BİLİNMEYEN NUMARAM

12.Bölüm

(2 hafta sonra...)
Büyük bir kahkaha attım.Şu anda abimin şirketindeydim ve şimdi de onunla beraber odada konuşuyorduk.Abimle sohpet etmeyi özlemiştim.
"Abi hatırlıyor musun küçükken uçmak istediğim için bir ağaca tırmanıp kendime yere atmıştım.Sonrada yere çakılıp sağ dizimi kırmıştım.7 ay yürüyememiştim.Sende beni korkutup 'bundan sonra yürüyemeyeceksin felç kaldın' demiştin bende ağlamaya başlamıştım.Sonrada annemden bi ton dayak yemiştin."Abim bana bakarak gülmeye başladı.
"Abicim ama sen biraz salaktın yani uçmak için ağaca çıkıp kendini ordan atmak nedir?Hatta yan komşumuz hatice teyze seni intihar ediyorsun zannetmişti.Hiç hatırlamaz olur muyum?"Somurtarak abime baktım.
"Olabilir ben o zaman daha 9 yaşındaydım.Sen benden 5 yaş büyüksün ama bu sanki bir işe yarıyor.Yandaki hatice teyzenin torunu senin eşyalarını aldı diye sende onlara gidince o çocuğun eşyalarını çalmıştın."dedim sırf gıcıklık olsun diye.
"Ee küçüktüm ne yapayım."
"Ben küçük değil miydim?"Kapının çalmasıyla konuşmamız yarıda kaldı.Içeri girene baktığımda korayın olduğunu gördüm.Valla yemin ettirecek bir daha gelmeyeceğim buraya yaa!Koray bana bakınca 3-4 sn göz göze geldik.Ama ben gözlerimi ondan hemen kaçırdım.Koray ile abim birbirlerinin ellerini sıktılar ve abim koraya biseyler dedi ve sonrada
"Ben hemen gelicem."diyip odadan çıktı.Koray karşımdaki koltuğa oturdu.O sırada telefonum çaldı.Çantamdan telefonumu aldım arayan pelindi.
"Alo yonca."
"Efendim"
"Kanka çok kötü şeyler oluyor burda"
"Nasıl?"
"Abi bu doğukan sana aşıkmıymış neymiş.Bugün normalde izinliydi.Içmiş gelmiş bu saatte yok işte bana yoncamı getirin ben ona aşığım filan diyor.Kerem filan dışarı çıkarmaya çalıştı ama adam yemin etmiş çıkmıyo.Ben yoncamı almadan gitmem diyor.Allah için bi gel seni görsün sonrada defolup gitsin yoksa gerçekten olay çıkacak."
"Tamamda bu saatte burdan taksi geçmiyor ki.Arabayıda evde bırakmıştım taksiyle gelmiştim.Abimede diyemem doğukanın belasını ona tersten gösterir ve ilizyon yapar."
"Ben onu bunu bilemem nasıl geliyorsan gel ama çabuk gel."
"Tamam ben gelmeye çalışıcam.Bay"
"Bay."Telefonu kapatıp çantama geri koydum.Koraya baktım.Zaten oda bana bakıyordu.
"Zahmet olmazsa beni hastaneye bırakma şansın var mı?"Dün bana ondan yardım isteyeceksin deseler nah çekerdim.
"Tabikide bırakırım."
♤♤♤
Hastanenin önüne geldiğimizde ikimizde indik tam hastaneye doğru yürüyecektim ki onun gelmediğini fark ettim.
"Gelmiyor musun?"
"Istesemde gelemem kaçtığımı anlarlar."Itiraf etmişti demek gerçekten de kaçıyordu.
"Teşekkürler getirdiğin için."
"Rica ederim."
Hemen içeri girdim ve revire doğru ilerledim.Kapıyı açtım ve o kargaşayı gördüm.
"Bak doğukan bir daha yonca dersen sen-"diyen kerem cümlesini bitiremeden sarhoş olduğu her halinde belli olan doğukan beni gördü.
"Yonca!"dedi.Herkes bana baktı.Içeride 10'dan fazla insan vardı.Reszil olmuştum.
♤♤♤
Yatağıma yattım ve rahatlamaya çalıştım.Neler olduğunu soracak olursanız doğukanı eve bıraktık ve herkes kendi evlerine dağıldı.Doğukanı nasıl ikna ettiğimizi sorarsanız zaten kendi kendine biren bayılmıştı ve bizde bu işten istifade hemen onu eve bırakmıştık.Hemen telefonumu açtım ve bilinmeyen numaramla konuşmaya başladık.Ona az önce yaşanan herşeyi anlattım.
-Öyle işte sonra bayıldı ve onu evine götürdük.
-Senden ne istiyormuş o.
-Sanırım bana aşıkmış öyle diyorlar.
-Sen?
-Ben ney?
-Sen ondan hoşlanıyor musun.
-Hayır.
- Tamam.O zaman sen artık uyu saat 10 oldu yorgunsundur.Iyi geceler.
-Sanadaaaaaaaaaaaaaaaaaa
-♡♡♡
-♡♡♡
~~~