Oğlumun Babası

39'

Selamm.

Uzun ama kısa bir zaman oldu :)

Artık finale yaklaşıyoruz. Bu bölümden sonra kitabı düzenlemeye çekip, baştan yazacağım.

İyi okumalar ❤️

Kahvaltıdan sonra, ilk Asil'i giydirdim. Daha sonra da kendim hazırlanmaya başladım.

Çok fazla bir şey yapmamıştım. Hemen galeriye gitmek istiyordum. Bu yüzden hızlıca indim aşağıya. Ben hazırlanırkende Barın, Asil'le arabada bekliyordu.

Her yerin kitli olup olmadığını kontrol ettikten sonra hızlıca dış kapıdanda çıkıp, onu da kilitledim.

Arabanın sağ koltuğunu açtığımda Barın'ı gördüm. "Sen sürsene arabayı. Oğlumla keyfimiz iyi bizim." Bir şey demeden kapıyı geri kapatıp şöför koltuğuna geçtim.

İlk işim koltuğu kendime göre ayarlamak olmuştu. Daha sonra kemerimi takıp arabayı sürmeye başladım. Sakince sürdüm arabayı. Uzun zaman sonra araba sürmek iyi gelmişti. Hafif müzik eşliğinde ilerledik yolumuzda.

Galerinin önüne geldiğimde herhangi boş bir yerde durdum. "Keşke park etseydin." diyen Barın'a ters ters baktım.

Bir an önce her şeyin açığa kavuşmasını istiyordum. Arabadan aynı anda indik ve içeriye ilerledik. Herkesin bakışı üstümüzdeydi. Barın eliyle ileride duran genç bir kıza işaret yapıp yanına çağırdı.

Kız yanımıza geldi bana tebessümle baş selamı verirken ellerini önünde bağladı ve konuştu. "Hoşgeldiniz Barın Bey." Barın'da baş selamı verdi.

"Aynur, Oğuz'lar gelecekti geldi mi?" Aynur başını salladı ve geri adım atıp Barın'ın odasını işaret etti.

"Odanızdalar. Onlarda şimdi geldi." Barın başını salladı ve Asil'i, Aynur'a uzattı.

"Asil'le ilgilen-" hemen ilerledim ve Asil'i aldım geri kucağıma. Aynur şaşkın şaşkın bana baktı. Kimse kusura bakmasın ama 'öz' babam bile oğlumu öldürtmekle tehdit ediyorsa sadece adını bildiğim bir yabancıya oğlumu vermezdim.

Barın'a ters ters bakarak odasına ilerledim. Kapıyı sert şekilde açtım ve arkamdan gelen Barın'ın suratına çarptım. Odada dört kişi vardı. Hepsi şaşkın şaşkın bana baktılar.

Hemen ardımdanda kapı açıldı. "Bu ne Alisa?" Barın'ın üzerine yürüdüm.

"Sen manyak mısın? Daha bir saat önce bana ağlayıp beni Asil'le tehdit ettiler demedin mi? Nasıl oğlumu başkasına emanet edeyim?" Arkama döndüm. Bize garip garip bakan masumlara.. "Araba mı alıcaksınız?" Sarışın bir oğlan başını salladı. "1 yaşına bile girmemiş bir bebeğin zararı var mı? Hani seçmenizi falan engellemez di mi?" Barın'a döndüm ve odadan çıktım. Asil biraz mırıldanınca içeride duran kırmızı bir audinin üzerine oturttum oğlumu.

Biraz gülsün diye şebeklik yaptım. O gülerken bende etrafa baktım. Birkaç kişi ve çalışanlar vardı sadece. Gözlerim Aynur'u aradı. Kıza da öküzlük etmiştim.

Onu bulamadım ama. Asil'i kucağıma alıp gezdim. Aynur dışarıda öylece arabanın birine yaslanmış etrafa bakınıyordu. Yanına ilerledim. Ben gidince hemen kendini toparladı.

"Aynur özür dilerim." Kaşları çatıldı.

"Özür diliyecek bir şey-" sözünü kestim.

"Hayır bak gerçekten. Özür dilerim. Son zamanlarda öyle şeyler öğrendimki tahmin bile edemezsin. Daha bir saat önce oğlumla tehdit edildiğimizi öğrendim." Aynur şaşkınca baktı. "O yüzden aklım hala orada kalınca gözüm döndü. Özür dilerim." Aynur acıyarak baktı bana.

"Saçmalamayın lütfen. Sonuna kadar haklısınız." Burukça gülümsedi. "Alisa Hanı-"

"Lütfen sadece Alisa de." gülümsedim.

"Alisa, senin yaşadığın şeyleri az çok biliyorum. Az çok hali bile bizi o kadar üzdüki. Hiçbir kadın bunu hak etmiyor. Her ne olmuş olursa olsun Barın Bey sana deliler gibi aşık. Buradaki dağılmış hallerini biz biliriz. Kolay değil. Kimse için. Sana kafana takma diyemem. Sadece sabret diyebilirim. Eminim en kısa zamanda hayatındaki her şey mükemmel olucak." Resmen ağlıyordum. Bu duygusal boşluğum lohusa olduğumdan beri iyice artmıştı.

Bir saniye bile düşünmeden sarıldım Aynur'a. O da karşılık verdi. Geri çekilince Asil'i kucağına uzattım. Gülümsedi ve aldı. Bende göz yaşlarımı sildim. Barın işini halledene kadar bolca sohbet ettik. Hatta numarasını bile aldım. Güzel bir kızdı. Yüzü, saçları, fiziği.. Hepsi harikaydı.

Biz sohbete dalmışken Barın'lar çıktı dışarıya. Dörtlü gruba döndüm. Gitmedim yanlarına. Barın bana bakınca sırtımı döndüm ona çocuk gibi. Sinir etmişti.

Aynur kısık sesle kıkırdadı. "Çok tatlısın." gülümsedim.

Biraz daha sohbet ettik Aynur'la. Sonra ben içeriye geçtim. Barın'lar girişin hemen solunda kalıyorlardı. Ona hiç bakmadan odasına girdim. Asil'in karnını doyurdum.

Asil kucağımda uyuyakalmışken Barın içeriye girdi. Bana baktı ve hiç bir şey demeden kendi masasına ilerledi. Çekmeceleri yerinde söker gibi açtı. Hayır sökmüştü. Çekmecelerden dökülen ne varsa hepsi masadaydı. Baktım öylece. Ses yapıyordu ama Asil'in uykusu zaten hafif değildi.

Aradığı şeyi bulduğunda gözlerinin içi parladı. Bir kağıt ve flaşbellek vardı elindeki dosya tarzı şeyin içinde. Bilgisayarını aldığı gibi yanıma ilerledi. Kapıyı kilitledi ve yanımdaki boşluğa oturdu.

"Her şey bitti. Ben suçsuzum Alisa."

Oyyyy vermeyi unutmayın 🫶🏻🫶🏻🩷🩷