BİLİNMEYEN NUMARAM

4.Bölüm

Şimdi ise meleğin isteği üzerine saklanbaç oynuyorduk ama hep ebe olan ben oluyordum.
"99,100 önüm arkam sobe saklanmayan ebe."dedim ve meleği bulmaya koyuldum.Biraz hızlanmam gerektiğini düşündüm yoksa bu gidişle meleği bulamazdım yavaş tempoda koşmaya başladım.Tam sağa dönecektim ki bir bedene çarptım.O kişi yere düşmemem için beli belimden tuttu.Ona baktığımda korayın olduğunu gördüm.Hızlıcan onun kollarının arasından ayrıldım ve 3-4 adım gerileyerek aramıza mesafe koydum.Çünkü böylesi daha iyi olacaktı.
"Doktor?Neyden kaçıyorsun?"
"Bireyden kaçtığım yok sadece melekle saklanbaç oynuyoruz."Kafasını sallayarak beni onayladı.Bir dakika ben bu adama neden hesap veriyordum ki?
"Seni burda görmek beni şaşırttı doktor."
"Aynı şeyleri hissetmişiz."
"Ben başka şeylerde hissettim.Sende mi hissettin?"
"Pardon ne hissettiniz koray bey?"
"Siz ne hissettiyseniz o doktor."
"Benim tek hissettiğim şaşırmaktı."
"Anladım."
"Iyi o zaman iyi günler."
"Sizede doktor.Sizede."Ikimizde farklı yollardan yürümeye başladık.Ben abimin odasına girdim.Sandalyede oturmuş belgelere bakıyordu.Beni görünce elindeki belgeleri koydu ve el işaretiyle otursana dedi.Koltuğa oturdum.
"Eeee senin işler nasıl gidiyor?"diye sordu abim.
Iyi işte ne olsun abi.Ha bu arada an önceki o adamla tanışıyor musunuz?"
"Evet ne oldu ki?"
"Onu hiç senin yanında görmemiştimde ondan merak ettim."O anda abimin telefonu çaldı.Abim 3-4 dk telefonla konuştu.
"Yonca benim işim çıktı gitmem gerek istersen seni eve bırakayım."
"Yok yok gerek yok.Hem belki arkadaşlarıma filan uğrarım veya alışveriş yaparım ben."
"Iyi sen nasıl istersen."Abimle beraber odadan çıktık ve bahçeye indik.Abim arabasını almak için otoparka indi.Bende kendi arabama bindim  ve arabayı avm ye sürdüm.
                                     ♤♤♤
Saate baktığımda beşe geldiğini farkettim.Dört beş saattir avm deydim.Ilk önce kahvaltı yapmıştım sonrada kıyafet,ayakkabı,çanta gibi şeyler almıştım.Şimdide kahve içiyordum ve aynı zamanda telefonumla ilgileniyordum.Kahvem bitince hesabı ödeyip abm den çıktım.Arabamın bagajına aldığım eşyaları koydum ve eve sürdüm.Eve vardığımda eşyaları odama koydum ve kendimi yatağa attım.Kalktığımda saat 9'a geliyordu.Biraz telefonla uğraştım sonrada mutfağa inip kendime kremalı makarna ve salata yaptım.Onları yedikten sonra lavaboda yüz bakımımı yaptım.O sırada kapım çaldı.Kapıyı açtığımda gelen kişinin kerem olduğunu gördüm.Bu saatte burada ne işi olabilirdi ki?
"Kerem bir sorun mu var?"
"Hayır sadece sana birşey sormak için gelmiştim."
"E beni arasaydın ya."
"Numaran yok."
"Pelinden alsaydın."
"Oda telefonları açmıyor ki"
"Anladım.Hadi gir içeri."diyerek onu eve davet ettim.Ikimiz birlikte salona geçtik.
"Şey soracaktım ben sana şu koray Tandemir varya. "
"Evet."
" Bugün onu tedavi edecektim kontrolü vardı.Taktı adam kafaya yok beni yonca tedavi edecek.Onu buraya getirin filan demeye başladı.O gün yani ben yokken koraya sen mi baktın?"
"Evet."Ne yani koray beni mi istiyormuş?Asıl garip olan ise ben bugün korayı abimin şirketinde görmüştüm.
"Kerem?"dedim.
"Efendim yonca?"
"Bu kişiler.Yani koray filan.Akıl hastanesinden istedikleri gibi çıkıp girebiliyorlar mı?"
"Hayır tabikide.Hadda biz korayı hiç dışarı çıkarmadık.Yani hastanenin bahçesi dışında."
Bu işte birşey var ve benimde bunu çözmem gerek.
~~~