17.Bölüm

27 2 0
                                    

Bilinmeyen numaranın ağzından(Koray Tandemir.)

Telefonuma gelen mesajla boks torbasını yumruklamayı bıraktım,eldivenleri çıkardım.
Mesaj yoncadandı.Şaşırarak ve bir o kadarda mutlulukla telefonun kilit ekranını açtım ve mesajı okumaya başladım.
-Ben dayanamıyorum.Kalbim seni unutmak istemiyor ve bu bana acı veriyor.Lütfen seni görmeme izin ver.Yalvarırım.
Acıyla yutkundum.Sevdiğim kadın bana yalvarıyordu ve bu kendimden nefret etmemi sağlıyordu.
-Konum at geliyorum.
Evet zamanı gelmişti.Beni görecekti.Ona kendimi tanıtmamamın ve göstermememin sebebi bir katil olmamdı.Bir çok kişi öldürmüştüm.Akıl hastanesinede girmenin sebebi düşmanlarımdan bir tanesinin onu bulamayacağımı sanıp oraya girmesiydi.Bende o yüzden oraya gitmiştim.Tabi bu kişi aynı zamanda ortağımın yani yoncanın abisi olan canerinde düşmanıydı.Tabi ben akıl hastanesinde yoncayı görmüştüm ve tutuşmuştum.Normalde kadınlar pek ilgimi çekmezdi çünkü hayatımda aşka yer yoktu.Yani yoncayı görene kadar.Onu ilk gördüğümde kalbimde oluşan o güzel hissin ilk başta ne olduğunu anlayamamıştım ama sonra bunun adını öğrenmiştim aşk.Bunun adı aşktı ve ben yoncadan yani aşkımdan vazgeçmeyecektim.
Bunun içinde onun karşısına çıkacaktım.
~~~
Attığı konuma gelmiştim.5 dakikadır onu izliyordum.Karşısına elbette çıkacaktım.Ama bu beklide onu son görüşümdü.O yüzden onu doya doya izlemek istiyordum.Bir cesaret arabadan indim ve oturduğu banka doğru yürümeye başladım.O sırada yanına birisi geldi.Bu kişiyi tanıyordum.Yoncaya yaşayan doğukandı.Bu çocuk bana beni döv diye yalvarıyordu resmen.
Ama en sonunda isteği olacak ve onun ağzını burnunu kıracaktım çünkü başka bir çare yoktu adam yoncaya sümük gibi yapışıyordu.Yonca doğukanı fark edince ayağı kalktı.Ikiside bir şeyler konuştular ama ben onlardan uzakta olduğum için duyamadım.Sonrada doğukan yoncanın elini tuttu ve yürümeye başladılar.
Doğukanın olduğunu düşündüğüm bir arabaya bindiler ve sahilden uzaklaştılar.Hemen telefonu açtım ve yoncaya yazmaya başladım.
-Eğer doğukanla gitmeseydin şimdi beni görecektin.Neyse sizi iyi eğlenceler.
Hemen cevap geldi.
-Geldin mi?
-Gelmiştim.Ben sana geldim ama sen benden gittin.
-Ben özür dilerim.Orada bekler misin?Doğukana beni oraya bırakmasını söyleyeceğim.
-Gelmene gerek yok çünkü bu sefer ben gittim.
-Ben çok özür dilerim.Böyle olsun istemezdim.
Hiç birşey yazmadım ve telefonu kapatıp cebime attım.
~~~

BİLİNMEYEN NUMARAMWhere stories live. Discover now