង់តែសម្លឹងមើលមកខ្លួនមិនដាក់ភ្នែកនោះទេ។
រាងក្រាស់មិនបាននិយាយអ្វីក៏ងើបខ្លួនអង្គុយត្រង់ផ្អែកខ្នងនៅលើសាឡុងវិញ។
«យកកាកមាសមក»ថេយ៉ុងលាដៃចាំទទួលកាក់មាសពីមេការ។
«នេះលោកម្ចាស់!»មេការយកកាក់មាសមួយថង់ក្រណាត់មកឲ្យថេយ៉ុងនាយក៏ក្រឡេកមើលទៅថង់ប្រាក់កាក់នោះឆ្លាស់ជាមួយនិងមុខមេការ។
«យកថែមបីថង់ទៀតមក»ក្រោយពីសម្លឹងមើលថង់កាក់មាសហើយថេយ៉ុងក៏បញ្ជាឲ្យយកកាក់មាសថែមបីថង់មកទៀត។
YOU ARE READING
រឿង លោកម្ចាស់កំណាច🔥
Romanceស្នេហារបស់ពួកគេជាស្នេហាដែលពោពេញទៅដោយថាមពលតែទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេទាំងពីរស្ថិតនៅក្នុងការលាក់បាំងព្រោះតែពួកគេស្ថិតនៅក្នុងសម័យកាលដែរគ្មានភាពទូលំទូលាយសម្រាប់អ្នកដែរស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា។
