19.Bölüm

26 2 0
                                    

Koray binmem için arabasının kapısını açtı.Ben bindikten sonra oda sürücü koltuğunu bindi.
"Senin araban burda kalacak.Istersen senin evine bıraktırabilirim."
"Gerek yok.Ben abimi arar söylerim."
"Peki."dedi ve arabayı çalıştırdı.Bende kafamı cama yaslayarak yolu izlemeye başladım.
Telefonuma gelen bildirimle kafamı camdan çektim ve telefonumu çantamdan çıkararak gelen bildirime baktım.Mesaj gelmişti.
Doğukandan dı.
-Seni oraya bıraktım ama içim rahat etmiyor.Bari iyi olup olmadığını yazsan olmaz mı?
-Merak etme iyiyim.
Yazdım ve gönderdim.
"Bu piç neden sana sürekli yazıp yazıp duruyor?"dedi koray sinirli bir sesle.Ona döndüğümde yandan yandan telefonuma baktığını gördüm.
"Piç deme iyi birisi."Koray bana baktı ve öyle mi der gibi bir bakış attı.Sonrada önüne dönerek ilgisini yola verdi.Evimin önüne geldiğinden inmeden önce ona baktım.
"Teşekkürler."dedim ama birşey demedi.
"Koray."
"Hı?"diyerek kaba bir cevap verdi.Doğukana iyi birisi dediğim için bana kızgındı.Alt dudağımı büktüm ve ellerimi iki yanağına koydum.
"Sen bana küstün mü?"diyerek benle barışması için duygu sömürüsü yapmaya başladım.
"Küstüm."dedi.
"Hmmm öpsem barışır mısın?"
"Öpsen mi?"
"Hı hııı öpsem barışır mısın?"
"Barışırım."dudağına yöneliyor gibi yaptım ama dudaklarımı arasında 1 santim kalınca kafamı biraz döndürdüm ve yanağını öptüm.Sonrada geri çekildim ve arabadan inip kapıyı kapattım.
Ardımdan oda indi ama yüzüne bakılınca öfkesi belli oluyordu.
"Ben çocuk muyum?"
"Neden öyle dedin şimdi?"
"Yanağından öptün. "
"Eee biz arkadaşız dudağından mı öpseydim?"dedim ve eve doğru yürümeye başladım.Tam önünden geçmiştim ki beni bir anda kolumdan tuttu ve kendine çekti.Bu hareketi dudaklarımızın birbirine değmesini sağladı.Koray dudaklarımdan buseler çalarken ben sadece gözlerimi kapatmış duruyordum.Son bir kez daha öptü ve geriye çekildi.Gözlerimi açtım.Koray sırıtıyordu.Dudağını yaladı ve
"Sanırım biraz hatta baya etkilendin."dedi.
"Yooo birisi beni öptü diye etkilencek değilim."
"Hiç öyle görünmüyordu.Gözlerini kapattın ve ayrıca benim için atan o minik kalbini hissettim."
"O kadar yakın deği-"
"O kadar yakındık yonca.Dolgun durakların dudaklarıma deyecek kadar yakındık."Son cümlesini dudaklarıma doğru fısıldayarak söylemişti.Bu yakınlık dizlerimin titremesine sebep oluyordu.Hemen 3,4 adım geriledim.
"Iyi akşamlar."dedim.
"Iyi akşamlar."ve hemen eve doğru ilerledim.Eve girdikten sonra üzerimi değiştirdim ve uykuya kucak açtım.
~~~

BİLİNMEYEN NUMARAMWhere stories live. Discover now