YÜZ KAPILI SARAY (TAMAMLANMAK ÜZERE)

Bölüm 20. Doğması Gerektiği Gibi Doğan Çocuk

''Herkes doğması gerektiği biçimde doğar,

Şeker portakalı- Vasconcelos'

Joseph hapishanenin koridorlarında kafasının üzerinde yük taşıyormuş gibi ilerliyordu. Annesiyle alakalı gerçeği kendisine söylediklerinde ciddi bir sarsıntı geçirmişti. Olayın şokunu henüz atlamadığı içinde Sufi'ye haber vermemişti. İşin aslı astarı neydi önce bunu öğrenmeliydi. Sonra kardeşine haber verirdi.

Koridor sanki üstüne doğru geliyordu. İnsanın özgürlüğünün elinden alınmasından daha ağır bir ceza olamazdı herhalde. Bir an kendisinin böyle bir ceza aldığını düşünüp empati kurmaya çalıştı. Birçok insanın bir arada yaşadığı, kendine ait bir oda değil köşesi bile olmayan hiçbir mahremiyeti bulunmayan bir yerde yaşayabilir miydi acaba? Hiçbir pencerenin bulunmadığı, dışarıyla bağlantının olmadığı, yıllarca koğuştakilerden başka hiç kimseyle görüşememek nasıl bir duyguydu. Görüştüklerinin de psikolojisi çok da normal olmayan insanlardı.

Koridordan girdiği andan itibaren simsiyah bir kasvet bütün vücudunu sarmıştı. Annesi hayallerinde ve beyninin bir köşesinde bıraktığı gibi miydi? Duyduğu korkunç gerçekle sarsılsa da anılarında besleyip büyüttüğü anneyi karşısında görmek istiyordu. Kokusu hala burnunun direklerinde dolaşıyordu ve o kokuyu hiçbir yerde duyumsayamamıştı.

Kokuyu arayan burnunu yukarıya doğru çekti. Hipokampüsü onu yıllar önce yaşadığı köye ve annesinin üzerine sinen ekmek ve ter kokusuna doğru harekete geçirdi. Hafıza merkezine geçen yıl anne kokusu ile ilgili okuduğu makalede gelmişti. Anne kokusu çocuğu rahatlatıp korkusunu giderdiğine ait bir yazıydı. Almanya Lübeck Üniversitesi'nden Sarah Jessen, 7 aylık 76 bebek üzerinde yaptığı bir araştırmayla bu gerçeği tespit etmişti. Yaptığı araştırmada anne kokusu, yabancı kokusu ve belirli kokunun olmadığı düzenekler yer alıyordu. Jessen araştırma kapsamında EEG (elektroensefalografi) başlığından yararlanarak bebeklerin beyinlerindeki elektrik sinyallerini de ölçtü. Deneyden önce araştırmaya katılan tüm bebeklerin annelerine üç gece art arda yatarken giymeleri için pamuklu birer tişört verildi. Bu süreçte annelere her zamanki şampuan, sabun ve deodorantlarını kullanacaklardı. Korkulu yüzü 7 aylık bebekler tanırlar ve ona göre korku tepkisi beyinlerinde belli örüntüde bir elektriksel aktivasyona neden olur. Jessen yaptığı deneyin sonucunda annelerinin kokusunu alabilen bebeklerin beyinlerinde bu korku örüntüsünün olmadığını görmüştür. Anne kokusu ile görüntü birleşince de bir korku tepkisi görülmemiştir. Fotoğrafların yabancı birinin kokusu eşliğinde ya da herhangi bir koku eşlik etmeden gösterildiği bebeklerde korku örüntünün ortaya çıktığını gözlemlenmiştir.

Annesinin gelmesi gecikmişti. Yanındaki gardiyana nerde kaldıklarını sorduğunda "kaç kapıdan geçerek geliyor beyim! Evin kapısı değil ki" deyip soğuk bir ifadeyle yüzüne bakmıştı. Ortamın soğukluğunun insan ruhunu da soğuttuğunu gardiyana bakınca daha iyi anlayabilmişti.

Beklerken onu sahiplenen ailesi gözünün önüne geldi. Babasıyla çıktığı yolda babasının ölümünden sonra gemide yaklaşık 6 ay çalışmıştı. Geminin kıyıya demirlediği bir gün çalışanların hepsinin çıkışından sonra denize atlamış, uzun süre yüzdükten sonra kayalıklara yakın bir yerden karaya çıkmıştı.

Kendisini ararlar diye karadan çıkıp eyalette bulunan polis merkezine sığınmıştı. Polisler önce ne olduğunu anlamamış sorguya çekmişlerdi. Yabancı olduğunu anladıktan sonra Türkçe bilen bir memurun yardımıyla hikayesini öğrenmişlerdi. Kendisini önce bir kuruma yerleştirip daha sonra da aile grup evine almışlardı.

Çok zeki ve uyumlu yapısıyla dikkat çeken bir çocuktu. Joseph'i sık sık ziyarete koruyucu aile gelmeye başlamıştı. Brain ailesi kendisini hafta sonları evlerine götürüp tanıdıktan sonra evlat edinmeye karar vermişlerdi. Küçük yaştan sağlam karakterine hayran olmuşlardı. Onu evlat edinen ailenin ülkenin seçkin bir aileye mensup olduğunu yıllar içinde öğrenmişti. Rosa annesi ve Frank babası kendisini son derece şefkat ve özveriyle büyütmüşlerdi ama kalbinin bir köşesinde gerçek ailesine duyduğu özlem hiçbir zaman bitmemişti.