Gamzeliler/Gerçek Ailem

Bölüm 41

"Benim ki de o yaranın sebebi olsun"diye mırıldandı Buse şiddetle. İster istemez iyi anlaşan baba ve kız görünce imrenmeden edemiyordu.

Elleri yumruk halini aldı. Ailesinden nefret ediyordu ve onların ailesi olmasını istemiyordu.

Ancak bazı gerçekler değiştirilemezdi ya da o öyle sanıyordu.

Demir hala daha kitabını okurken Buse iyice sıkılmıştı. Yanından kalktı. Demir yanındaki haraketliliği fark edince gözlerini kıza çevirdi.

"Nereye?"dedi. "Konuşabileceğim birilerini bulmaya"dedi Buse. Canı zaten demin ki olaya sıkılmıştı bu yüzden kafasını birazcık olsa dağıtmaya ihtiyaç duyuyordu.

Demir oturduğu yerden kalkmadan Buse'nin gidişini izledi. Güzelce kitabımı okuyabilirim diye düşündü kendi kendine. Tekrar kitabına dönmüştü ki duyduğu gülme sesleriyle kafasını kaldırdı.

Buse neredeyse onunla yaşıt bir çocukla gülüşüyordu. Demir ister istemez göz devirerek tekrar kitabına döndü.

Gözünün önüne gelen Buse'nin gülüşüyle kitabı sertçe kapattı.

Kitabı ağacın yanındaki çalının altına sokarak ayaklandı. Başkalarıyla olsun istemiyordu!

Küçük ama hızlı adımlarla Buse'nin yanına gitti. "Dimi dimi çok komikti"dedi Buse. Buse Demir'i fark edince yeni arkadaşını ona tanıştırdı.

"Bak Demir bu Cem"dedi Buse. "Kaya"diyerek düzeltti onu Demir. "Adım Kaya"dedi sertçe o çocuğa bakarken.

"Ve onun kim olduğuyla ilgilenmiyorum"dedi eliyle Buse'nin kolunu hafifçe kavradı.

Buse Demir'e direnemeyeceğini biliyordu bu yüzden Cem'e el sallamakla yetindi.

"Seni de iki dakika boş bırakmaya gelmiyor, hemen yeni arkadaş yapıyorsun!"dedi Demir sertçe lakin Buse şu an onu dinlemiyordu.

Önündeki papatyalara dalmıştı. En sevdiği çiçek değildi belki ama her parkta olan bir çiçekti.

Çiçekçiye gidip ona çiçek alacak bir babası yoktu, çiçek ekecek bir annesi de, bir abisi vardı o da salaktı anlamazdı ve küçük erkek kardeşi. Daha 1 yaşındaki bir çocukla ne yapabilirdi ki?

Bu yüzden seviyordu papatyaları, kendine hediye edebildiği için.

Kolunu yavaşça Demir'den kurtararak papatyaların başına eğildi. Elleri çiçeklerde kaydı. Çiçekleri çok seviyordu.

Demir elinde hissettiği boşlukla Buse'nin yanına gitti. "Çok seviyorsun ha"dedi. Buse ise sadece kafasını sallamakla yetindi.

"Bir gün senle bir papatya tarlamız olsa olur mu?"dedi Buse hevesle kafasını Demir'e dikerek. "Belki bir gün neden olmasın?"dedi Demir.

Ardından Demir bir iki çiçek kopartarak kıza verdi. "Neden koparttın"dedi Buse. En sevmediği şeydi çiçek kopartılması.

"En az onlar kadar güzel bir kıza vermek için"dedi Demir çiçekleri Buse'ye uzatarak. Buse önüne gelen saçlarını kulağının arkasına attı.

Utanmıştı.

O sırada "Demir kitabını neye sakladın! Bugün birilerinin ağzına girmesi lazım hem de acil"duydukları sesle bir birlerine bakarak güldüler.

Ömer gelmişti anlaşılan.

Demir elini Buse'ye uzattı. Buse de onun eline tutunarak oradan kalktı. Birlikte Ömer'in yanına gittiler.