AKSİLİK

36

Konuştuğum boksörün adını söylememle Gurur bir kez daha öksürük krizine girmişti. Atalay ve abim gülmeye başladığında istemsizce kaşlarımı çattım. 

-"Tanıdığınız mı?"

-"Gurur'un en nefret ettiği kuzeni."

Atalay gülmelerinin arasından zorlukla konuştuğunda şaşkınlıkla gözlerimi Gurur'a çevirmiştim. Onlara öfkeyle bakıyordu.

-"Kuzen olduğunuzu bilmiyordum."

-"Bilmen gerekmiyordu."

Beni sert bir dille konuşup susturduğunda bakışlarımı abimlere çevirdim. Onlar gülmeye devam ettiğinde kahvaltıma geri döndüm.

-"Bula bula çocuğun kuzenini mi buldun?"

Atalay'ın keyifli çıkan sesini onayladığımda abim daha çok güldü. Komik olan neydi?

-"Gurur, Serkan'ı hiç sevmez hatta Serkan da Gurur'u hiç sevmez...Serkan onu kuzen olarak değil rakip olarak görür. Sırf Gurur boksör diye gitti dört yıl çalıştı ve adını herkese duyurdu o da en bilindik boksörlerden oldu. Gurur'la hep yarışırdı, düşman gibiler."

Atalay sakince bana her şeyi anlattığında çok umursamadım. Sonuçta ondan ders alacaktım, Gurur'un kuzeni olup olmaması umurumda değildi, beni ilgilendirmezdi aralarında ki gerginlik.

Yaklaşık on beş dakika süren kahvaltı sonrasında nihayet okula yaklaşmıştık. Abim Gurur'la bende Atalay'la okula gidiyordum.

Okulun olduğu sokağa döndüğümüzde yol boyunca sohbet edip eğlendiğim Atalay'ın sesini tekrar duydum.

-"Bu arada dün ne oldu?"

-"Anlamadım?"

-"Dün yemek yapmamıştınız. Ben eve geldiğimde abin uyuyacağını söylemişti...Tartıştınız mı?"

-"Gurur, küçük bir oyun oynamış. Çok önemli şeyler olmadı. Uykum olduğu için yattım."

Atalay bir şey demeyip arabayı sürmeye devam ettiğinde kafamı cama çevirdim. Aklıma dün bana dedikleri gelmişti. 

Çok inandırıcı konuşmuştu, gerçekten yalan söylediği anlaşılmamıştı veya ben salak olduğum için işime gelen gibi anlamıştım.

Onu suçlamıyordum, kimseden öyle sözler hayatımda duymamıştım o yüzden heyecanlanmıştım. Bu da benim enayiliğimdi.

Okulun önüne arabayı park edip bahçeye geçtiğimizde tam o sırada abimlerin de sokağın girişinde olduğunu gördüm.

-"Bekleyelim onları da."

Başımla onayladıktan sonra gözlerimi Gurur'un arabasına çevirdim. O kadar güzel ve simsiyahtı ki anlatamazdım.

Gurur'da arabasını park ettikten sonra ikisi inmişti. Abim yüzünde kocaman gülümsemesiyle yanıma gelip saçlarıma bir öpücük kondurduğunda Gurur'un bakışları ikimizin üstündeydi.

-"Abi, cuma günü Serkan Hocayla buluşacağım."

-"Ne?"

-"Ne?"

Atalay'la abimin şaşkın seslerini umursamayıp kendimi açıklamak adına dudaklarımı hareketlendirdim. Gurur yine sessizdi.

-"Müsait olmamı söyledi, sanırım ilk dersimize başlayacağız."

Gözlerim istemsizce Gurur'un yüzüne kaydığında dişlerini sıkmış bir şekilde gözlerimin içine baktığını görüp hızla gözlerimi kaçırdım. Ürkütücü bakıyordu.

-"Saçma sapan konuşma Ceylin. Serkan'ı bende sevmiyorum, abinin sevmediği birinden ders mi alacaksın?"

-"Abi bana boks öğretmesini istiyorum. Sizin aranızda olan sorunlar beni ilgilendirmez ki."

-"Ceylin-"

-"Hadi Yağız okula geçelim, hoca gelmiştir şimdi çoktan."

Atalay, abimin sözünü kesip onu kolundan tuttuğu gibi okula götürmeye çalıştığında abim bana sonra konuşacağız  bakışlarını atmıştı.

Arkamı dönüp bende okula gireceğim sırada Gurur adımı seslenmişti ve çoktan birkaç adım yanıma gelmişti.

-"Sen bir baksana bana."

-"Efendim?"

Sakince konuşmama daha çok kaşlarını çatmıştı sanki bir şeyleri çözmek istiyormuş gibi gözleri yüzümde geziniyordu. Ne istiyordu bu çocuk benden?

-"Bilerek yapıyorsun."

-"Neyi?"

-"Bunları...Sırf sana öyle şeyler söyleyip oyun oynadığımı dile getirdiğim için."

Hatırladığında yutkunma gereği duymuştum, fazla yakın durduğumuzu fark edip bir adım geriye gittim.

-"Saçma şeylerden dolayı kırılacak değilim...Sen nasıl oyun oynadıysan bende oynadım, Atalay'a farklı bakıyorum evet bakmadığımı söyledim tıpkı senin gibi oyun oynadım. Senin bana bir şeyler öğretmeni istemiyorum, bu zamana kadar ki uğraşın için çok teşekkür ederim."

Onu orada bırakıp arkamı döndüm ve hızlı adımlarla okulun bahçesine girdim. 

Atalay'a farklı baktığımı söylemeseydim iyiydi, çünkü tamamen yalandı!

****************

Gurur'dan

Ne demişti o?

Yalan söylediğini anladığımı bilmiyordu ayrıca benim yalan söylediğimi de bilmiyordu. 

Dün dediğim şeylerin hepsi doğruydu, Yağız geldiği için oyun oynadığımı söylemiştim ve o cidden kırılmıştı. 

Biraz duygusuz davranmış olabilirdim ama arkadaşımın kardeşiyle olamazdım. Bu bana yakışmazdı.

Dün gece sabaha kadar düşünmüştüm, Ceylin'i sevmiyordum ama ilgimi çekmeye başlamıştı. Hepsi bu kadardı.

Şimdi gelip benim ona yaptığım gibi yapmıştı. Atalay'ı sevmediğini biliyordum çünkü o sinirlendiğinde gözlerimin içine bakıp konuşuyordu ve az öncede gözlerimin içine bakıp konuşmuştu. Normalde utanıp fazla konuşmayan kız az önce büyük bir öfkeyle konuşmuştu, tek sorun bunu sakince anlatmasıydı.

Onu sinir etmeyi seviyordum çünkü bir tek sinirlendiğinde gözlerime uzun uzun bakıyordu.

Ayakta dikilmeye son verip bahçeye ilerledim ve kafamdaki düşünceleri kovup okula girdim. Serkan'dan kesinlikle ders alamazdı, almayacaktı da.

Sırf kalbini kırdım diye o şerefsize yakın olamazdı.

****************

Ceylin'den

Kafamı sıradan kaldırıp esnediğimde boynumun uyuştuğunu fark ettim. Herkes ayaklanıp çantalarını sırtlarına taktığında tüm gün uyuduğumu fark ettim.

Bu aralar derslerde çok uyuyordum, kendime gelmeliydim.

Sıranın altında ki telefonumu alıp ekranı açtığımda mesaj geldiğini gördüm.

serkan_cansever: Kaç kardeşin var?, ödemeyi ne zaman yapabilirsin?

yardımaihtiyacıolankız: Bir abim var, ne kadar ödemem gerekiyor?

serkan_cansever: Abi kardeş ikinize de öğretirsem daha çok indirim yapabilirim ama tabii siz bilirsiniz. Tek sen ders alacaksan bin yüz elli ders saatine alırım.

yardımaihtiyacıolankız: Abimle tanışıyormuşsunuz o ders almayacak.

serkan_cansever: Öyle mi, abinin adı ne?

yardımaihtiyacıolankız: Yağız, Yağız Arsal.

Mesajıma görüldü attığında önemsemeyip sohbetten çıktım ve çantamı kapatıp sıradan kalktım. Eşyalarımı toparlayıp sınıftan çıktıktan sonra merdivenlerden sürü halinde inan insanları görüp gözlerimi devirmeden edemedim.