ရိေပၚက သူ႔ခ်စ္မဝေလးကိုေက်ာင္းလာႀကိဳၿပီး ရုပ္ကၿပံဳးစိစိနဲ႔ကားကိုေမာင္းေနတယ္။ ေရွာင္းက်န႔္အနားမွာရိွရင္ အသဲယားလို႔တစ္ခုခုလုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ေရွာင္းက်န႔္ကေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ သူ႔မိေထြးအိမ္ကိုဖ်က္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ငယ္ဘဝအေၾကာင္းကို CCTV အဖြားႀကီးေတြဆီကသိလာၿပီလား။ ခ်စ္သူအေရ႔ွမွာ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ငယ္ဘဝႀကီးခ်ျပရမွာသိမ္ငယ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္။ ရွက္လည္းရွက္တယ္။ တစ္ေန့တစ္ေန့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေခြးတစ္ေကာင္လိုပဲ ခံစားေနခဲ့ရတာ။
"Baby တစ္ခုခုစားခ်င္လား။"
အတိတ္ဘဝကိုျပန္ေတြးမိၿပီး ရိေပၚအသံခ်ိဳေလးၾကားလိုက္ရေတာ့ ေရွာင္းက်န႔္မ်က္ရည္လည္လာၿပီး ေခါင္းငံု႔လိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လာတာလဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္အႏိုင္က်င့္လို႔လား။"
"ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္သူမွ အႏိုင္မက်င့္ရဲဘူး။"
အႏိုင္က်င့္ခံရလြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိမ္ငယ္လို႔ေျပာထြက္မိတဲ့စကားလား။
"မင္းကိုအႏိုင္က်င့္ရင္ေျပာ။ က်င့္ဖူးတဲ့သူရိွရင္လည္းေျပာ။"
"မရိွပါဘူး။ ကိုကို အိမ္သြားဝယ္တုန္းကအဖြားႀကီးေတြနဲ႔ စကားေျပာခဲ့တယ္လို႔ မားကေျပာတယ္။ အဲ့တာအမွန္မဟုတ္ဘူး။ ကိုကိုသိတာေတြအမွားေတြပဲ။ မားမသိေစနဲ႔ မားသိရင္ အဲ့ဒီအဖြားႀကီးေတြကို အေမႊးသြားႏႈတ္လိမ့္မယ္။"
"Baby ကယမ္ယမ္ရဲ့ မားကိုသံေယာဇာဉ္ရိွပံုပဲ။"
"သူက ကြၽန္ေတာ့္ အေမလိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေရွာင္ခြၽမ္းတို႔သားအမိနဲ႔အဆင္မေျပတာေတာ့မွန္ေပမယ့္ ပံုႀကီးခ်ဲ့ေျပာတာေတြမယံုပါနဲ႔။"
"သူတို႔ဘာမွ မေျပာပါဘူးကြာ။"
အဲ့ဒီအခါမွ ေရွာင္းက်န႔္စိတ္ေပါ့သြားတယ္။ သူ႔အတိတ္ကိုသူဝန္ခံရမွာသိပ္ရွက္တယ္။
"ကိုယ္က မင္းအတြက္ဟင္းခ်က္ေပးထားတယ္။"
"ဟင္...ကိုကို ကဟင္းခ်က္တတ္တယ္။"
"ဒါေပါ့။"
ေရွာင္းက်န႔္အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရိေပၚကတစ္ကယ္ပဲ ခ်က္ထားေပးတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ပဲေသခ်ာခင္းက်င္းၿပီး ေရွာင္းက်န႔္တစ္လုပ္စားတိုင္း သူကပါးကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္နဲ႔လုပ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ေရွာင္းက်န႔္ကိုသူကထိုင္ၾကၫ့္ေနတယ္။
ေရွာင္းက်န႔္က စားတာကိုရုတ္တရက္ရပ္ၿပီး မဝံ့မရဲျဖင့္
