ေက်ာင္းကပ်က္လို႔မျဖစ္ေတာ့ပါဘူးဆို ကိုကိုလုပ္တာနဲ႔ လူကႏံုးခ်ိေနရတယ္။ ကိုကိုကေတာ့စိတ္ေကာက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းဆူေနတဲ့သူ႔ကို တစ္ဖက္က ကားေမာင္းရင္း တစ္ဖက္ကေမးေလးကိုပြတ္သပ္က်ီစယ္ေနတယ္။
"ဖယ္ဗ်ာ"
ရိေပၚၿမံဳစိစိၿပံဳးေနရင္းကားကိုရပ္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းကိုေရာက္သြားတာေၾကာင့္
"Baby ညေနကိုကို လာမႀကိဳႏိုင္ဘူး။"
"မႀကိဳလည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး။"
ရိေပၚကကားမွန္ကိုဖြင့္ၿပီး ခပ္ေဝးေဝးတစ္ေနရာကိုလက္ညိုးထိုးျပလိုက္တယ္။
"အဲ့အေဆာက္ဦမွာ ကိုယ့္ရံုးခန္းရိွတယ္။ ကိုယ္ဒီေန့အဲ့မွာအလုပ္လုပ္ရမယ္။"
"ဘယ္သူက သိခ်င္လို႔လဲ။"
ေရွာင္းက်န႔္ ဘုဆက္ဆက္နဲ႔ကားေပၚကဆင္းသြားတယ္။ ရိေပၚသူ႔ကိုေခ်ာ့ခ်င္ေသးတာေၾကာင့္ ေရာက္တဲ့ထိစိတ္ေကာက္မေျပပါနဲ႔ဦးလို႔ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။
_____
"က်န႔္က်န႔္ ဘယ္လိုလဲအဆင္ေျပရဲ့လား။"
ယမ္ယမ္ကေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားစြာေမ်ွာ္လင့္တႀကီးေမးတယ္။
"မေျပဘူး။"
"ဟာ မင္းေယာက္်ားကသေဘာထားေသးလိုက္တာ။"
"အဲ့လူအေၾကာင္းမေျပာခ်င္ဘူး။"
"မင္းကလဲကြာ ျဖစ္ျပန္ၿပီ။ ငါ့ရည္မွန္းခ်င္ေလးေတာ့သြားၿပီထင္တယ္။"
"မင္းစပြန္ဆာ ရွာသင့္တယ္။ယမ္ယမ္"
"မင္းကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကိုအဲ့လိုေျပာရလား။"
"ငါကအဲ့ထက္ေတာင္ဆိုးေသးတယ္။"
ေရွာင္းက်န႔္ သူ႔ရဲ့အေပးယူကိစၥကိုမေက်မနပ္ေျပာျပၿပီးမွာ ယမ္ယမ္က အူလိႈက္သည္းလိုက္ရယ္ေတာ့တယ္။
"မင္း ခုထိအရယ္မရပ္ဘူးလား။"
ေရွာင္းက်န႔္ယမ္ယမ္ကိုထုပစ္တာေတာင္ယမ္ယမ္က အရယ္မရပ္ေသးဘူး။
"ငါ ငါမရယ္ေတာ့ပါဘူး။ ဟီးဟီး..."
ေရွာင္းက်န႔္သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးပစ္လိုက္တယ္။
