Księżniczka Kłamstwa

Prolog

Każdy popełnia jakieś błędy .
Każdy kiedyś upada , na dno .
Czasami , bo to on zepsuł .
Czasami ,bo to ktoś inny pchał cię tam , a ty nie miałeś siły , bo mimo tego , że stawiałeś opór , to wreszcie się poddałeś .
Bo każdy , się kiedyś poddaje .
Jednak , to nie decyduje o tym jakim jesteś . To nie upadki decydują o tym jaką jesteś osobą . A to jak z tego się podniesiesz .
Zawsze nienawidziłam , ludzi , którzy patrzą na ciebie z góry , tych , którzy oceniają ludzi po tym jak ktoś wygląda , czy ma cholerne pieniądze na głupią bluzę z logiem Gucci czy jakąś koszulkę z chanel .
Nienawidziłam , ich dlatego , że sama dorastając w sierocińcu , będąc karana za wszystko , nawet nie miałam szansy mieć tych rzeczy. To ja wracałam z płaczem do pokoju , w którym zamykałam się w łazience , by te 5 dziewczyn z którymi mieszkałam ,  nie widziały moich łez . Opatrywałam , kolejne rany , na plecach , nogach , opanowałam płacz ,a potem z sztucznym uśmiechem , wychodziłam , by pomóc , by pocieszyć siostrę , czy inną dziewczynę , która płakała , bo znowu Pani Irling , wypaliła kolejne rany , swoim rozgrzanym do czerwoności ,metalowym prętem . I jako , jedyna rozumiałam , gdy Adelina  ,próbowała robić , to samo, tylko po to by pomóc , dlaczego powstrzymywała łzy. Jako jedyna rozumiałam. Ona , próbowała , ja to robiłam , czasami z lepszym , czasami z gorszym skutkiem .
Byłam silna .
Musiałam być silna .
Bo ktoś musiał .
I nikt nie wiedział , że kiedy zostałam sama , krzyczałam z bólu fizycznego i psychicznego .
Że , wcale nie byłam silna .
Że , moja siła , była tylko maską , którą założyłam .
Maską , która , naprawdę , silnie kryła , moje prawdziwe ja .
Bo , tak naprawdę , bałam się .
Bałam się o siebie .
Bałam się o Adel .
Siedziałam , na dnie i nawet nie marzyłam , by się z niego podnieść .
Dałam , się zamknąć w klatce strachu i sama , jeszcze bardziej przekręcałam kluczyk , zamiast się uwolnić .
Aż , ktoś wyciągnął rękę i pomógł mi odbić się od dna .
Tą osobą był Samuel Bleck .