Kurs-4 ( son gün)

Começar do início
                                    

+ yok istemiyorum

- ben de senin ablan sayılırım canım bana anlat neyin var?

+ yok anlatamam

- neden canım benim noldu konuş rahatlarsın

+ yok olmaz , bak şuan elimi tutuyorsun bana iyi davranıyorsun eğer neden böyle olduğumu söylesem sen de uzaklaşırsın sen de iyi davranmazsın artık

- neden öyle olsun tatlım o kadar kötü ne olabilir ki sen anlat bana

+ anlatmıycam ama büyük ihtimal yakında öğrenirsin zaten

- Nası yani, nerden kimden öğrenicem?

+ herkesten, yakında herkes bunu konuşucak

- tatlım neden sen söylemiyorsun? belki yardımcı olabileceğim bişeydir

+ hayır bana kimse yardım edemez

- Allah'ta mı?

+ bana bu kötülüğü o yaptı zaten

- Allah mı?  Ne kötülüğü? Allah sana niye kötülük yapsın canım benim niye böyle konuşuyorsun

+ anlatsam anlayamazsın kimse anlayamaz lütfen ısrar etme

- tamam canım sıkmıycam seni ama ders saati geldi artık

+ Nası yaaa 2 saat doldu mu?

- evet hatta geçti bile, şuan herkes sınıfta

+ ben 2 saattir burda mı oturuyorum, nasıl oldu hiç anlamadım

- hadi sınıfa in şimdi eğer konuşmak istersen akşam benim yatakhaneme gel , biz hafızlık sınıfı olduğumuz için geç saatlere kadar ezber yapıyoruz uyanık oluyoruz seni dinlerim zaman ayırabilirim

+ öyle bişey yapacağımı sanmıyorum ama yine de teşekkür ederim

Oturmaktan ve kendimi kasmaktan bacaklarım uyuşmuştu, ayağa kalkınca bi süre yürümekte zorlandım. Sınıfa indiğim de herkes sınıftaydı ve korkunç gözlerle bana bakıyorlardı, 2 senedir her türlü iyiliği yaptığım konuşup derdini dinlediğim yardımcı olduğum arkadaşlarım bana düşmanlarıymışım gibi bakıyorlardı. O an ölmek istedim, hızlıca yürüyüp aralarından geçerek sırama oturdum, benden hemen sonra hoca sınıfa girmişti.

Ders başlamıştı ama herkes kendi arasında fısıldayarak konuşmaya devam ediyorlardı, bu konuşma aralarında dönüp arada bana bakıyorlardı. Benim hakkımda konuştuklarını belli ediyorlardı, ön sıramda serdem oturuyordu, bana dönüp bakması için sırtına dokundum.

- sen 4 arasında nerdeydin?

+ yatakhanedeydim

- ne konuştunuz benim hakkımda konuştunuz dimi?

+ ya bilmiyorum bişeyler konuştular işte ben pek dinlemedim

- sen napıyordun o sırada, neden hakkımda konuşmalarına izin verdin

+ uyumaya çalışıyordum, ne konuştuklarını fazla anlamadım zaten

- bak bana yalan söylemiyorsun dimi?

+ ya yok gerçekten bişey anlamadım ben

- iyi tamam

Serdem önüne döndü ben de stresten kitabımın kenarlarını karalamaya başladım, kızların tiksinç bakışları, fısıldayarak konuşmaları beni delirtmeye başlamıştı. Sonunda yatma saati gelmişti ama artık benim gücüm kalmamıştı ışıklar kapandığında, herkes uyurken bi anda yataktan kalkıp bağırdım.

- çok kötüyüm biri su getirsin lütfen!

Bi anda kübranın yatağından kalkıp yanıma geldiğini gördüm.

- noldu Ayşe iyi misin?

Önümde diz çöküp elimi tutmuştu, telaşlı gözlerle yüzüme bakıyordu, yanıma gelip benimle konuşması bi anda benimle ilgilenmesi bana çok iyi gelmişti, sanki öncesinde kalbim durmuştu, bi anda kalbimin attığını nefes aldığımı hissetmeye başlamıştım.

+ iyiyim sadece midem çok kötü

- yemek yemiyorsun kaç gündür, yiyecek bişeyler getireyim mi sana?

Kübra böyle sordukça, ilgilendikçe bütün vücuduma pozitif yükleniyordu, bi anda mutluluk ve enerjiyle doldum, aslında ben onun ilgisinden ilacımı almıştım ama yine de yalan söyledim.

- karnım çok aç kraker falan varsa verir misin?

+ tamam dur bekle ben nöbetçi hocaya haber vereyim kantini açsın sana bişeyler alalım

- tamam olur

Hocanın yanına giderken serdemi uyandırıp benim yanımda durmasını bana bakmasını söyledi, bu da beni çok mutlu etmişti, hocayla beraber kantinden bi kutu meyve suyu ve kraker alıp geri geldiler, hoca  bana nasıl olduğumu hastahaneye gitmek isteyip istemediğimi sordu, gitmek istemediğimi daha iyi olduğumu söyledim. Kübra kraker paketini açıp eliyle ben yedikçe  tek tek elime veriyordu, kendi elleriyle beni beslemişti, daha iyi olduğumu söyledikten sonra herkes yataklarına geri gitti. O gece mutluluktan uyuyamadım, sonunda istediğimi, ihtiyacım olanı aldım dedim kendi kendime.

Kendime gerçekten çok üzülüyorum, o gece her şeyin eskisi gibi olacağına inanmıştım, sevinmiştim o gün ettiğim duanın kabul olduğunu sanmıştım ama o gece benim yüzümün güldüğü son geceydi, eğer o zaman gelecekten gelip bana başına bunlar gelecek bunları yaşayacaksın deseler inanamazdım büyük ihtimal. O derece mutlu olmuştum , o gece ki mutluluğumu ve o geceden sonra yaşadığım şoku hala hissederek hatırlıyorum.

Olacaklardan habersiz bi şekil de tekrar kursta ki son geceme gözlerimi yumdum.

İyi geceler Ayşe.

LANETLENMİŞOnde as histórias ganham vida. Descobre agora